بیل ریباس، دروازه بان بازنشسته ای که در راه نجات سی اف تالاورا است

گابریل 'بیل' ریباس رودناس (پالما، 1985) مطمئن بود: "من قبلاً سرم را از دنیای فوتبال کنار گذاشته بودم. پایان کارم را فرض کرده بودم و با برنامه های دیگری در خانه بودم. با من تماس گرفتند و پرسیدند که آیا آمادگی دارم؟ از آنجایی که نزدیک مادرید بود، جایی که من زندگی می کنم، اعداد را انجام دادم، آنها جمع شدند و تصمیم گرفتم کمک کنم. اینطور گذشت».

دروازه بان مایورکا، از 37 چوب، ماموریتی غیرممکن (مورد) به او سپرده شد: نجات سی اف تالاورا. یک تیم در حال مرگ با گیاهی که برای قضاوت در RFEF دوم طراحی شده بود که در آخرین لحظه تابستان به مقام اول صعود کرد و رقابت به تساوی رسید. در واقع آبی و سفیدها در روزهای اول یک امتیاز اضافه کردند و در راه بودند تا مایه خنده رده بندی شوند.

با این حال، با بیل ریباس در خط پایان، چیزی کلیک کرد و تالاوراها به یک تیم بسیار قوی تبدیل شدند که هشت بازی را بدون باخت (چهار برد و چهار تساوی) جمع آوری کرده است و آن ماموریت غیرممکن نجات را با کل بازی تنها به پنج امتیاز رسانده است. دور دوم جلوتر آنچه در آن زمان مدینه فاضله بود، اکنون یک واقعیت است. دروازه بان به آرامش روی نیمکت به عنوان کلید اشاره می کند: هیئت مدیره مشغول کار بدون روبن گالا و سپردن سکان هدایت به پدرو دیاز، مربی فرعی است. شرط نمی توانست بهتر از این پیش برود.

از زمانی که پدرو آمده است، نمی دانم چه کاری انجام داده است، اما تیم کاملاً تغییر کرده است. از نظر بدنی نتوانستیم بازی ها را تحمل کنیم و اکنون 90 دقیقه در سطح خوبی هستیم. یک تغییر اساسی رخ داده است. روز به روز با زمانی که من آمدم متفاوت است. ما احترام رستوران تیم را به دست آورده‌ایم و هیچ‌کس قبلاً این کار را انجام نداده بود، اما طبیعی بود.

تیم شکست ناپذیر یکشنبه گذشته در اولین بازی مقابل باداخوز با یک شوت از راه دور بوئیلا شکست خورد که او را شگفت زده کرد. "انتظار نداشتم توپ به این سرعت بیرون بیاید، از چوب من عبور می کند و من آن را می خورم. چیز کمی برای تحلیل وجود دارد. من آن را می خورم و نکته. من با خودم خیلی خواهان هستم و وقتی باید پیشرفت کنم بسیار انتقادپذیر هستم.» او با تواضع اعتراف می کند که ما در یک فوتبالیست معمول هستیم.

دوران حرفه ای بیل ریباس، که بیش از 400 بازی بین سگوندا و سگوندا B انجام داده است، سفری در کوهی از تیم ها دارد که زیرمجموعه اسپانیول از آن بیرون خواهد آمد: لورکا دپورتیوا، یو دی سالامانکا، اتلتیکو بالاررس، نومانسیا، یوکام مورسیا، رئال مورسیا، فوئنلابرادا و دوباره UCAM مورسیا. در نومانسیا، در دسته دوم، من خیلی راحت بودم. در سالامانکا نیز، اما مشکلات مالی وجود داشت، آنها پولی پرداخت نکردند و باشگاه در نهایت ناپدید شد.

احاطه شده توسط ستاره ها

دروازه بان فعلی سی اف تالاورا یک وعده فوتبال اسپانیا بود، قهرمانی در جام ملت های اروپا زیر 19 سال 2004 به عنوان شروع کننده و شکست مقابل آرژانتین لئو مسی در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی زیر 20 سال در سال بعد. او می‌گوید: «می‌توانم بگویم که او با بازیکنان بزرگی بازی کرد (در آن تیم‌های پایین‌تر، آنها با قهرمانان آینده جهان مانند سرخیو راموس، داوید سیلوا، سسک فابرگاس، فرناندو یورنته یا رائول آلبیول در رختکن مشترک بودند).» علاوه بر این، با مسی، او در دربی‌های جوانان بین بارسا و اسپانیول روبه‌رو شد و "از قبل دیده می‌شد که او برجسته بود، چیزهایی داشت که دیگران نداشتند."

شاید اوج او خیلی زود، در 18 سالگی، در اولین روز از فصل 2004-2005 به دست آمد. کامنی مصدوم شد، اروین لمنز (دروازه بان دوم) نیز در دسترس نبود و بیل ریباس باید 20 دقیقه پایانی آن بازی را در ورزشگاه المپیک لوئیس شرکتز مقابل دپورتیوو د لاکرونیا بازی می کرد که با تساوی XNUMX-XNUMX به پایان رسید. والتر پاندیانی در اولین بازی خود و در نهایت تنها شوک لیگ دسته اول گل را به ثمر رساند.

من با تیم اصلی تمرین کردم و با تیم فرعی بازی کردم. کامنی آنجا بود، بعد گورکا ایرایزوز آمد و جا نبود. وقتی جوان هستید کارهایی انجام می دهید که به عنوان یک جانباز انجام نمی دهید. در نهایت شما حواس پرتی زیادی دارید. من همیشه با پرنده های زیادی سر و کله داشتم و دوست داشتم آن را مبله بیشتری داشته باشم زیرا فکر می کنم می توانستم دروازه بان خوبی در اسپانیول باشم.