Η αύξηση του κατώτατου διεπαγγελματικού μισθού για το έτος 2022, έως το ποσό των 1.000 ευρώ μηνιαίως (σε 14 καταβολές), συνεπάγεται αύξηση των ελάχιστων βάσεων εισφορών του Γενικού Καθεστώτος: συγκεκριμένα, της κατώτατης βάσης, επί της οποίας Το ποσοστό από τις διάφορες κοινωνικές εισφορές εφαρμόζεται, έως 1.167 ευρώ το μήνα (το προηγούμενο ποσό ήταν 1.050 ευρώ). Θα πρέπει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι το μέτρο έχει αναδρομική ισχύ από την 1η Ιανουαρίου, κάτι που συνεπάγεται ότι οι εταιρείες πρέπει να καταβάλουν έκτακτη πληρωμή στην Κοινωνική Ασφάλιση των εκκρεμών απλήρωτων εισφορών τον περασμένο Ιανουάριο.
Μειονεκτήματα
Λοιπόν, είναι ένα μέτρο που είχε μεγάλη υποστήριξη, αλλά και επικριτές. Στην περίπτωση αυτή, καταγγέλλουν οι βασικοί επιχειρηματικοί οργανισμοί, ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού συνεπάγεται αρκετά μειονεκτήματα, όπως η αύξηση του κόστους ανά εργαζόμενο (σύμφωνα με υπολογισμούς του CEOE θα ήταν περίπου 1.500 ευρώ). Σύμφωνα με αυτόν τον νόμο, η αύξηση στην περίπτωση του 35% από το 2019 είναι η αποβολή των πιο αδύναμων εργαζομένων από την αγορά εργασίας και, σε πολλές περιπτώσεις, η καταδίκη της παραοικονομίας. Όμως μια συνέπεια είναι επίσης σαφής: επιτεύχθηκε αύξηση του εισοδήματος Κοινωνικής Ασφάλισης, λόγω της αύξησης των βάσεων εισφορών που συνδέονται με την αύξηση του κατώτατου διεπαγγελματικού μισθού. Μόνο για δαπάνες για εισφορές ΣΕΠΕ, για παράδειγμα, θα εισπραχθούν επιπλέον 110,5 εκατ. ευρώ.
Σε αυτή την περίπτωση, κάθε σημείο στο οποίο μειώνονται οι ελάχιστες βάσεις εισφορών στο Γενικό Καθεστώς (χωρίς να υπολογίζονται τα ειδικά συστήματα) θα επιδιώκει πρόσθετη είσπραξη, επομένως πρέπει να εκτιμηθεί ότι η αύξηση των εισφορών πρέπει να καταβληθεί από τις εταιρείες σε περίπτωση υπαλλήλους.
Έτσι, η έκθεση που συνόδευε το τώρα εγκεκριμένο σχέδιο βασιλικού διατάγματος προβλέπει τον αντίκτυπο των αυξήσεων της βάσης εισφορών στις εισφορές ασφαλείας σε ένα σημείο σε καθένα από τα συστήματα: στο γενικό καθεστώς, εκτιμά αύξηση του εισοδήματος για κάθε σημείο στις 33,06. εκατ. ευρώ, πολλαπλασιασμένο επί 3,6 (η αύξηση είναι 3,6%), οδηγεί στα 119 εκατ. Προσθέστε: 11,9 εκατομμύρια από το γεωργικό σύστημα. 10,9 εκατομμύρια άνθρωποι απασχολούνται στο σπίτι. 63,1 εκατομμύρια συλλέκτες υπηρεσιών απασχόλησης και 15,4 εκατομμύρια ειδικές συμφωνίες. Με λίγα λόγια, υπολογίστηκε επιπλέον είσπραξη 220.400,00 ευρώ για εισόδημα από ασφαλιστικές εισφορές.
