Πράσινο φως άναψε σήμερα το πρωί το Υπουργικό Συμβούλιο στο πρώτο Σχέδιο Διαχείρισης Θαλάσσιου Χώρου (ΠΟΕΜ) που θα χρησιμεύσει, μεταξύ άλλων, για την εγκατάσταση του αιολικού πάρκου. Ένα πρώτο βήμα που έρχεται μετά από αρκετές καθυστερήσεις: «Ήταν μια επίπονη και περίπλοκη διαδικασία», αναφέρουν πηγές από το υπουργείο Οικολογικής Μετάβασης και Δημογραφικής Πρόκλησης. Με αυτή την έγκριση, το τμήμα με επικεφαλής την Teresa Ribera διέθεσε 5.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα ισπανικών υδάτων για τη χρήση υπεράκτιων ανέμων.
Σύμφωνα με αυτήν την κατευθυντήρια γραμμή, αυτή η τεχνολογία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας θα έχει διαθέσιμο μόνο το 0,46% των σχεδόν ενός εκατομμυρίου τετραγωνικών χιλιομέτρων χωρικών υδάτων που έχουν παραγγελθεί σε αυτά τα σχέδια. Συγκεκριμένα, υπάρχουν 18 περιοχές ανοιχτά των ισπανικών ακτών «και μόνο εκεί μπορούν να εγκατασταθούν αυτά τα πάρκα», επισημαίνουν από τη MITECO.
Μια νέα μεταβλητή που θα πρέπει να προσθέσουν οι εταιρείες στον τομέα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την υλοποίηση έργων. «Οι ζώνες έχουν μειωθεί πολύ από τα πρώτα δημοσιευμένα προσχέδια», προσθέτει. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ισπανικής Αιολικής Ένωσης (AEE), στα τέλη του 2022 υπήρχαν 15 υπεράκτια αιολικά έργα, αλλά σε πολύ αρχική φάση. «Αργούμε και δεν μπορούμε να το σταματήσουμε», προειδοποίησε ανώτερος διευθυντής του κλάδου.
Αυτά τα σχέδια έχουν οριοθετήσει τα ισπανικά ύδατα σύμφωνα με περιβαλλοντικά κριτήρια, θαλάσσια ασφάλεια και εθνική άμυνα. «Η προστασία των ευαίσθητων και ευάλωτων οικοσυστημάτων, οικοτόπων και ειδών είναι εγγυημένη», σχολιάζει η ομάδα της Teresa Ribera. Έτσι, τα υπεράκτια αιολικά πάρκα θα ενταχθούν στα ΖΑΠ, περιοχές υψηλού δυναμικού. «Οι εταιρείες έχουν εντοπίσει περιοχές όπου θα ήθελαν να αναπτύξουν τα έργα τους, τις έχουμε οριοθετήσει».
Μια δουλειά στην οποία έχουν λάβει από τις αυτόνομες κοινότητες σε διαφορετικούς φορείς της κοινωνίας των πολιτών. «Δεν πρέπει να κάνουμε το ίδιο λάθος όπως με τη στεριά και να βάζουμε ανεμογεννήτριες παντού», λέει ο Cristóbal López, εκπρόσωπος της θαλάσσιας περιοχής του Ecologistas en Acción.
Με τον ίδιο τρόπο όπως και με τις χερσαίες ανεμογεννήτριες, οι εταιρείες θα πρέπει να υποβάλουν τη δήλωση περιβαλλοντικών επιπτώσεων τους. Προς το παρόν, το εγκεκριμένο POEM θα ισχύει έως τις 31 Δεκεμβρίου 2027 και το υπουργείο ελπίζει ότι θα χρησιμεύσει για τη δοκιμή της τεχνολογίας και την επίτευξη των στόχων που τίθενται στο Εθνικό Ολοκληρωμένο Σχέδιο Ενέργειας και Κλίματος (PNIEC).
Συγκρούσεις και παράπονα
Παρά το γεγονός ότι θεωρείται ένας από τους μοχλούς στους οποίους θα ενισχυθεί η ισπανική οικονομία με την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και την επίτευξη των 3 GW καθαρής ενέργειας το 2030, οι επικριτικές φωνές δεν άργησαν να έρθουν, ακόμη και πριν πατήσετε τον διακόπτη ισχύος.
«Υπάρχουν μεγάλα άγνωστα, αλλά οι επιπτώσεις είναι εμφανείς είτε θέλετε να τα κρύψετε είτε όχι», αποκάλυψε ο Torcuato Teixeira, διευθυντής της Ένωσης Εφοπλιστών Peca-Galicia-Arpega-Obarco.
