Το Υπουργείο Κοινωνικών Δικαιωμάτων και Ατζέντα 2030 θέλει να δημιουργήσει την πρώτη επίσημη απογραφή των αστέγων, αυτών δηλαδή που λόγω έλλειψης στέγης κοιμούνται στους δρόμους της Ισπανίας. Όπως εξήγησε το τμήμα με επικεφαλής τον Ione Belarra, πρόθεση είναι να γίνει αυτή η πρώτη συλλογή το 2023, μέσω ενός πιλοτικού προγράμματος που θα εφαρμοστεί σε περισσότερες από 60 πόλεις σε όλη τη χώρα. Ο τρόπος για να γνωρίζουμε τα στοιχεία, επισημαίνουν, θα είναι μέσω των νυχτερινών μετρήσεων, ένα σύστημα που το 2021 η εκτελεστική εξουσία εφάρμοσε ήδη σε ορισμένα μέρη μαζί με αυτόνομες κοινότητες, δημοτικά συμβούλια και κοινωνικές οντότητες και ότι ορισμένες πόλεις εφαρμόζουν τσάι για να γνωρίζουν πόσα άστεγοι περνούν τις νυχτερινές μερίδες.
Αυτή η απογραφή στοχεύει να μετριάσει την έλλειψη γνώσης της κατάστασης των αστέγων που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ισπανία. Οργανώσεις όπως η Cáritas υπολογίζουν ότι υπάρχουν περίπου 40.000 άστεγοι στη χώρα μας. Τα τελευταία στοιχεία του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικής (INE) αναφέρουν, ωστόσο, ότι το 2020 θα υπάρχουν κατά μέσο όρο 17.772 άτομα καθημερινά σε κέντρα φροντίδας αστέγων. «Το πρόβλημα είναι ότι δεν αγγίζει όλους τους χώρους όπου ζουν άστεγοι, δεν πηγαίνει σε μέρη όπως κατεχόμενα εργοστάσια, οικισμούς, αστικούς και αγροτικούς κ.λπ. Δεν παρέχει όλες τις πληροφορίες», εξηγεί η Sonia Olea, ειδικός στον τομέα της στέγασης της Cáritas.
Ένα ερωτηματολόγιο
«Το 2023 σκοπεύουμε να εφαρμόσουμε αυτή τη μεθοδολογία [των νυχτερινών μετρήσεων] για να επικυρώσουμε το σύστημα και να έχουμε μια πρώτη συλλογή δεδομένων σε κρατικό επίπεδο», επισημαίνουν από το Υπουργείο Κοινωνικών Δικαιωμάτων. Αυτό το σύστημα, που εκτελείται συχνά από εθελοντές ισπανικών ΜΚΟ, συνίσταται στην αναζήτηση και τον εντοπισμό αστέγων που κοιμούνται σε πλατείες, πάρκα, υποκαταστήματα τραπεζών ή οποιοδήποτε άλλο μέρος σε δημόσιους δρόμους και την καταμέτρησή τους ως άστεγους. Επιπλέον, εάν το άτομο συμφωνεί, κάντε μια σειρά από ερωτήσεις που περιλαμβάνουν προσωπικά δεδομένα, όπως εάν πρόκειται να περάσουν ολόκληρη τη νύχτα σε αυτό το μέρος ή πόσο καιρό κοιμούνται στο δρόμο.
Παράλληλα, η κυβέρνηση επεξεργάζεται τη νέα εθνική στρατηγική για τους αστέγους, αφού η προηγούμενη, που εγκρίθηκε από την κυβέρνηση του Mariano Rajoy, λειτούργησε μεταξύ 2015 και 2020 και έχει πλέον λήξει για περισσότερους από δεκατέσσερις μήνες. Για το σκοπό αυτό, τα Κοινωνικά Δικαιώματα έχουν ήδη δημοσιεύσει διαγωνισμό για την ανάπτυξη της επόμενης στρατηγικής.
