خشکسالی دامداران و کشاورزان اسپانیایی را تحت فشار قرار داده است

حومه اسپانیا در حال خشک شدن است. از اول اکتبر گذشته - زمانی که سال هیدرولوژیکی آغاز شد - تا دیروز یک سوم کمتر از میزان معمول در اسپانیای خشک باریده است. هواشناسان بارندگی را در میان مدت پیش بینی نمی کنند. یک بلوک ضد سیکلون وجود دارد که به نظر نمی رسد تغییر کند و این وضعیت ما را با ذخایر آبی شگفت زده کرده است. مخازن در 1 درصد از ظرفیت خود هستند، بسیار کمتر از آنچه می تواند در این زمان باشد، زمانی که معمولا به 44.7 درصد می رسد. در نتیجه امسال تاکنون نیمی از انرژی برق آبی نسبت به مدت مشابه سال تولید شده است.

قبلی

اولین کسانی که هشدار دادند مردم روستاها بودند: کشاورزان که محصولات خود را در خطر می بینند، و دامداران، به ویژه کشاورزان گسترده، که چیزی برای خوردن در جنگل های خشک ندارند. بخش کشاورزی-غذایی 2020 درصد از تولید ناخالص داخلی در سال 9,7 سهم داشته است. اما کمبود آب، در صورت تداوم، سایر بخش‌های تولیدی ضروری مانند گردشگری، ساخت‌وساز، صنعت و تولید برق را نیز تحت تأثیر قرار خواهد داد. آب اساس سیستم تولیدی است و کمبود آن می تواند بهبود اقتصادی پس از همه گیری را در معرض خطر قرار دهد.

مخزن El Buerguillo، در تصویر، در نزدیکی شهرهای El Tiemblo و Cebreros - Jaime García قرار دارد.

خشک شدن در اسپانیا رایج است، اما این بار کشوری به دلیل کووید، بحران اقتصادی و گرانی ناگهانی قیمت ها به شدت متشنج است. قطع آب همچنین تنش سیاسی را تشدید کرد و به درگیری بین مناطق منجر شد.

مخازن

اسپانیا برای مقابله با خشکسالی‌های دوره‌ای، سدها و مخازنی می‌سازد که آب را در مواقع بارندگی ذخیره می‌کنند تا بعداً در مواقع کمبود از آن استفاده کنند. رومی ها قبلاً زمانی که در قرن اول قبل از میلاد، مخزن Proserpina را در باداخوز، قدیمی ترین در اسپانیا، ساختند، به این روش متوسل شدند. اکنون بیش از 1.200 سد و مخزن وجود دارد. بیش از نیمی - حدود 650 - در دوران فرانکو ساخته شد، اما در 40 سال دموکراسی نزدیک به 300 مورد افتتاح شد. و ساخت‌های جدید همچنان ادامه دارد، مانند مولارویا (ساراگوسا) یا سان پدرو. مانریک (سوریا). اگرچه دولت پدرو سانچز 85 مخزن را -که قبلاً پیش‌بینی شده بود- در طرح‌های هیدرولوژیکی جدید که تابستان آینده مورد بحث قرار خواهند گرفت، سرکوب کرده است. موقعیت‌های غیرقابل توضیحی نیز وجود دارد، مانند مخزن ویلاگاتون (لئون) که 27 سال است ساخته شده و هنوز به بهره برداری نرسیده است. در واقع، هنوز خالی است.

کمبود باران بیشتر شبه جزیره ایبری را تحت تأثیر قرار می دهد. فقط ناوارا، کشور باسک، کانتابریا، آراگون، لاریوخا و آستوریاس نجات می یابند. بدترین آنها مورسیا، اندلس، اکسترمادورا و کاستیا لامانچا است. همچنین در کاتالونیا خشکسالی نگران کننده شده است. 22 شهرداری کاتالونیا وجود دارند که از اکتبر گذشته با محدودیت هایی مواجه شده اند و عادت دارند تولید کارخانه های نمک زدایی را از 20 به 85 درصد افزایش دهند تا از کاهش ذخایر جلوگیری کنند. از زمانی که آنها برای جمع آوری رکوردها تولید شدند، در سال 1914، یک سال به خشکی سال 2021 در بارسلونا وجود نداشت و تاکنون در سال 2022 این روند تغییر نکرده است. اما نگران کننده ترین وضعیت در وسط باقی می ماند. در برخی از شهرداری‌های Extremaduran محدودیت‌های آب وجود دارد و شستن ماشین‌ها، نگاه کردن به باغ‌ها یا خیابان‌ها ممنوع شده است.