Επιπλέον, θα αυξήσει τις βάσεις εισφορών των εργαζομένων, θα αυξήσει σημαντικά το φυσικό αέριο στις συντάξεις γήρατος, καθώς και τις εισαγωγές των υπόλοιπων παροχών και συντάξεων (όπως η μόνιμη αναπηρία) που προέρχονται από την προστατευτική δράση της Κοινωνικής Ασφάλισης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση συνταξιοδότησης, για τον υπολογισμό της ρυθμιστικής βάσης πρέπει να δίνονται οι βάσεις εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης στα έτη πριν από την αποχώρηση από την εργασία, προσθέτοντας τις βάσεις εισφορών και διαιρώντας με το 350 Κατά τους προηγούμενους 300 μήνες στο αιτιολογικό γεγονός.
πλεονέκτημα
Επιπλέον, θα λάβουμε υπόψη και άλλες θετικές επιπτώσεις στα δημόσια ταμεία: αφενός, τις επιπτώσεις στα επιδόματα ανεργίας του ΣΕΠΕ (π.χ. επιδοτήσεις για άτομα άνω των 45 ετών με οικογενειακές υποχρεώσεις και για άτομα άνω των 52 ετών, ή έκτακτη επιδότηση ανεργίας, έχουν ως απαίτηση, για τον πιθανό δικαιούχο, την έλλειψη εισοδήματος πάνω από το 75% του κατώτατου μισθού, επομένως η αύξηση θα σήμαινε άνοιγμα του εύρους σε περισσότερα άτομα για πρόσβαση σε αυτά· αφετέρου θα ευνοηθούν και τα εισοδήματα της Εφορίας για παρακρατήσεις από την εργασία λόγω φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Η γενική βάση είναι υψηλότερη και, επιπλέον, σε πολλές περιπτώσεις αποκλείει το ποσοστό που θα εφαρμοστεί (ποσοστό του μισθού που πρέπει να αφαιρεθεί), περνώντας στην επόμενη κατηγορία εισφορών.
Από την πλευρά των δαπανών, ο αντίκτυπος της αύξησης του SMI στις οικονομικές δαπάνες θα διαφέρει ανάλογα με το αν προκαλούν επιδοτήσεις ή συντάξεις, καθώς η βάση εισφορών παρεμβαίνει με πολύ διαφορετικό τρόπο στις διάφορες υπηρεσίες Κοινωνικής Ασφάλισης, με πιο άμεσο στις περίπτωση παροχών προσωρινής αναπηρίας, γέννησης και φροντίδας παιδιού (μητρότητα, πατρότητα), κίνδυνος κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και του θηλασμού, ανάλογα ή όχι με το εάν οι εργαζόμενοι αυτοί παρέχουν την υπηρεσία.
Εν ολίγοις, οι υπερασπιστές της αύξησης του κατώτατου μισθού υποστηρίζουν ότι θα έχει άλλα πλεονεκτήματα:
– Η αύξηση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων (αφού αυξάνεται το ονομαστικό εισόδημά τους).
– Η αύξηση της συνολικής ζήτησης για εγχώρια κατανάλωση (υπάρχει μεγαλύτερη αγοραστική δύναμη).
– Ανάκαμψη της απασχόλησης και της παραγωγής.
– Ενίσχυση της θέσης των εργαζομένων, μείωση των δυσκολιών για τη διαπραγμάτευση των μισθών τους (μέσο καταπολέμησης της εργασιακής εκμετάλλευσης).
– Διαχρονικός περιορισμός: οι εργοδότες τείνουν να προτιμούν τη μακροχρόνια συντήρηση των εργαζομένων στους οποίους έχουν επενδύσει περισσότερα κεφάλαια (και έχουν υψηλότερο μισθό).
– Αναδιανομή των εσόδων της εταιρείας, χωρίς μεγάλη δημοσιονομική προσπάθεια. Οι πόροι για την κάλυψη της αύξησης των μισθών θα προέρχονταν από τα κέρδη των επιχειρήσεων
