We spraken met Pilar Lamadrid toen ze genoot van het succes behaald in de wateren van Lanzarote tijdens het eerste internationale evenement van de iQFoil-klasse, waarin de windsurfer uit CN Puerto Sherry, lid van het Spaanse Pre-Olympische team, met grote overwinning zegevierde solvabiliteit tegen de beste rivalen van de nieuwe Olympische discipline. Lamadrid, 25 jaar oud en oorspronkelijk afkomstig uit Sevilla, geeft toe enigszins verrast te zijn door de superioriteit die in de Canarische wateren wordt getoond, maar ze is er zeker van dat dit de vrucht is van het werk van de afgelopen twee jaar. En Pilar is duidelijk over haar doel en ze werkt er onvermoeibaar aan, niet tevergeefs, de inspanning en opoffering maken al deel uit van haar leven en ook dat van haar familie, waarin iedereen naar dezelfde kant roeit.
De oogst van de Andalusiër in de nieuwe Olympische klasse zijn de iQFoil nationale kampioenschappen in 2020 en 2021, een vierde plaats behaald op het Wereldkampioenschap afgelopen augustus in Silvaplana (Zwitserland) en vijfde op het Europees Kampioenschap in oktober in de wateren van Marseille, resultaten die hem waardig om in de top 10 van de wereld te staan.
We beginnen met zijn begin in het zeilen. Waarom windsurfen?
Ik begon zoals alle kinderen in de Optimist-klas, waar ik tussen de 6 en 7 jaar oud was, maar ik geef toe dat het een klas is die me steeds meer verveelde, ik vond het alleen leuk om te zeilen op zeer winderige dagen en te kunnen kapseizen en rechts de boot. En toen, op 9-jarige leeftijd, gaf mijn vader mij om in de zomer het eerste zeil van 2 meter uit te proberen dat bij onze zeilschool in Islantilla arriveerde. Het duurde twee jaar voordat mijn vader zag dat ik ging stoppen met zeilen en mij de mogelijkheid gaf om op een board mee te doen, aangezien hij naast vele andere soorten boten altijd een windsurfzeiler is geweest. En van daaruit werd ik verliefd op mijn sport, niet alleen vanwege het racen, maar ook vanwege hoe leuk het is om op een windsurfplank te zeilen, waarbij je zelf deel uitmaakt van het bord en het zeil... er is een ongelooflijke gevoel van verbondenheid met de natuur..
Heb jij altijd de Spelen als doel gehad?
Sinds ik mezelf leerde kennen in de wereld van het windsurfen, steunde ik grote referenties van dichtbij: Blanca Manchón en Marina Alabau. Dankzij hen ontdekte ik niet alleen dat het de Olympische Spelen waren, maar dat het, als je uit Sevilla komt, mogelijk is om een van de grootste windsurfers ter wereld te zijn en bekend te staan in zo'n minderheid, maar Olympische sport. Ze waren dus mijn vrouwelijke stimulans om een droom te hebben, hoewel mijn visie vandaag een beetje is veranderd, laat het me uitleggen. Het is mij duidelijk dat het grote doel die Olympische Spelen zijn, maar het afgelopen jaar heb ik voorgesteld de beste versie van mezelf te zijn en een van de grootste zeilers ter wereld te zijn. Ik weet dat als ik dit bereik, de Olympische Spelen bijna hand in hand zullen gaan, en dus weet ik dat ik er alles aan heb gedaan om het beste uit mezelf te halen.
Hoe zit het met de nieuwe iQFoil-klasse die er zo snel in is geslaagd zoveel windsurfers aan te trekken? Denk je dat het te maken heeft met de zoektocht naar een spektakel dat het vergelijkbaar maakt met andere reguliere sporten om een grotere verspreiding onder het grote publiek te bereiken, of is het gewoon een kwestie van evolutie?
