La Central de Callao: τα βιβλία έξω από το παλάτι

Το Central del Callao κλείνει. Ή τουλάχιστον, θα γίνει κάτι διαφορετικό από αυτό που γνωρίζαμε μέχρι τώρα. Όπως ο Λόρκα, έτσι και εδώ συνέβη το συνηθισμένο: μια αλλαγή στην ιδιοκτησία του μοναδικού κτιρίου θα εμπόδιζε, μέσω δημοπρασίας, ένα από τα καλύτερα βιβλία στην Ισπανία να βρεθεί στο παλάτι στον αριθμό 8 Calle del Postigo de San Martín. Οι συνθήκες του νέου ιδιοκτήτη δεν είναι αποδεκτές για μια επιχείρηση που με τη σειρά της κάνει τροχιά ανάγνωσης και το βιβλιοπωλείο μετακομίζει σε άλλη τοποθεσία ακριβώς απέναντι. Στην καλή ασφάλιση, οι βιβλιοπώλες που κρατούν τη δουλειά τους θα κάνουν ό,τι είναι δυνατό για να αναδημιουργήσουν την ίδια ατμόσφαιρα. Αλλά θα ήμασταν έξυπνοι να μην υποθέσουμε ότι κάτι θα αλλάξει για πάντα. Τα βιβλία από την έκθεση σε παλάτι θα μετατραπούν σε έκθεση σε ένα τοπικό και η επιφάνεια θα μειωθεί στο ένα τέταρτο του παλιού χώρου. Δεν μπορεί να είναι το ίδιο. Η φήμη ήρθε το καλοκαίρι και όταν ρώτησα τους ανθρώπους που είχαν δουλέψει σχεδόν κανείς δεν απάντησε, λες και θα έδιναν πίστη στο κοινό ότι ο κακός οιωνός επρόκειτο να επισπεύσει το γεγονός. Τώρα επιβεβαιώθηκε ότι η πόλη μας και τα βλέμματά της έχουν συρρικνωθεί. Τα νέα δεν επηρεάζουν μόνο όσους από εμάς αγοράσαμε εκεί. Υπάρχουν επιχειρήσεις που δεν είναι ακριβώς επιχειρήσεις και που αποτελούν μέρος της κληρονομιάς μιας πόλης. Η Μαδρίτη φαινόταν πιο καλλιεργημένη και πιο πολυδιαβασμένη όταν υπήρχαν βιβλιοπωλεία στα ελισαβετιανά ανάκτορα. Οι ουρές που εγκαταστάθηκαν στο La Central τα Χριστούγεννα ήταν ζωντανή απόδειξη του βιβλιοθηρικού παλμού της πρωτεύουσας. Η επιχείρηση ήταν κερδοφόρα, αλλά ίσως όχι αρκετά κερδοφόρα για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες του νέου ιδιοκτήτη. Είναι αλήθεια ότι είναι οι κανόνες της αγοράς, φίλε μου, αλλά πολλοί από εμάς υποψιαζόμαστε ότι η καμπάνα που έχει ο Ροντρίγκο Ράτο είναι στολισμένη περισσότερο με τα 'Hells Bells' των AC/DC παρά με την ελευθερία της Φιλαδέλφειας. Μάλλον δεν διορθώνεται. Είμαι σίγουρος ότι όλα έγιναν σύμφωνα με το νόμο. Αλλά εξακολουθώ να πιστεύω την πολιτιστική εξαίρεση. Υπάρχουν πράγματα που δεν πρέπει να συμβαίνουν και να συμβαίνουν. Και από αυτά τα νέα, η Μαδρίτη είναι χειρότερη πόλη και κανείς δεν έχει βάλει λύση σε αυτήν.