Ακολουθήστε
«Πέπε, να θυμάσαι ότι πρέπει να αρχίσεις να φυτεύεις το μαρούλι σήμερα, αφού οι Tragabuches θα ανοίξουν σε μόλις 20 μέρες». Ο Paco García επέστρεψε σε ένα σημειωματάριο με τον Pepe Álvarez το ημερολόγιο που πρέπει να ακολουθήσουν για να εφοδιάσουν την ομάδα του Dani García με το προϊόν που θα διαρκέσει στην κουζίνα του νέου τους εστιατορίου στη Marbella. Είναι μόλις 11 το πρωί και στο αγρόκτημα του Πέπε στο Κόιν είναι στα χωράφια για ώρες, μαζεύουν ντομάτες και πιπεριές, παρακολουθούν τις μελιτζάνες και τα κολοκυθάκια που, μεταξύ άλλων λαχανικών, φυτρώνουν σε περίπου τέσσερα εκτάρια γης. ιδιοκτησία του αγρότη.
Μερικά λαχανικά καλλιεργούνται κατά παραγγελία για κέτερινγκ. -ΕΜ
Τα εγκαίνια του Tragabuches έγιναν πριν από λίγες μέρες και η πρότασή του δεν περιλαμβάνει μόνο το μαρούλι του – του Pepe.
Υπάρχουν επίσης σχοινόπρασο και ντομάτες από εδώ ή πιπεριές κορνίκαμπρα από τη φυτεία Mariló Sánchez στο Campanillas. Όλες αυτές οι αναφορές που έρχονται στα χέρια του Óscar Amores – υπεύθυνος για τις κουζίνες του νέου García – κυκλοφορούν με το σήμα Calma Eladio, ένα έργο για το οποίο έχουμε μιλήσει στο παρελθόν και που βοηθά ανθρώπους όπως ο Pepe ή ο Mariló να συνεχίσουν». βλέποντας χρώμα στο χωράφι».
Ο Πέπε, ο Πάκο Γκαρθία και η Τάνια στη γη στη γωνία της οικογένειας Álvarez Ulianich. -ΕΜ
Η μέρα με τη μέρα είναι περίπλοκη και πριν από λίγα χρόνια ο Πέπε και η σύζυγός του Τάνια Ούλιανιτς ήταν έτοιμοι να ρίξουν πετσέτα. Είναι μια σκέψη που τα ολοκληρώνει, δεν τα εγκαταλείπει και οι λόγοι είναι εύκολο να κατανοηθούν. Δουλεύουν από την ανατολή μέχρι τη δύση του ηλίου για να μην δουν τελικά μια αξιόλογη οικονομική απόδοση. Αυτό είναι ένα από τα άλογα εργασίας, οι αριθμοί. Όταν οι λογαριασμοί δεν βγαίνουν, η κατάσταση γκριζάρει… «Χάρη στην πρωτοβουλία του Πάκο Γκαρθία, είναι αλήθεια ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει, είναι αναμφισβήτητο. Διαφορετικά δεν θα συνεχίζαμε εδώ. Αλλά τελικά, σε καθημερινή βάση, βλέπεις ότι είναι ακόμα δύσκολο να συνεχίσεις με μια δουλειά για την οποία δεν πληρώνεις το δίκαιο. Υπάρχει ένα μέρος που παίρνει η Calma και αυτό είναι πολύ καλό, αλλά το άλλο μέρος, αυτό που συνεχίζουμε να φέρνουμε στην αγορά, αγοράζεται σε πολύ χαμηλά νούμερα», μας λέει ο Álvarez. Το κόστος παραγωγής υπερβαίνει το εισόδημα, άρα δεν βλέπει κερδοφορία: «Πρέπει να πληρώσεις τον σομελιέ, τα φυτοϋγειονομικά προϊόντα που μπορούμε να συνεχίσουμε να χρησιμοποιούμε, τα οποία είναι ελάχιστα, γιατί πρόκειται για βιολογική καλλιέργεια. Αυτό καθιστά ιδιαίτερα σημαντική την εργασία για τον έλεγχο των παρασίτων, την επεξεργασία πρώτων υλών κ.λπ. Με το οποίο χρειάζεται ακόμη και επιπλέον εργασία. Και πώς μπορούμε να πληρώσουμε για μια εφημερίδα αν μετά βίας βγάζουμε χρήματα για τον εαυτό μας;
