Το lehendakari, Iñigo Urkullu, εξέπληξε αυτή τη Δευτέρα ζητώντας μια δικαστική εξουσία «δική του Euskadi» με την ικανότητα να «ερμηνεύει και να εφαρμόζει τους δικούς του κανόνες». Η αναφορά έχει γίνει σε ένα από τα συνέδρια που διοργάνωσε το Υπουργείο Δημοσίων Διοικήσεων και Αυτονομίας, στο οποίο συζητήθηκε η Αυτονομία του Κράτους των Βάσκων, για την 43η επέτειο από την έγκρισή του. Για τον Urkullu, το μέλλον περιλαμβάνει την «επικαιροποίηση και εμβάθυνση» της βασκικής αυτοδιοίκησης και αυτό, κατά τη γνώμη του, συνεπάγεται τη συμπερίληψη ζητημάτων που «ούτε υπήρχαν ούτε είχαν φανταστεί» όταν συνέβησαν.
Ως παράδειγμα, έχει βάλει στο τραπέζι την ανάγκη «εδαφικοποίησης» της δικαστικής εξουσίας, ένα πρωτοφανές αίτημα μέχρι στιγμής στη βασκική εκτελεστική εξουσία. Κατά τη γνώμη του Lehendakari, το να κρίνεται κανείς μόνο «από τους δικούς μας δικαστές» είναι «αναφαίρετο» δικαίωμα του λαού. Ωστόσο, αυτό που για τον Urkullu είναι ένα «ιστορικό δικαίωμα», στην πράξη είναι μια κατάσταση που εμφανίζεται μόνο σε ομοσπονδιακά κράτη και που στην περίπτωση της Ισπανίας θα σήμαινε σπάσιμο της ενότητας του δικαστικού σώματος. Μόνο έτσι οι Βάσκοι δεν μπορούσαν παρά να προστεθούν στις απόψεις των δικαστηρίων αυτής της αυτόνομης κοινότητας.
Στην πραγματικότητα, η αναφορά θα έπρεπε να ακουστεί ως ένα νέο όραμα για τη δολοφονία των Lehendakari στην εκστρατεία πίεσης του, ώστε η κυβέρνηση Sánchez να συμμορφωθεί με το χρονοδιάγραμμα μεταγραφών που είχε συμφωνηθεί πριν από την πανδημία. Ο Urkullu ζήτησε δημόσια και ιδιωτικά από τον πρόεδρο στοιχεία «εμπιστοσύνης» για να ξεμπλοκάρουν τις διαπραγματεύσεις. Ωστόσο, όχι μόνο δεν εκπληρώθηκαν αυτές οι απαιτήσεις, αλλά δεν έλαβε καν «επίσημη θεσμική απάντηση» από τη Moncloa.
Σχετικά Νέα
«Το καταστατικό παραμένει ανεκπλήρωτο», θρηνούσε ξανά αυτή τη Δευτέρα. Για το λόγο αυτό, έχει ανακτήσει την απαίτηση να δημιουργήσει «μια Πολιτική Συναυλία» που «βραχυκυκλώνει τους πειρασμούς επανασυγκέντρωσης». Έχει επίσης επικρίνει ότι η Χώρα των Βάσκων «δεν έχει το δικαίωμα σε αποτελεσματική δικαστική προστασία». Όπως εξηγείται από το Lehendakari, η βασκική εκτελεστική εξουσία δεν μπορεί να προσφύγει στο Συνταγματικό Δικαστήριο για να διεκδικήσει τη συμμόρφωση με το Καταστατικό, επειδή το ίδιο το Ανώτατο Δικαστήριο έχει ήδη απορρίψει αυτόν τον δρόμο. Έτσι, διαβεβαίωσε, μπορεί να προκύψει η κατάσταση όπου αναγνωρισμένες «αρμοδιότητες» ζουν «εν αναμονή νόμου» που έχει εγκριθεί «μονομερώς» από το Δημόσιο.
