Nuper Tertia Camera Contentious-Administrativa supremae Curiae (TS), sectio secunda - per regens 24/2023 die 12 Ianuarii 2023 (Rec. 2059/2020) - doctrinam emendavit quam iudicium iam per biennium instituerat. priorum. Haec sollicitudo in legalibus spectris attulit. Ante omnia seriem dubiorum generavit in relatione ad usuras taxationem nuper solutionis in vectigali personali (IRPF).
De facto, ante biennium, TS, regente 13 Decembris 2020 (Cassation Rec. 7763/2019), praefuerat nuper usuram solvendam a Publica Administration Agency (AEAT), cum refugium exsequens indebiti reditus, personalibus vectigalibus non obnoxii sunt. Causa est, quia, cum quis redit ad Arpinum quidam, quorum interest, indebite sustinetur, compensatur, non est talis capitis lucrum, sed repensatio fit, damnum prius acceptum rescindens.
In dicto 2020 regendo dissensio facta est sententia, curiose ab eodem iudice, qui nunc fuit raptor huius ultimi imperii mensis Ianuarii anno 2023, qui interpretativam desertionem de eo quod constitutum est effecit. Existimavit "fensurae passivae, in favorem tributariorum capitalia lucra esse quae partem vectigalium personalium generalium vectigalium habent".
Criterium quod Cubiculum sequitur, cum maiorem partem regulae huius sententiae ultimae approbans, est ad normam iuris 35/2006 in vectigalibus personalibus (LIRPF);
Animadvertendum est hunc ultimum regnare, a mense Ianuario 2023, etiam duas suffragia dissentientes habere. Exaggerant rectam doctrinam illam esse quam constitutum est in regimine diei 3 Decembris 2020. Quam ob rem defendunt non-subiectionem defectus in favorem tributariorum et eorum sustentationem criteriis pluribus de causis innixi arguunt.
Haec mutatio doctrinalis impetum gerit perniciosis consequentibus in securitate legalis. Nuntius, qui exprimitur, vastat, cum exsistentia funditus contrariae pronuntiationes et in tempore ab eadem curia clauduntur.
« Haec mutatio doctrinalis impetum gerit perniciosis consectariis in securitatis legalis. "Nuntium, quod exprimitur, devastat, cum exsistentia declarationum prorsus oppositarum".
Ex altera parte, agnitio recompensationis, per Administrationem tributi, in statera bonorum quae antea ab ipsa actione administrativa fracta fuerat restituere conatur. Hac de causa, actio rei publicae emendandi damnum causatum in vectigalibus personalibus vectigalibus tribui non potest.
In summa, articulos Legis vectigalium personalium, ad quos dominans alludit et fundat suum rationale (aa. 34 et 37 LIRPF), sobrie compellant quantitatis capitalis quaestus per "venale valorem." Hoc denique prorsus alienum est, cum agitur de mora intererat, quae certa et legitime constituta sunt.
Data inaequalitas irreconciliabilium normarum, quae ab his duabus Ordinariis Summi Curiae obiciuntur, necesse est ut ante diuturnam iurisprudentiam definitive pronuntietur. Tertia dominatio magni momenti esset hanc absolutam cohaerentiam resolvere et ad viam certitudinis legalis redire.
Reditus reditus indebiti reditus secundum mere logicales rationes habet naturam restaurativam et non mere compensatoriam. Utique, dicta solutio nullo modo considerari potest sicut incrementum facultatis oeconomicae ADSIDUORUM. Hoc principium capacitatis oeconomicae, inclusa in articulo XXXI Constitutionis Hispanicae, et quod essentiam suam toti Systemate Hispanico demittit.
Reapse obligatus ADSIDUUS refundet, si auditui publico non satisfacit, sed reditus legi ultimo contrarius est.
Spero fore ut Supremam Curiam manifestam inconstantiam in bonum omnium tributariorum, tum ad bonum securitatis legalis, de qua in art. 9.3 Constitutionis nostrae retulimus, mox patefaciat. Mandata huiusmodi, in forma sententiae, solum diffidentiam investor augent, necnon ambitus oeconomicos et bene esse laedunt. Tempus narrabit.