Παρευρίσκεται η Τάνια. Προέρχεται επίσης από τον κόσμο της διοίκησης επιχειρήσεων και ακούει τέλεια αυτά που εξηγεί ο συνεργάτης του. Μια άλλη πτυχή που πρέπει να ληφθεί υπόψη και που τονίζει είναι να βρει ανθρώπους που αποδέχονται τη ζωή στην επαρχία, μια εργάσιμη μέρα όπως αυτή που διαχειρίζεται η ίδια και ο σύζυγός της. Ξέρεις πότε ξεκινάς αλλά όχι πότε τελειώνεις. Ξεκινάμε τα ξημερώματα, ειδικά τώρα το καλοκαίρι για να αποφύγουμε τις κύριες ώρες ζέστης, και το απόγευμα παρατείνουμε ό,τι μπορούμε μέχρι να δύσει ο ήλιος. Το λέτε στους ανθρώπους, ειδικά στους νέους, και δεν είναι ικανοί να δεχτούν αυτή την κατάσταση», λέει. Ο Πέπε πιστεύει ότι μεταξύ ορισμένων κύκλων, «η λέξη πεδίο είναι ταμπού. Πήγαινε προετοιμασμένος να χαμηλώσεις, κατέβα μια βαθμίδα». Όντας τόσο κοντά στην ακτή, υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις που τείνουν να προσελκύουν περισσότερα άτομα που αναζητούν εργασία. «Τουρισμός, ξενοδοχεία και εστιατόρια, κατασκευές», λέει ο αγρότης από την Coin.
Η εύρεση προσωπικού για εργασία στο πεδίο είναι δύσκολη. -ΕΜ
Σε αυτό το πανόραμα πρέπει να προσθέσουμε την κλιματική αλλαγή και την τρέχουσα οικονομική κατάσταση. Από τη μια η ξηρασία, η έλλειψη βροχοπτώσεων, επηρεάζει πολύ συγκεκριμένα τον πρωτογενή τομέα. «Ή δεν πέφτει σταγόνα ή έρχεται μια νεροποντή και τελειώνει τα πάντα. Η δουλειά μηνών και μηνών είναι μπροστά του», λέει ο Πέπε. Από την άλλη, σε περιπτώσεις όπως αυτή, των ΜΜΕ και των πολύ μικρομεσαίων επιχειρήσεων, των μικρών αυτοαπασχολούμενων εργαζομένων που αγωνίζονται να προχωρήσουν, η άνοδος της ενέργειας είναι μη βιώσιμη. «Ξέρετε τι πληρώνουμε για ρεύμα; Είναι κάτι αδύνατο να διατηρηθεί», προσθέτει.
"Δείτε χρώμα στο χωράφι"
Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, πώς οραματίζονται το μέλλον μικροκαλλιεργητές όπως ο Pepe Álvarez; Υπάρχουν διάφοροι παράγοντες που συμβάλλουν στη βελτίωση των προοπτικών της οικογένειας, όπως ο Pepe και η Tania. Ένα από τα κλειδιά είναι η πραγματική και αποτελεσματική υποστήριξη, η οποία μεταφράζεται σε μέτρα και κίνητρα, από τις διοικήσεις. Οι αδερφοί Hevilla το σχολίασαν για λίγο, υπογραμμίζοντας πώς ο επίσημος λόγος είναι για την υποστήριξη των επενδύσεων στην τοπική σφαίρα. Ωστόσο, «εδώ και καιρό έχουν πάει σε μεγάλες παραγωγές, ό,τι έχει να κάνει με την τυποποίηση, την ψηφιοποίηση, τη μηχανοποίηση. και τα λοιπά. Οι μικροκαλλιέργειες δεν φθάνουν στην εξέχουσα θέση που θα έπρεπε να αναμένεται», είπε ο Σεμπαστιάν. «Το σύστημα κουτσαίνει», καταδίκασε.
