ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ
Κατά τη διάρκεια του έτους 2021, το Anar Foundation, μια μη κερδοσκοπική οντότητα αφιερωμένη στην προώθηση και υπεράσπιση των δικαιωμάτων των παιδιών και των εφήβων που κινδυνεύουν, ανταποκρίθηκε σε 251.118 αιτήματα για βοήθεια μέσω τηλεφώνου ή συνομιλίας — αριθμός που αντιπροσωπεύει αύξηση 50.9 % σε σύγκριση με το 2020—και αντιμετώπισε 4,542 ανηλίκους για αυτοκτονικό ιδεασμό, αυτοτραυματισμό ή απόπειρα αυτοκτονίας. Η Diana Díaz, διευθύντρια του τηλεφώνου Anar, θεώρησε κατά την παρουσίαση της ετήσιας έκθεσης Anar Telephone/Chat 2021, ότι «μιλάμε για πολλά δεινά, για το τι υπάρχει σε κάθε παιδί και οικογένεια πίσω από κάθε περίπτωση, κάθε αριθμό. Τα αιτήματα για βοήθεια έχουν πολλαπλασιαστεί επί 18.8 την τελευταία δεκαετία».
Και είναι ότι, όπως διαβεβαιώνουν, τα προβλήματα ψυχικής υγείας των ανηλίκων έχουν εξαφανιστεί κατά 54,6% το 2021. Η πιο ανησυχητική ανάπτυξη, πέραν του ότι είναι η πιο σοβαρή και με τις χειρότερες συνέπειες για τους νέους μας. Είναι ένα φαινόμενο για το οποίο, τα τελευταία χρόνια, το Anar προειδοποιεί την κοινωνία λόγω της ανησυχητικής ανάπτυξής του και ότι το φαινόμενο Covid μόνο το έχει επιδεινώσει. Δεν είναι εύκολο για τους ανήλικους να θέλουν να μιλήσουν για αυτό το θέμα, αλλά χάρη στην τεχνογνωσία των ψυχολόγων που απαντούν στις κλήσεις, εντοπίζουν και εντοπίζουν τέτοιου είδους καταστάσεις», επισημαίνει.
«Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα εδώ και μερικές εβδομάδες και δεν μπορώ να πάω σχολείο λόγω άγχους... Ούτε θέλω να κάνω καμία δραστηριότητα, απλά νιώθω σαν να πεθάνω». «Σήμερα προσπάθησε να με σκοτώσει, μπορείς να μου δώσεις έναν λόγο να ζήσω;» Έτσι ομολόγησαν κάποιοι έφηβοι μέσω του τηλεφώνου Anar ζητώντας βοήθεια.
αύξηση του αυτοτραυματισμού
Μαζί με την αυτοκτονία, η οποία γνώρισε την πιο ανησυχητική αύξηση δεδομένης της σοβαρότητας των συνεπειών της, ο αυτοτραυματισμός έχει πολλαπλασιαστεί επί 56 τα τελευταία 13 χρόνια (με ρυθμό αύξησης +5.514%), από 57 περιπτώσεις που παρακολουθήθηκαν μέσω των Γραμμών Βοήθειας το 2009 σε 3.200 το 2021. Ένας άλλος αναφερόμενος παράγοντας αναφέρει ότι στο 52,2% των περιπτώσεων, ανήλικοι επιβίωναν σε οικογένειες με σοβαρά προβλήματα ψυχικής υγείας.
Από την πλευρά τους, οι διατροφικές διαταραχές αυξήθηκαν κατά 154,7% το 2021, η θλίψη κατά 138,9%, τα συμπτώματα κατάθλιψης/θλίψη κατά 31,5%, οι εθισμοί κατά 41%, η χαμηλή αυτοεκτίμηση κατά 27,9% και το άγχος 25,6%.
Για την Diana Díaz, η βία κατά των ανηλίκων είναι επίσης πολύ ανησυχητική, στις δώδεκα τυπολογίες της. «Αν και οι περισσότερες οικογένειες προστατεύουν πολύ τα παιδιά τους, υπάρχουν εκείνοι που καταφεύγουν στη βία ως συνταγή για να επιλύσουν τις συγκρούσεις τους στο σπίτι μέσω σωματικής κακοποίησης (η οποία αυξάνεται σε 2,282 περιπτώσεις) και ψυχολογικής κακοποίησης (1,795 περιπτώσεις) ή της έμφυλης βίας (3.440 περιπτώσεις). Με τον ίδιο τρόπο, η σεξουαλική κακοποίηση έχει επίσης ξεχωρίσει στο 80,9% με 1.297 περιπτώσεις και ήταν πολύ σημαντικό ότι το 10% της σεξουαλικής κακοποίησης σε ανηλίκους συνέβη σε μια ομάδα.
Ο Benjamín Ballesteros, διευθυντής προγραμμάτων στο Anar, είπε ότι «το 2021, το 45,9% των προβλημάτων που αντιμετωπίστηκαν ήταν επείγοντα και μόνο το 13,4% είχαν επείγον επίπεδο. Αν λάβουμε υπόψη τα όσα συνέβησαν την τελευταία τριετία, αξιολογείται ένα ανοδικό μοτίβο προβλημάτων που απαιτούν επείγουσα προσοχή. Μάλιστα, από το 2019 έως το 2021, τα υψηλά επείγοντα προβλήματα αυξήθηκαν κατά 17,3 ποσοστιαίες μονάδες. Αντίθετα, αυτά τα ζητήματα που αντιμετωπίζονται με μικρή επείγουσα ανάγκη μειώνονται αυτή τη χρονική περίοδο».