Όπως σημειώνεται στην υποστηρικτική έκθεση της σύμβασης, μια έκθεση από το Ινστιτούτο Αξιολόγησης Δημοσίων Πολιτικών (IEPP) αναφέρει ότι υπάρχουν ορισμένες ομάδες που έχουν παραμείνει στη σκιά κατά την εφαρμογή στρατηγικών για άστεγους, όπως θύματα έμφυλης βίας και εμπορίας, ανήλικοι πρώην ή πρώην κρατούμενοι. Το νέο σχέδιο, εξηγεί στο ABC το υπουργείο Κοινωνικών Δικαιωμάτων, θα επικεντρωθεί σε ορισμένες ομάδες όπως οι γυναίκες ή οι νέοι.
έξι μήνες
Πρόθεση, αναφέρουν, είναι η νέα στρατηγική να εγκριθεί φέτος. Μόλις κατακυρωθεί η θέση εργασίας -κάτι που θα μπορούσε να φτάσει τις επόμενες μέρες, αφού το τραπέζι των συμβάσεων έχει ήδη δώσει το πράσινο φως να αποδοθεί στην εταιρεία που παρουσιάστηκε, η οποία έχει εμπειρία σε αυτού του είδους τις εργασίες - η εταιρεία Θα έχετε έξι μήνες για να παραδώσετε τη στρατηγική. Το κόστος θα είναι 72.600 ευρώ.
Επίσης, για να εντοπίσει νέες ομάδες που αντιμετωπίζουν έλλειψη στέγης, η Εκτελεστική Επιτροπή θέλει το νέο σχέδιο να εξετάσει άλλες πτυχές, όπως η συμμετοχή όσων επηρεάζονται στη λήψη αποφάσεων, η καινοτομία για τη μετατροπή του μέχρι τώρα υπάρχοντος μοντέλου ή λύσεις που βασίζονται στη στέγαση, ιστορίες όπως οι γνωστές. στέγαση πρώτα». Αυτό συνίσταται στο να ανατρέψουμε το σημερινό μοντέλο και, αντί να διαθέσουμε καταφύγια και κέντρα υποδοχής στους άστεγους, να ξεκινήσουμε δίνοντάς τους στέγαση. Μια μέθοδο που χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια, όπως αυτή της Μαδρίτης.
«Η προσοχή στην έλλειψη στέγης στην Ισπανία βασίζεται στο σύστημα σκάλας, δηλαδή ξεκινάει προσφέροντας στους ανθρώπους μια θέση σε καταφύγια, συνεχίζει με καταφύγια με κοινόχρηστα δωμάτια, μετά προχωρά σε πιο συγκεκριμένα καταφύγια και προχωρά. Τοποθετώντας μια σκάλα στο το τέλος του οποίου θα ήταν ένα σπίτι σε ένα κοινοτικό περιβάλλον. «Πρέπει να γυρίσουμε και να ξεκινήσουμε με τη στέγαση», εξήγησε ο José Manuel Caballol, γενικός διευθυντής της Hogar Sí, μιας οντότητας που εργάζεται για την αντιμετώπιση της κατάστασης των αστέγων, γεγονός που δικαιολογεί ότι με το μοντέλο σκάλας «στο τέλος οι άνθρωποι παγιδεύονται. «Σε ένα από τα σκαλιά».
Σε αντάλλαγμα, εξηγεί, οι άνθρωποι πρέπει να συνεισφέρουν το 30% του εισοδήματός τους, αν το έχουν, να αποδεχτούν ότι οι τεχνικοί υποστήριξης επισκέπτονται το σπίτι τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα και ανταποκρίνονται στην αξιολόγηση. «Τους δίνεται υποστήριξη ώστε το άτομο να θέτει στόχους και να φύγει για ένα σπίτι. Τελικά η ιδέα είναι να προχωρήσουν προς μια αυτόνομη ζωή», επισημαίνει.