Folie is verslavend. Als dat duidelijk is, was er in het begin sprake van enige verstopping en veel twijfel of we wel echt voorbereid waren op deze evolutionaire stap die we als zo groot zagen. Maar na een jaar aan deze tafel moet ik zeggen dat ik niet zou terugkeren naar de RS:X, ook al zouden ze mij betalen. Het is duidelijk dat het niet alleen een evolutie van de sport is, het is ook veel visueler en aantrekkelijker, omdat we zonder wind met 20 knopen kunnen vliegen en alle inspanningen die we leveren bij het roeien op het board veel meer tot uiting komen dan op boards. conventioneel.
Ben je verrast door je huidige positie binnen de klas nationaal en internationaal? Hoe ziet u uzelf vergeleken met uw meest directe rivalen? En onder hen, vertel me welke nog moeten worden bereikt
De waarheid is dat sinds ik in deze klasse begon te concurreren, alles verrassingen zijn geweest, waarvan de eerste en belangrijkste het Spaanse kampioenschap van 2020 was, waar ik mezelf voor het eerst op het podium plaatste met Marina Alabau en Blanca Manchón in de vloot. Achteraf waren de resultaten van vorig jaar 2021 brutaal, ik kon me niet voorstellen dat ik in zo'n korte tijd zo hoog in de vloot zou staan, dus we blijven werken om verder te klimmen in die top5. Het is zo dat nu in 2022 zeilers die wel aan de Spelen hebben deelgenomen en die in 2021 niet hebben deelgenomen, weer opduiken, zoals de Nederlandse Lilian De Geus, dus die zullen we in de gaten moeten houden. Voor de generaal zijn de beste meisjes in Israël, Frankrijk, Engeland en Polen, het zijn stoere en pittige zeilers die veel spel zullen geven en wij zullen daar zijn om te spelen. Onder de te bereiken rivalen bevindt zich uiteraard de huidige onverslaanbare wereld- en Europees kampioene Hélène Noesmoen, die we dit jaar hopen voor enige verrassing te kunnen zorgen...
Wat vind je ervan om een campagne te delen met Blanca Manchón? Ben je verrast door zijn beslissing om door te gaan? Zie je haar als een rivaal?
Dit is de tweede campagne die ik met haar deel, maar deze keer zijn de rollen een beetje veranderd, dus we kennen elkaar, we weten hoe we moeten samenleven en we kunnen goed met elkaar overweg. Ik was niet erg verrast door zijn beslissing, want uiteindelijk, na een campagne van vijf jaar te hebben gevoerd... wat waren er uiteindelijk nog drie? Met de stimulans van een nieuwe klasse, nieuwe mensen en de folie die veel leuker is dan de RS:X. Op dit moment bevindt ze zich in de overgangsperiode en leert ze het board te beheersen met alle omstandigheden die voor haar liggen, maar ze is nog steeds een ervaren zeiler en dat zal haar helpen als ze eenmaal deze fase heeft doorstaan. Over een paar maanden zal het dus te zien zijn!
Laten we het over je coach hebben, vertel me twee voor- en twee nadelen (indien aanwezig) dat hij je vader is
De profs, die mij perfect begrijpen omdat we een zeer vergelijkbare manier hebben om naar het leven en de sport te kijken en dat hun toewijding en betrokkenheid altijd 100% is geweest en altijd zal zijn. De nadelen: toen ik jonger was, waren er veel ruzies, omdat het moeilijk is om je vader niet te zien als je met je coach in het water bent en dingen met hem bespreekt. Dat is alles!
Jouw familie heeft, net als de familie Manchón, besloten om van Sevilla naar de haven te verhuizen om de sportcarrière van hun broer en die van jou te vergemakkelijken. Hoe waardeer je dat nu na deze jaren? Denk je dat dit een sleutelrol heeft gespeeld in je voorbereiding?
