گروه های پارلمانی دولت ائتلافی امروز پنجشنبه به سه قسمت تقسیم شده اند. کنگره در پایان جلسه عمومی الحاق سوئد و فنلاند به ناتو (سازمان پیمان آتلانتیک شمالی) را تصویب کرد. PSOE از دسترسی کشورهای اسکاندیناوی حمایت می کند، پودموس رای ممتنع داده و چهار نماینده حزب متحد چپ رای منفی داده اند.
290 رای موافق، 11 رای مخالف و 47 رای ممتنع. سه نماینده دیگر از United We Can به «نه» با IU پیوستند: از Podemos Gloria Elizo (که می‌گوید اشتباه کرده است، طبق گفته حزب) و Rosa María Medel و Joan Mena (معمول).
ناتو، همانطور که با اجلاس سران خود در تابستان امسال در مادرید برگزار شد، نه تنها مجریه را در بر می گیرد، بلکه متحد ما می توانیم را نیز تقسیم می کند. بحث در داخل ائتلاف در روزهای اخیر شدید بوده است. افزایش هزینه های نظامی که PSOE در بودجه در نظر گرفته است، تعهدی که در نشست اتحاد انجام شد، به کاهش تنش داخلی کمکی نمی کند. همه نظرات در مورد موقعیت ها.
در ماه ژوئن، پودموس از تصمیم نخست وزیر، پدرو سانچز، برای پذیرش نشست سران ناتو در مادرید انتقاد کرد. او در هیچ اقدامی از سازمان نظامی شرکت نداشت. اما آن روزها آن روزها نام خود را پایین نگه داشتند. IU آشکارا از اقدامات مهم حمایت کرد و در تظاهراتی که خواستار پایان اتحاد بود شرکت کرد. یک واقعیت کلیدی: IU در سال 1986 در گرماگرم پاسخ منفی به همه پرسی در مورد ورود اسپانیا به ناتو در همان سال تاسیس شد.
آرا
PSOE، PP، Vox، Ciudadanos و PNV به نفع وابستگی رأی می دهند. ERC، Bildu و Más País رای ممتنع خواهند داد. BNG، IU و CUP در برابر
پابلو هیسپان، معاون حزب مردمی در جریان مناظره در کنگره ابراز تاسف کرد که اسپانیا تنها دولتی در اروپا دارد که قرار بود در گسترش ناتو رای متفاوتی بدهد، که یک بخش به نفع ائتلاف بود و دیگری تایید کرد که این یک کشور است. سازمان جنایی». سخنان وزیر مصرف فعلی، آلبرتو گارزون، که از سال 2016 هماهنگ کننده فدرال چپ متحد بوده است. رای مخالف توسط معاونان آنها انریکه سانتیاگو، روزر ماسترو، میگل آنخل بوستامانته و خوزه لوئیس بوئنو تعیین خواهد شد.
هیسپان انتقاد کرده است: «این یک اسراف است، بخشی از دولت آن را فوری می‌داند و بخشی دیگر آن را رد می‌کند (...) سانچز تنها رئیس بخشی از دولت است و این به قیمت اعتبار و اعتماد اسپانیا است. .
گارزون، وزیر
رهبر IU، آلبرتو گارزون، که وزیر مصرف نیز هست، رای ممتنع را انتخاب خواهد کرد. اما نمایندگان آنها رای منفی خواهند داد
ما می‌توانیم ممتنع آنها را این‌گونه توجیه کنیم که نمی‌خواهند «خود را تابع منافع آمریکا» کنند، بلکه به «حاکمیت» کشورها احترام می‌گذارند. جراردو پیزارلو، معاون متحد ما می توانیم، در جریان مناظره در کنگره گفت: «اجازه دهید پارلمان سوئد و فنلاند تصمیمی را اتخاذ کنند که به نظر آنها مناسب است، اما این تصمیم در تعداد ما نخواهد بود. سخنگوی پارلمان متحد ما می توانیم، پابلو اچنیک، در این هفته همچنان مهم باقی ماند تا نمایندگانی از این گروه وجود داشته باشند که به طور متفاوتی رای می دهند.
آیتور استبان، سخنگوی PNV، از این دفاع کرده است که "تصمیم خوبی" برای گسترش ناتو است. میگوئل آنجل گوتیرز، از سیودادانوس، علیه Podemos، Bildu، ERC و IU متهم کرده است: "کسانی هستند که می خواهند از این رویه برای زیر سوال بردن تصمیمات حاکمیتی دیگران استفاده کنند و آنها این کار را از برتری اخلاقی چپ انجام می دهند و به شهروندان می گویند. که اشتباه می کنند».
از بیلدو، جان ایناریتو انتقاد کرده است که "ناتو به حل مسالمت آمیز درگیری ها کمک نمی کند". آلبرتو آسارتا (وکس) استدلال کرده است که ناتو یک "ابزار دفاعی و بازدارنده، ضروری و تعیین کننده نه تنها برای جنگ سرد بلکه برای دوره بعدی و همچنین امروز" است. و گابریل روفیان (ERC) بر موضع انتقادی خود در راهروها تاکید کرده است، اگرچه از "حاکمیت" کشورها نیز دفاع کرده است.
جنگ ولادیمیر پوتین در اوکراین باعث شد سوئد و فنلاند موضع بی طرف تاریخی خود را برای درخواست عضویت در ناتو تغییر دهند. شرکای سرمایه گذاری، PSOE را تنها گذاشته اند و با PP، Vox، Cs و PNV به نفع خود رأی داده اند. CUP و BNG در روزهای اخیر مانند IU رای مخالف خود را افزایش داده اند. ERC، Bildu، Más País و Compromís مانند Podemos از خودداری می کنند. با رویه فوریت (بدون گذر از کمیته امور خارجی) پردازش می شود. اکنون زمان تصویب آن در مجلس سنا است.