Από το Miteco διαβεβαιώνουν ότι «άκουσαν όλοι». Ένα από τα αιτήματα των οικολόγων των ΜΚΟ έχει να κάνει με αυτή την εγκατάσταση να απέχει 30 ή 40 μέτρα από τη θάλασσα για να «αποτρέψει το να επηρεάσει το ψάρεμα και τη διατροφή των πτηνών». Ένας ισχυρισμός που χαιρετίστηκε και από τον τουριστικό κλάδο για να μην αλλοιωθεί το τοπίο των ακτών.
Οι ανεμογεννήτριες θα απέχουν τουλάχιστον 1.850 μέτρα από τις ακτές των Καναρίων Νήσων. Στη Γαλικία, 21 χιλιόμετρα
Ωστόσο, δεν έχουν συγκεντρωθεί σε όλα τα σημεία «λόγω των ιδιαιτεροτήτων των ισπανικών ακτών». Η υφαλοκρηπίδα της Ιβηρικής χερσονήσου δεν είναι πολύ μεγάλη: «Στην Ισπανία είναι πολύ στενή και σύντομα φτάνεις στην ηπειρωτική πλαγιά όπου, ξαφνικά, φτάνουν σε βάθη 2.500 μέτρων στη Μεσόγειο και έως 4.000 μέτρα στον Ατλαντικό». Για το λόγο αυτό δεν έχει οριστεί κοινή ελάχιστη απόσταση και όσες έχουν καθοριστεί, λέει το υπουργείο, έχουν γίνει σε συμφωνία με τις Αυτόνομες Κοινότητες.
Για παράδειγμα, η μικρότερη απόσταση από την ακτή είναι στα Κανάρια Νησιά, όπου ένα από τα πολύγωνα απέχει μόλις 1.850 μέτρα. Περισσότερο από ό,τι στη Γαλικία, το ελάχιστο είναι σταθερό στα 21 χιλιόμετρα.
Ακριβώς, η περιοχή του Βόρειου Ατλαντικού είναι η μεγαλύτερη διαθέσιμη περιοχή για την ανάπτυξη υπεράκτιων πάρκων με σχεδόν περισσότερα από 2.500 τετραγωνικά χιλιόμετρα από τα 5.000 διαθέσιμα. Η περιοχή Λεβαντίνο-Βαλεαρίδες είναι η μικρότερη με 475 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ακολουθούν οι Κανάριοι Νήσοι με 561 τετραγωνικά χιλιόμετρα. «Είναι απαραίτητα για την επίτευξη των στόχων του PNIEC», λένε πηγές του υπουργείου.
Τα περισσότερα στην Κίνα
Επί του παρόντος, σύμφωνα με στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Irena), η θαλάσσια ηλεκτρική ισχύς είναι 60 GW, αριθμός που απέχει πολύ από 2.000 GW, εκτιμά ο διεθνής οργανισμός ότι θα βοηθήσει στη διατήρηση της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους 1,5 βαθμούς και στην καταγραφή μηδενικών εκπομπών.
Το υπεράκτιο αιολικό πάρκο επιδιώκει να επιπλεύσει στα ισπανικά ύδατα
Τύποι τουρμπινών στη θάλασσα
τεχνολογία σταθερής τσιμεντοποίησης
τεχνολογία πλωτών ανέμων
ημι-βυθισμένη πλατφόρμα
Οι πιο χρησιμοποιούμενες πλατφόρμες στην Ευρώπη
ημι-βυθισμένη πλατφόρμα
Το υπεράκτιο αιολικό πάρκο επιδιώκει να επιπλεύσει στα ισπανικά ύδατα
Τύποι τουρμπινών στη θάλασσα
τεχνολογία σταθερής τσιμεντοποίησης
τεχνολογία πλωτών ανέμων
ημι-βυθισμένη πλατφόρμα
Οι πιο χρησιμοποιούμενες πλατφόρμες στην Ευρώπη
ημι-βυθισμένη πλατφόρμα
Συνολικά, επί του παρόντος, έχουν τεθεί σε λειτουργία 33 νέα θαλάσσια υδάτινα πάρκα παγκοσμίως, όπου η Κίνα συγκεντρώνει τα περισσότερα από αυτά. Η θάλασσα που λούζει το Ηνωμένο Βασίλειο, τη Δανία, τη Γερμανία, το Βέλγιο και την Ολλανδία έχει μέσο βάθος 700 μέτρων και είναι αυτή που συγκεντρώνει μεγάλο μέρος της ενέργειας αυτής της τεχνολογίας.
Στην Ισπανία, η έλλειψη νομοθετικής ανάπτυξης και η επιπλοκή του εδάφους κάτω από τη θάλασσα έχουν επιβραδύνει την ανάπτυξή της. Επί του παρόντος, από τα 28.210 μεγαβάτ «υπεράκτιας» που έχουν εγκατασταθεί, το 99,6% είναι σταθερή τσιμεντοποίηση.