آتش‌سوزی‌های جنگلی در چندین منطقه شبه جزیره ثبت شده است که به خشکی شدید زمین مربوط می‌شود و کاستیا و لئون این روزها سوزاندن کلش را ممنوع کرده است.

بخش بزرگی از برداشت غلات از بین می رود. و چهارپایان نمی توانند بخورند زیرا کوه خشک است. خوان پدرو میراوت، کشاورز اهل آلمریا هشدار می دهد که ما در مورد دوام مزارع کشاورزی و دامداری بسیار نگران هستیم.

خوان پدرو میراوت، کشاورز اهل آلمریا هشدار می دهد: «بخش بزرگی از برداشت غلات از بین می رود. او می افزاید: «و گاوها نمی توانند خودشان را سیر کنند، زیرا کوه به معنای واقعی کلمه خشک است». ما در مورد دوام مزارع کشاورزی و دامداری بسیار نگران هستیم. آندرس گونگورا، دبیر هماهنگ کننده کشاورزان و دامداران آلمریا می گوید: اکنون چندین هفته است که حتی یک قطره آب هم نمی ریزد. طبق آنچه که ناتالیا گارسیا-کاماچو، رئیس انجمن حرفه ای کشاورزان و دامداران دون بنیتو و کومارکا به ABC می گوید، همین نگرانی به اکسترمادورا نیز کشیده می شود. این بخش بسیار تحت تأثیر قرار گرفته است. حتی قبل از همه‌گیری، ما اعتراض کردیم زیرا قیمت‌های منصفانه‌ای برای محصولات خود دریافت نکردیم. ما به محصولاتمان نیاز داریم تا هزینه هایمان را پوشش دهیم و بتوانیم از کارمان زندگی کنیم.» اما از آن زمان وضعیت بدتر شده است: «قیمت کودها، محصولات گیاهی، خوراک دام، گازوئیل، فلزات ابزار آلات افزایش یافته است... و اکنون به همه اینها عدم اطمینان ناشی از خشکسالی اضافه شده است». توضیح داد. به همه این دلایل «به محض تشکیل جدول خشکسالی تا قوانین استثنایی استفاده از منابع آبی برای آبیاری و آبیاری فراهم شود».

پیش بینی بدون مبادله

اگرچه هواشناسان در پیش بینی های بلندمدت بسیار محتاط هستند، اما انتظار تغییر شرایط را ندارند. خوزه میگل ویناس، هواشناس Meteored می گوید: "چشم انداز خوب نیست." او توضیح داد: «برای پیش‌بینی بلندمدت، هفته‌ها یا ماه‌ها، ابزارهای متفاوتی نسبت به پیش‌بینی‌های معمولی برای چند روز آینده داریم». برای درازمدت، مدل‌ها و داده‌های آماری برای پیش‌بینی روند رفتاری استفاده می‌شوند. و آنچه مدل های روند به ما می گویند این است که همین الگوی آب و هوا، با غلبه واضح فشارهای بالا، در سراسر فوریه ادامه خواهد داشت. از جمله، پیش‌بینی‌های فصلی آغاز مشابهی از بهار را نشان می‌دهند.

این بدان معنا نیست که هیچ وقت باران نخواهد بارید، زیرا، به گفته ویناس، «این روندها در منطقه مدیترانه و نیمه شرقی شبه جزیره، عادی بودن خاصی را نشان می‌دهند. اما در آنجا زمان خاصی بارانی نیست. آنچه واضح به نظر می رسد این است که حتی اگر قسمتی از بارندگی رخ دهد، پویایی که از ابتدای سال شاهد آن بوده ایم، شکسته نخواهد شد.

"کلید در باران های بهاری است"

عامل کمبود باران، پاد سیکلون آزور است. پادسیکلونی که فقط در فضای جدید، یعنی آزور، غالب است، گاهی تقویت می‌شود، همانطور که اکنون اتفاق می‌افتد، و عملاً در موقعیتی بی‌حرکت می‌ماند که مرکز آن می‌تواند بین شمال شبه جزیره، فرانسه، جزایر بریتانیا یا هلند در نوسان باشد. . در حالی که آنجاست، تمام طوفان هایی که در اقیانوس اطلس شکل می گیرند به شمال (اسکاندیناوی) یا جنوب (جزایر قناری) می روند. او توضیح می‌دهد که نکته کلیدی در باران‌های بهاری است، «زیرا در ماه مارس و مهم‌تر از همه در فروردین و اردیبهشت، بارندگی وجود دارد، اما باید دید که آیا بلوک راه می‌رود یا خشکی داریم. بهار."