De Dominicaanse schilder Freddy Rodríguez, geboren in Santiago de los Caballeros in een gezin van gemengd ras, is verdwenen in de Cornelliaanse wijk Vlissingen, in New York, zijn geadopteerde stad sinds 1963. In Manhattan volgde ze een opleiding aan de Arts Students League met academische schilder Sidney Dickinson, en aan de New School for Social Research met John Dobbs en Carmen Cicero, die haar kennis lieten maken met geometrie. Ze behaalde ook een graad in textielkunst aan het Fashion Institute of Technology.
De grote periode van het schilderen van Freddy Rodríguez zou de jaren zeventig zijn, waarin hij, verslaafd aan de kunst van Mondriaan en het minimalisme, een 'hard edge' geometrische abstractie van grote chromatische intensiteit beoefende en al snel geanimeerd door gesyncopeerde ritmes die het syncretische universum oproepen. van de Nieuwe Wereld, en meer specifiek het Caribisch gebied. Dit stadium mondde uit in een cyclus van kostbare smalle en verticale schilderijen, uit 1974, met titels als 'African Love', 'Mulato de tal', 'Carnival Dance' of 'Caribbean Princess'.
Na die werkelijk oogverblindende periode keerde de schilder zich in de jaren tachtig naar een meer uitbundige en expressionistische kunst, waarbij hij de literaire en symbolische dimensie van zijn werk benadrukte, duidelijk zichtbaar in grafische afbeeldingen en collages, evenals in titels die verwijzen naar de Colombiaanse daad, de tegenslagen van de marrons of de groteske dictatuur van Trujillo. Verwijzingen naar Latijns-Amerikaanse schrijvers als Neruda, Miguel Ángel Asturias, Rómulo Gallegos, Cortázar, García Márquez of Vargas Llosa zijn er in overvloed in deze fase. Dicht bij andere Dominicanen die in de Verenigde Staten wonen, zoals de ervaren schilder Tito Canepa, opgeleid bij Siqueiros, of de beeldhouwer Bismarck Victoria, een tijdassistent van Noguchi, getuigt zijn toewijding aan zijn gemeenschap van zijn 'Flight 587 Memorial' (2006 ), monument ter nagedachtenis aan onze landgenoten die in Queens zijn omgekomen bij het ongeval van een vliegtuig op weg naar het eiland.
Vanaf de jaren XNUMX, na enkele kathedraal-tondo's en verschillende religieus geïnspireerde kazuifels en een zekere sfeer van Matisse uit de Vence-kapel, en enkele werken met een popaccent in de honkbalwereld, keerde Freddy Rodríguez, altijd veelzijdig, terug om zalige invallen te maken in geometrie, in schilderijen met een grote lineaire dynamiek, sommige met een gouden achtergrond.
Hutchinson Modern & Contemporary, een New Yorkse galerie gespecialiseerd in Latijns-Amerikaanse kunst, die gedenkwaardige tentoonstellingen heeft georganiseerd van Figari, Xul Solar en Esteban Lisa, en waarin onze vriend Alejandro Corujeira momenteel exposeert, is doorslaggevend geweest bij de recente herlancering van de Dominican , en in het bijzonder van zijn werk uit de jaren zeventig. Onder de kunstgalerijen waarin hij werken heeft, meestal uit die periode, vallen het Museo del Barrio, de Whitney, de National Portrait Gallery en het Smithsonian in Washington, en het Museo de Arte de Ponce, in Puerto Rico, op.
