Ze veroordelen de Murcian Health Service om ouders te compenseren met 310.000 euro voor het niet detecteren van de misvormingen van hun baby.

De Kamer voor Administratieve Geschillen van het Hooggerechtshof van de regio Murcia (TSJMU) erkent het recht van ouders om door het ministerie van Volksgezondheid te worden gecompenseerd met 310.000 euro voor het niet detecteren van ernstige misvormingen van hun baby tijdens de draagtijd.

De rechtbank verklaarde aldus de financiële verantwoordelijkheid van het regionale bestuur en het recht van de appellanten op compensatie voor het slechte functioneren van de gezondheidsdiensten tijdens de zwangerschap.

De ouders beweerden dat zij na de consultaties tijdens de follow-up van de zwangerschap en de daaropvolgende echografieën van de foetus nooit op de hoogte waren gesteld van het bestaan ​​van eventuele problemen en dat er geen sprake was van dilataties of herhalingen, ‘om een helder beeld verkregen met de echografie ”. Naar het oordeel van appellanten is de na de geboorte van de baby geconstateerde ernstige misvorming niet gediagnosticeerd omdat het echo-onderzoek in week 20 niet voldeed aan de surveillanceprotocollen en vorderden zij een schadevergoeding van 600.000 euro.

De advocaat van de Autonome Gemeenschap verzette zich op zijn beurt tegen het beroep en beweerde dat de acties van de Gezondheidsadministratie, zowel diagnostisch als therapeutisch, correct waren "zonder bewijs van wanpraktijken of acties die in strijd waren met de Lex Artis." Schriftelijk wordt verklaard dat de actoren werden geïnformeerd over de grenzen van de echografietechniek in termen van het opsporen van foetale morfologische afwijkingen, met een detectiepercentage dat niet hoger is dan 85%, en over de grenzen die verband houden met obesitas bij zwangere vrouwen. , is dat de kolom niet goed wordt weergegeven. En hij concludeerde, als reden voor vrijstelling, dat er geen sprake was van een diagnostische fout of wanpraktijken, ‘maar eerder van een inherente beperking van de techniek zelf.’

Lex Artis

Hoewel de magistraten volgens de medische rapporten verduidelijken dat ‘er factoren zijn die, afhankelijk van het geval, zullen bepalen dat de echografie van een misvorming in de prenatale periode min of meer moeilijk is, zoals de grootte van de laesie en de uiterlijke tekenen die dit met zich mee kan brengen", in dit geval was de gediagnosticeerde spina bifida niet verborgen maar open en "er zijn aanwijzingen dat deze uitgebreid was", dus er bestaat geen twijfel over dat, zodra het echografieonderzoek in detail was uitgevoerd, inclusief, als gids voor het systematische echografieonderzoek van het tweede trimester SEGO 2015, de drie belangrijkste sneden van de wervelkolom (sagittale, coronale en axiale vlakken) “de misvorming van de foetus had kunnen worden gedetecteerd.”

“We kunnen niet negeren dat de zwaarlijvigheid van de zwangere vrouw niet alleen een probleem is bij het uitvoeren van het echografieonderzoek, maar ook een risicofactor is voor ernstige misvormingen”, aldus de uitspraak, als de echografie in het tweede semester specifiek gericht is op de diagnose van misvormingen, “moest uiterste zorg worden betracht bij het uitvoeren van de genoemde echografie” en zelfs “ermee akkoord gaan om deze te herhalen als de positie van de foetus of enige andere omstandigheid een correcte echografie moeilijk of onmogelijk maakte.”

Wat de compensatie betreft, "moet eraan worden herinnerd dat de ziekte van de zoon van appellanten niet te wijten is aan de gezondheidszorg; het is een aangeboren ziekte, onafhankelijk van de ontvangen gezondheidszorg." En “wat moet worden vergoed is de schade die is geleden als gevolg van de gewoonte om de appellanten tijdens de zwangerschap belangrijke informatie te onthouden om te kiezen voor de vrijwillige onderbreking van de zwangerschap nadat ze tijdig op de hoogte waren van de lichamelijke verwondingen die de foetus heeft opgelopen”, herinnert de rechtbank zich.

Om de schadevergoeding van 310.000 euro te specificeren, beoordeelt het Hof dus, samen met de morele schade die aan de ouders is toegebracht, de materiële schade die zal worden vertegenwoordigd door de “grotere kosten” die gepaard zullen gaan met de opvoeding van het kind als gevolg van de kwalen die hij heeft. lijdt aan, met als gevolg zowel uw motorische als hersenfuncties.

Alleen al tegen deze uitspraak kan in geval van cassationeel belang beroep worden aangetekend bij de Hoge Raad.