Verhuizen van Sevilla naar El Puerto is de beste beslissing van ons leven geweest, en ik spreek voor mijn hele familie! Niet alleen vanwege de rust die het ons heeft gegeven en de kwaliteit van leven door dichter bij de natuur te zijn en niet in een lawaaierige stad, maar omdat we elke dag van de week kunnen navigeren. Zonder deze stap zouden we hier nu geen van beiden zijn, aangezien alleen zeilen in het weekend je niet in staat stelt je echt in te zetten en vooruitgang te boeken in deze sport. Dus vanaf hier wil ik El Puerto de Santa María duizend keer bedanken voor het verwelkomen van ons met zulke open armen!!
Vertel me hoe een normale dag eruit ziet in je sportvoorbereiding.
Een normale dag begint met een goed ontbijt en een gymsessie van 2 uur. Na thuiskomst komen we weer op krachten, maken we van de gelegenheid gebruik om de doelstellingen van de waterdag te bekijken en te analyseren en gaan we ook ongeveer 2 uur het water op. Maar de dag eindigt hier niet, als we terugkomen van het water analyseren we de video's die we van het water hebben opgenomen en bestuderen we waar we de volgende dag aan kunnen werken. Misschien is er nog wat tijd over om uit te rusten, als er golven zijn dan surfen we of zo niet een tijdje om een boek te lezen of gewoon te ontspannen. Diner op bed om de volgende dag te herhalen!
Stel je voor dat je nu honderd procent toegewijd bent aan de voorbereiding van jezelf, maar jij, hoe lang zie je jezelf hierin?
Totdat mijn lichaam, mijn geest en mijn portemonnee het aankunnen. Ik ben duidelijk over mijn doel, namelijk aan de top van de wereld staan, als ik zie dat het onhoudbaar is of dat ik alles al heb gegeven wat ik te geven had en het begint af te trekken in plaats van toe te voegen... dan komt er weer een ander fase van mijn leven zal beginnen.
Welke steun heeft u naast overheidssteun? Heeft u dat onderwerp aan bod of bent u op zoek naar sponsoring en in dit geval, en dromend, met welk merk zou u graag willen samenwerken?
Godzijdank heb ik al een paar jaar de hulp van Ella Son de Aqui – Livinda en Puerto Sherry, maar het is waar dat ik onder minimale voorwaarden zit... Deze sport, met alleen het materiaal, maakt de jaarlijkse kosten erg hoog , dus ik ben sponsors aan het zoeken en vastleggen. Laten we dromen... nou, ik blijf dromen over representatieve merken van mijn sport, zoals het merk neopreen (Billabong, RipCurl, Roxy...), sportkleding (Nike, Adidas, Underarmour...), sportkleding (Garmin, Polar , Suunto...)... Maar ja, echt, als ik een merk zou vinden dat vergelijkbare waarden had en mij wilde vergezellen op dit pad richting de Olympische Spelen, zou ik meer dan tevreden zijn!
Stel je ten slotte voor dat je dit bereikt en in Parijs aankomt... aan wie zou je een Olympische medaille opdragen?
Aan mijn familie, zonder enige twijfel: mijn vader, omdat hij dit insect in ons lichaam heeft gestopt sinds we klein waren, die droom die hij zelf begon en niet kon afmaken; aan mijn moeder omdat ze ja zei tegen deze waanzin en onze nummer 1 sponsor en manager was; aan mijn broer Armando omdat hij zoveel te verduren kreeg van een gekke familie, en aan mijn ‘tweelingbroer’ Fernando, omdat hij me elke dag ertoe aanzette beter te zijn dan gisteren. Ook aan mijn werkteam: Jaime, onze fysieke trainer die vanaf minuut 0 in ons project geloofde, en onze psycholoog María, die ons tot een echt team heeft gemaakt en ons heeft geholpen onze geest sterk te houden. En natuurlijk aan iedereen die mij elke dag bemoedigende en steunbetuigingen stuurt, en dat zijn er veel meer dan ik ooit had kunnen vermoeden!
