Non est in urbe 15 Maii, sed San Isidro Labrador iterum argumento magis est quam umquam. Patronus Matritensis fuit vir originis Africanae, labori manuali dicatus, altitudine inter 167 et 186 centimetras et cuius mors inter 35 et 45 annos nata fuit. Hae sunt nonnullae conclusiones ex studio anthropologico et forensi ductae in Sancto, quae hac hora pomeridiana in Universitate Complutensi praesentata est. Prorsus inquisitores e Schola Legalis et Forensica praefecit corpus examinandi, accepto Cardinali Archiepiscopo Matritensi, Carlos Osoro potestatem.
Actiones in septem diversis gradibus divisae sunt (descriptio ambitus, duo examinationes, tria studia et reconstructio faciei sculpturae, prima in Sancto facienda), in unaquaque eorum notitia nova obtinens circa cadaver. Exempli gratia, studium paleopathologicum revelat nulla signa violentiae vel trauma inventa quae claram causam mortis declarare possint; bene, vulnera maxillares confirmant infectio odontogenicas inesse, cum maximis abscessibus et fistulae, vel quod sepsis fieri possit. Etsi in actu mortalitatis rate coniungitur cum hac pathologia usque ad 4 centesimas, forenses considerant hunc morbum, in contextu medii aevi, realem causam mortis eius esse posse.
Item, inventio degenerativa in quibusdam corporis partibus ostendunt San Isidro bracchiis suis multum usos esse, aliquid proprium operis agricolae (in bibliographia iam pridem recognita, inventa etiam in activitate bene siccitatis). Sed notabile est quod in articulis non eadem signa apparere, sicut coxa vel genua.
Opus pulverizatum corporis et translatio ad Fundacionem Jiménez Díaz, una cum recreatione faciei UCM / Archimadrid
Analysis biologicae profano plus quam dimidium redigit ad aetatem qua laborat. Secundum normas anthropologiae forenses, corpus correspondet homini inter 35 et 45 annos natum, aetas e diametro opposita illi quam ei traditio attribuerat: 90, tempore mortis suae. Sciendum est hanc opinionem circa saeculum XVI natam esse et omnes fere sequentes hagiographos secutus est. Historice, censetur agricolam Matriti circa 1082 natum esse, dum bullam canonizationis, a Papa Benedicto XIII anno 1724 promulgatam, eius mortem "circa 1130" factam esse fatetur, quae cum aetate hac in rela relata congruere videtur.
Non obstante quod possibile sit propriam originem biogeographicam determinare, doctores dicunt nos hominem esse puris Caucasiis notis, ponens cranium inter eos qui "characteresticas magis proprias sodalitatum Afro-descendentium" (comparantur quinque aliis generibus quorum nota). Attamen coniungi non potest cum unica multitudine hominum, inclusa etiam nonnullis Asiaticis characteribus.
Extractio Sancti, Cardinali Archiepiscopo Regii proposita, Illustrissima et Primitiva Congregatio Sancti Isidro de Naturalibus Matritensis (quae per saecula custodivit), revelavit corpus mummificatum esse ab initio suo. sepultura in coemeterio Sancti Andrés (involucrum aqueum per quod torrens fluxit), propter temperiem et humiditatem conditionum.
Pleraque fracta et incisura in mumia observata videntur fortuita, sed in crure dextro permanenti lineae notarum ex instrumento inciso, quod "ex parte" coincidunt cum descriptione in Revista Hispanoamericana (1929). Publicatio indicat Dr. Forns "fragmentum scalpello separasse ita ut in Argentina civitate San Isidro mitti posset".
Objectum metallicum in figura nummi in larynge repertum est, quod in una faciei silhouette leonis repentis vel transeuntis exhibere potuit, ac quatuor lineas quae imaginem intra rhombum designant. vel quadratus. Ob eius proportiones initio nummi comparatus ab Alphonso VII tempore regis fuit, sed studium numismaticum revelavit maxime verisimile esse "iaspis albae" ab imperio Enrique IV. Pars saeculis post mortem eius posita fuisset, et etiam testantur visi- tatis ab hoc rege sanctum anno 1463 venerari.
Vice-rector relationum Institutionum Complutensis Universitatis Matritensis, Juan Carlos Doadrio, per ambonem in aula Facultatis medicinae transivit; decanus facultatis medicinae, Javier Arias; inquisitores Mónica Rascón, Ana Patricia Moya, María Benito et Maria Isabella Angulo, ac tenentis fratris senioris et praeses congregationis Isidril, Luis Manuel Velasco.
Praesentatio etiam ostendebat refectionem facialis flaminis ex cranii virtualizatione facta et in tectorio sequenti characterismo. Recreatio in duobus gradibus aedificata est: post primum neutrum exemplar, sine interpretationibus subiectivis, positum est "crines crispos similes statuarum antiquorum e regione Mediterraneo et barbam fuscam tenuem, quae popularium coetui typicam exhibet. maxime ingenia. "
Huc accedebat color oculorum brunneus, "frequentissimus in coetuum multitudine qui indices in avos tatum determinant", et pannus quasi tactus similis ei qui "caput Sancti obtegens in imaginibus". Funebris Archa San Isidro, inde a saeculo XIII exeunte, quae in Museo Cathedralis Sanctae Mariae la Real de la Almudena conservatur ».
Nox 12 Ianuarii electus est ad procedendum in capsa schedula aperienda, obsignata per 37 annos. Ad axialem tomographiam computatoriam peragendam, adhibita medicina Professional Scholae Legalis et Forensis ad corpora discenda cum simili conservationis statu, loculum ligneum sine unguibus et speciebus valde certis fabricare oportebat.
Haec mutatio comprobata est quod urna in Sancto, a regina Mariana Neoburgo anno 1692 donata, varias schedae et filorum argenteorum in superficie eius varias habuit. "In hac urna, tomographia non potest haberi, quia imagines multam corruptelam habebunt a ornamentis maliciorum", dicit studium, cuius conclusiones, secundum archidioecesim, non contradicunt cuilibet elementorum, quae traditio procedit. vita et historia, unius sanctorum a fidelibus dilectissimi.