Γιατί επηρεάζεται η ψυχική υγεία;
Για τους Ballesteros, μεταξύ των βασικών αιτιών που οδήγησαν σε κακή ψυχική υγεία, ξεχωρίζουν τα ακόλουθα: συνοδευτική μοναξιά, που προκαλείται από νέες μορφές επικοινωνίας και τεχνολογίας, έλλειψη συναισθηματικών αναφορών, προβλήματα επικοινωνίας, μεγαλύτερη έκθεση στη βία μέσω της τεχνολογίας και άλλα σοβαρά ζητήματα. όπως ο κορωνοϊός και μάλιστα ο πόλεμος της Ουκρανίας. «Όλα αυτά ευνοούν την εμφάνιση ψυχολογικών, κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων που αυξάνουν την απογοήτευση, την απογοήτευση, την αβεβαιότητα, την αδιαθεσία και, μερικές φορές, την απόγνωση. Όλα αυτά επηρεάζουν το γεγονός ότι ο έφηβος το εκφράζει χρησιμοποιώντας μερικές φορές μηχανισμούς συναισθηματικής αυτορρύθμισης που είναι επιβλαβείς για την υγεία του, όπως σκέψεις και προθέσεις αυτοκτονίας, αυτοτραυματισμού, διατροφικές διαταραχές κ.λπ.
Πρόσθεσε ότι οι έφηβοι, σύμφωνα με όσα αναφέρουν στις ιστορίες τους, «επί του παρόντος έχουν λιγότερες εξωτερικές αναφορές και λιγότερες ενισχύσεις και θετικά ερεθίσματα έξω από το σπίτι, τα οποία είναι απαραίτητα για την ανάπτυξή τους. Σχετίζονται λιγότερο με τους συνομηλίκους τους, κάνουν λιγότερες δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου και ελεύθερο χρόνο, κάτι που έχει αντίκτυπο στη συναισθηματική τους κατάσταση».
Πώς να αποτρέψετε τον πόνο στην παιδική ηλικία
Οι υπεύθυνοι αυτής της οργάνωσης επισημαίνουν μια σειρά από ανάγκες:
— Αύξηση εξειδικευμένων πόρων και μεγαλύτερου αριθμού επαγγελματιών για την αντιμετώπιση ζητημάτων μεγαλύτερης ευαισθησίας και κινδύνου για την υγεία τους: αυτοκτονία, αυτοτραυματισμός, σεξουαλική κακοποίηση, εθισμοί στην τεχνολογία, ώστε να μην υπάρχει τόση καθυστέρηση στη φροντίδα.
—Μειώστε τις λίστες αναμονής και τη συχνότητα των ραντεβού.
— Ανάγκη επαγγελματικής κατάρτισης. Μεγαλύτερη ευαισθησία και αξιοπιστία των μαρτυριών από επαγγελματίες.
—Συμμετοχή των ίδιων των εκπαιδευτικών στην ανάπτυξη συναισθηματικών δεξιοτήτων και ότι το σχολικό κέντρο είναι ένα προνομιακό παρατηρητήριο, όπως και το κέντρο υγείας.
—Ρυθμίστε την πρόσβαση των παιδιών και των εφήβων στο Διαδίκτυο και στα ψηφιακά μέσα για να αποτρέψετε την έκθεσή τους σε συγκεκριμένο περιεχόμενο.
—Κάτω των 16 ετών δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση μόνοι τους στο δίκτυο υγείας και εάν δεν υπάρχει προστατευτική οικογένεια, που να έχει εντοπίσει την ανάγκη να λάβουν ψυχολογική βοήθεια, μένουν εκτός φροντίδας.
— Σε οικογένειες όπου οι γονείς είναι χωρισμένοι και το παιδί και ο έφηβος χρειάζονται ψυχολογική βοήθεια, εάν υπάρχει σύγκρουση μεταξύ των δύο γονέων και ο ένας αρνείται ή αντιστέκεται, πρέπει να προσφύγουν στη νόμιμη διαδικασία για να εκφράσουν την ασυμφωνία τους σε θέματα γονικής εξουσίας. , καθυστερώντας το επείγον να αναμένεται το έφηβο παιδί και να λάβει την απαραίτητη ψυχολογική βοήθεια. Αυτό το ζήτημα είναι ακόμη πιο σοβαρό όταν πέφτουν θύματα κάποιου τύπου βίας από παιδί σε γονέα, όπου ο γονέας αρνείται να επιτρέψει στο παιδί ή τον έφηβο να εκτιμηθεί και να θεραπευθεί.
Πληροφορίες που ενδιαφέρουν όσους χρειάζονται βοήθεια:
-Τηλέφωνο Anar: 900 20 20 10
-Anar chat: chat.ANAR.org
-Τηλέφωνο Anar για οικογένειες και σχολεία: 600 50 51 52
-Τηλέφωνο Anar για περιπτώσεις αγνοουμένων παιδιών: 116.000
