De Hoge Raad neemt een wending in de leer die tot nu toe werd gehandhaafd, naar aanleiding van de arresten van het Grondwettelijk Hof (TC), STC 172/2021 en 191/2021, en verklaart het recht op toegang tot blijvende invaliditeit vanaf een voorschot arbeidsongeschiktheid
Dat klopt, de rechtbank schrijft voor dat het mogelijk is om een blijvende invaliditeit te erkennen aan de werknemer die heeft ingestemd met de situatie van vervroegd pensioen wegens invaliditeit en die de leeftijd van 65 jaar nog niet heeft bereikt.
Eisen
Volgens het Hooggerechtshof, het ontzeggen van de mogelijkheid om toegang te krijgen tot uitkeringen voor blijvende arbeidsongeschiktheid, het hebben van toegang tot vervroegd pensioen en het erkennen ervan aan vervroegd gepensioneerden wegens een andere omstandigheid dan die van arbeidsongeschiktheid, wanneer de regel die de toegang tot uitkeringen voor blijvende arbeidsongeschiktheid regelt, artikel 195.1 LGSS, maakt geen enkel onderscheid met betrekking tot de verschillende modaliteiten van geanticipeerd gejuich, en zonder dat er enige objectieve reden is die een dergelijke interpretatie rechtvaardigt, zou het leiden tot discriminatie op grond van een handicap, verboden door artikel 14 van de Grondwet en artikels 4.2 c) en 17.1 van ET.
Met deze nieuwe doctrine wijst de Hoge Raad erop dat eenieder die zich in een situatie van vervroegd pensioen bevindt, toegang kan krijgen tot een uitkering wegens blijvende arbeidsongeschiktheid, omdat de enige vereiste door de regelgeving een bepaalde leeftijd is, zonder enige verwijzing naar arbeidsongeschiktheidsredenen.
In dit geval gaat het om een bruggepensioneerde die de in artikel 205.1 a) van de LGSS vastgestelde pensioenleeftijd nog niet heeft bereikt, waardoor hij het recht heeft om blijvende arbeidsongeschiktheid aan te geven vanuit de brugpensioensituatie.
En zoals de TC al aangaf, als de wetgever, in de legitieme uitoefening van zijn vrijheid om het systeem te configureren, geen andere vereiste heeft gesteld dan die van een bepaalde leeftijd om toegang te krijgen tot de dienst voor blijvende invaliditeit, kan zijn toegang niet worden verhinderd. van geanticipeerd gejuich, omdat de norm geen onderscheid maakt tussen de oorzaken of budgetten van dit soort gejuich om toegang te krijgen tot blijvende invaliditeit.
discriminatie
Een verschil in behandeling waarin de norm niet voorziet, zonder objectieve en redelijke rechtvaardiging, uitsluitend voortkomend uit het feit dat men heeft ingestemd met een situatie van vreugde waarin juist vanwege hun handicap is voorzien, is discriminerend en moet worden verplaatst.
Daarom verwierp het Hooggerechtshof, met toepassing van zijn nieuwe doctrine, het beroep en bevestigde het het bestreden vonnis, waarin werd vastgesteld dat de appellant, ondanks dat hij in een situatie van vroege jubel verkeerde, ook werd getroffen door een grote handicap als gevolg van een veel voorkomende ziekte.