Οι αδερφοί Hevilla εμπιστεύονται τις τοπικές αγορές. -ΕΜ
Πριν από λίγες εβδομάδες, ο Πάκο Γκαρθία σχολίασε την ομιλία του, σχολιάζοντας ότι η «μόνη υποστήριξη» που ένιωθαν για ένα έργο όπως το Calma ήταν «από την κοινή γνώμη, από τον εξειδικευμένο Τύπο». Σύμφωνα με τον Γκαρθία, είναι σαν να «δεν ενδιαφέρει αυτό που κάνουμε». Αυτός, που είχε συναντηθεί με τον Fernando Fernández Tapia-Ruano για να μεταφέρει την ιδέα που είχαν στα χέρια τους, δεν είδε ξεκάθαρη απάντηση. «Η δραστηριότητα που ασκείται από ανθρώπους όπως ο Mariló, ο Pepe ή ο Andrés –ένας άλλος από τους παραγωγούς που προμηθεύουν την Calma– είναι καταδικασμένη να εκλείψει», ορίστηκε και υπεύθυνος για αυτή τη γραμμή διαπραγμάτευσης του Eladio.
Φροντίστε το προϊόν από την αρχή μέχρι το τέλος. -ΕΜ
Ο Πέπε και η Τάνια κάνουν τα μαθηματικά και βγάζουν αριθμούς. Μερικές φορές φυτεύουν «πάρε ένα βαν και πούλαε απευθείας», αλλά δεν είναι τόσο απλό. Τα περίπου 15.000 κιλά ντομάτας που «τοποθετούνται» εύκολα στις αγορές αλλά υπάρχουν και άλλες αναφορές που καλλιεργούν που είναι βασικές για τη σταθεροποίηση. Οι αγορές βιολογικών προϊόντων, οι μετοχές της Sabor a Málaga, για παράδειγμα, θα μπορούσαν να βοηθήσουν τους παραγωγούς όσο μετριοπαθείς είναι. Οι αδερφοί Hevilla πάντα αναδεικνύουν την αξία αυτών. «Αυτό αναγνωρίζει τον ρόλο των αγροτών. Σε αυτό το «εσύ σε σένα» υπάρχει αναγνώριση της δουλειάς που γίνεται. Παράλληλα, προωθείται η προώθηση νέων προϊόντων» και «ως σύντομο κανάλι απευθείας πωλήσεων είναι απαραίτητο, αφού λειτουργεί ως βιτρίνα παραγωγής», εξηγούν.
Στην Ισπανία, περισσότερο από το 85% των τροφίμων παράγεται σε μικρές και μεσαίες φάρμες που διαχειρίζονται οικογένειες όπως οι Álvarez και Ulianich ή Sebastián και Cristóbal Hevilla. Η γεωργική δραστηριότητα σε μέρη όπως η κοιλάδα Guadalhorce, το Genial ή η Axarquía είναι το κλειδί για τη δημιουργία πλούτου στις αγροτικές περιοχές, καθώς και για τη δημιουργία ενός κυκλικού κόμβου για τη φροντίδα της βιοποικιλότητας και του περιβάλλοντος. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι αρμόδιες αρχές ακούν και απαντούν στους παραγωγούς που χρειάζονται βοήθεια για να συνεχίσουν να αναπτύσσουν μια λειτουργία που φαίνεται καίριας σημασίας σε οικονομίες όπως αυτή της επαρχίας της Μάλαγα. Και στον καταναλωτή, πάντα, ενθαρρύνετέ τον να καταναλώνει και να αγοράζει τοπικά προϊόντα, χιλιόμετρο μηδέν που είναι συνώνυμο της ποιότητας και που επιτρέπει σε άτομα όπως αυτά που αναφέρονται σε αυτήν την έκθεση να συνεχίσουν με έναν αξιοπρεπή μισθό.
Περισσότερο από το 85% των τροφίμων που παράγονται στην Ισπανία προέρχεται από μικρομεσαίες φάρμες που διαχειρίζονται άνθρωποι όπως ο Pepe. -ΕΜ
