دنبال کردن
دانشمندان دانشگاه کوئینزلند در استرالیا به تازگی کشف کرده اند که لارو سوسک های زوفوباس موریو (Zofobas morio) - معروف به کرم های شاهی یا zophobas - می توانند یک غذای غیر معمول را در رژیم غذایی خود بگنجانند، اما در دنیای پر از پلاستیک بسیار مفید هستند. : پلی استایرن، پلاستیک بسیار رایج در بسته بندی یا ظروف مواد غذایی. ذائقه او برای این ماده، که به اندازه بزرگ آن اضافه شده است، می تواند کلید دستیابی به نرخ بازیافت بالاتر باشد. نتایج در مجله "Microbial Genomics" منتشر شده است.
کرم های پلاستیک خوار کشف جدیدی نیست. به گفته کاشفان اخیر CSIC، لارو کرم مومی (Galleria mellonella) قادر به شکستن پلاستیک در زمان رکوردی است و به لطف بزاق خود دمای اتاق را دارد.
یا یکی از بستگان کوچکتر کینگ کرم، کرم آرد، نیز قادر به بلعیدن این ماده است. تفاوت آن با زوفوباس عمدتاً اندازه آن است: در حالی که اندازه کرم آردآلود 2.5 سانتی متر است، کرم شاهی که برای تغذیه خزندگان و پرندگان در اسارت استفاده می شود - و حتی به عنوان غذای انسان در کشورهایی مانند تایلند یا مکزیک - می تواند دو برابر شود، تا حد. طول 5 سانتی متر. در واقع، به همین دلیل آنها را به عنوان "ابر کرم" می شناسند.
کریس رینکه، سرپرست این مطالعه، میگوید: «ما فرض کردیم که اگر سایر کرمهای کوچکتر بتوانند پلاستیک بخورند، شاید این کرمهای بزرگتر بتوانند حتی بیشتر بخورند. برای آزمایش این فرضیه، تیم به مدت سه هفته به ابرکرمها رژیمهای غذایی مختلف داد. یک گروه را ذخیره کنید. به یکی دیگر از فوم "خوشمزه"؛ به عنوان گروه کنترل، محرومیت نهایی از غذا وجود دارد. رینکه گفت، کرمهایی که پلاستیک خوردند میتوانند زنده بمانند و حتی در مقایسه با آنهایی که گرسنگی میکشند وزن اضافه میکنند، «این نشان میدهد که کرمها میتوانند از خوردن فوم انرژی بگیرند.»
پس از آزمایش، ابرکرم های تغذیه شده با استایروفوم به طور طبیعی رشد کردند، تبدیل به شفیره شدند و سپس سوسک های بالغ را به طور کامل نابود کردند. با این حال، آزمایشهای مختلف از دست دادن تنوع میکروبی در رودهها و پاتوژنهای بالقوه را نشان داد. یعنی کرمها میتوانند با خوردن پلاستیک زنده بمانند، اما این رژیم غذایی مغذیترین رژیم غذایی برای سلامتی آنها نیست.
خارج کردن کرم ها از "معادله سبز"
محققان خاطرنشان میکنند که برای «غنیسازی» رژیم غذاییشان، میتوان فوم استایروفوم را با ضایعات غذایی یا محصولات کشاورزی مخلوط کرد. رینکه گفت: «این راهی برای بهبود سلامت کرمها و کمک به مقدار زیادی زباله از کشورهای غربی خواهد بود.
اما در حالی که امکان پرورش کرمهای بیشتری برای این منظور وجود دارد، محقق ایده دیگری را در نظر گرفت: ایجاد گیاهان بازیافتی که از کارهایی که لاروها انجام میدهند تقلید میکنند، یعنی ابتدا پلاستیک را در دهان خود خرد کرده و سپس آن را از طریق آنزیمهای باکتریایی هضم میکنند. در نهایت، ما می خواهیم ابر کرم ها را از معادله خارج کنیم. به همین دلیل است که این تیم جامعه میکروبی روده را به صورت ژنتیکی تجزیه و تحلیل کردند تا دریابند کدام آنزیمهای کدگذاری شده با ژن در تخریب پلاستیک نقش دارند. ایده این است که این جستجو را در تجزیه و تحلیل های آینده اصلاح کنیم، کارآمدترین آنزیم ها را برای تجزیه پلاستیک شناسایی کنیم و سپس حتی آنها را در آزمایشگاه بهبود دهیم.
محصولات تجزیه آن واکنش می تواند میکروب های دیگر را تغذیه کند تا ترکیبات با ارزشی مانند پلاستیک های زیستی ایجاد کنند که از موادی غیر از نفت مشتق شده و به راحتی قابل تجزیه هستند. شاید آینده در کرم ها باشد.