Το πιο σημαντικό είναι πρώτα να φυτέψεις πώς είναι μια κανονική σχέση γιατί στα περισσότερα ζευγάρια δεν ξέρεις πολύ καλά. Λοιπόν, δημιουργείται αμφιβολία σε πολλαπλές καταστάσεις της ζωής, για το τι είναι φυσιολογικό "Πηγαίνω πολύ μακριά; Το κάνω σωστά; Είναι αυτό που σκέφτομαι, αυτό που απαιτώ...;" Αμφιβολίες και λάθη συμπεριφοράς εμφανίζονται όχι μόνο σε μια σχέση και σε μια συνύπαρξη, αλλά και σε ατομικό επίπεδο στην καθημερινότητά μας. Μη μου πεις ότι σε πολλές περιπτώσεις στη ζωή σου, ειδικά αν έχεις κάποια ευαισθησία (τα κρύα τίποτα, ανησυχία μηδέν), δεν έχεις αμφιβάλλει εσωτερικά για την απόφαση, γνώμη... που επρόκειτο να πάρεις, σκεπτόμενος τι άλλοι θα έκαναν στη ζωή σου.τόπος.
Αλλά σε ένα ζευγάρι, το να μην γνωρίζουμε πολύ καλά τι είναι φυσιολογικό, το ιδανικό, το ελάχιστο, μπορεί να μας κάνει να ξεπεράσουμε τα όρια συμπεριφοράς ή/και να συμφωνήσουμε ότι τα περνούν μαζί μας, σχετικοποιώντας τα, και αυτή η σχετικοποίηση θα γινόταν πάνω από όλα, για δύο λόγοι, ή για αυτό που λέω, ότι δεν γνωρίζω πολύ καλά τα όρια της κανονικότητας («Δεν ξέρω πολύ καλά αν αυτό που μου κάνει είναι φυσιολογικό ή το βλέπω υπερβολικά») και ο άλλος Ο λόγος να σχετικοποιείς είναι να βυθίζεσαι και να υποτάσσεσαι σε μια συναισθηματική εξάρτηση στην οποία όλα όσα νομίζεις «θα αλλάξουν, είναι προσωρινά, είναι λόγω της κούρασής τους, είναι ότι έχουν πολύ χαρακτήρα, μου λένε γιατί νοιάζονται...»
Εγώ, που μιλάω πολύ για υπέροχη διαίσθηση, αυτή είναι πάντα παρούσα αν αυτό που συμβαίνει σε μια δεδομένη στιγμή, ένας τρόπος προσέγγισης του άλλου προς εμάς, μια συμπεριφορά του άλλου απέναντί μας, αν οτιδήποτε συμβαίνει εσωτερικά δημιουργεί δυσαρέσκεια και έρχεται σε μας με δυσφορία, υπάρχει διαίσθηση στη δουλειά, η οποία μας τοποθετεί στην πραγματικότητα ότι αυτό που συμβαίνει δεν πρέπει να είναι έτσι. «Το σώμα μιλά, ευτυχώς, από μόνο του, χωρίς να το σκέφτεσαι», και αυτή είναι η διαίσθηση, «αυτός που σκέφτεται ή αισθάνεται για σένα χωρίς τον εκλογίκευσή σου»
«Και τι είναι φυσιολογικό σε ένα ζευγάρι;» θα αναρωτηθούν πολλοί. Θα μπορούσατε να μαλώσετε, να έχετε προβλήματα, να μην μιλάτε μεταξύ σας, να θυμώνετε και από εκεί τι βγαίνει; .... Λοιπόν, ναι και όχι, και αν υπάρχουν διαφορές, το φυσιολογικό είναι ο τρόπος με τον οποίο τίθενται αυτές οι διαφορές και τα προβλήματα, οι στάσεις σεβασμού όταν μιλάμε για το θέμα, ο τόνος που χρησιμοποιείται, η ακρόαση με την πρόθεση επίλυσης και να μην ακούει με σκοπό να υπερασπιστεί, να σέβεται τις απόψεις του άλλου χωρίς να κρίνει, και φυσικά, να μην παίζει εικασίες: σίγουρα το κάνει για τέτοιο, σίγουρα το λέει για το οποίο, "τι θα γινόταν αν"... Και έτσι εμπλέκεται όλο και περισσότερο, αχ! και φυσικά για να μην βγάλουμε τα σκατά από το παρελθόν.
Κάθε στιγμή προβλημάτων, που θα έπρεπε να είναι λίγες αν είναι μια ώριμη και με αρχές σχέση, πρέπει πάντα να μιλιέται, πάντα, και χωρίς να το καταλαβαίνεις, να γυρίσεις και να φύγεις, να σε κάνει να ενοχές και να σταματήσεις να μιλάς για μια εβδομάδα; και όχι πράσινο μέχρι την …πώληση του!!!! Η απόσυρση της λέξης και η παρουσία της είναι από τις χειρότερες τιμωρίες και ψυχολογική κακοποίηση, όπως ακούγεται. «Σε αγνοώ και σου στερώ κάθε πρόσβαση σε εμένα για να λύσω, εκτός από το «δεν σ’ αγαπώ», «δεν με ενδιαφέρει τίποτα που έχεις να μου πεις».
Αυτή είναι μια τοξική σχέση. Αυτός ο τρόπος λογομαχίας δεν είναι φυσιολογικός (η συζήτηση δεν πρέπει να είναι φυσιολογική, πρέπει να είναι γνώμη). Πολλά ζευγάρια συνήθισαν να βλέπουν στα σπίτια τους αυτούς τους τρόπους αλληλεπίδρασης μεταξύ των γονιών τους και αυτούς τους τρόπους να μιλάνε μεταξύ τους και να συμπεριφέρονται στα παιδιά τους, και είναι προφανές ότι αυτές οι συμπεριφορές έμαθαν, ομαλοποιήθηκαν και ξεκίνησαν από το πρώτο ζευγάρι που είχαν. . Και με το εξής. Εκτός από το να μεταφέρουμε αυτό το μαθημένο από την παιδική ηλικία στο ζευγάρι, ήδη μέσα στο ζευγάρι προσαρμόζουμε, εξευγενίζουμε και εμπεδώνουμε αυτές τις συμπεριφορές υποταγής του άλλου και έλλειψης σεβασμού και φυσικά αγάπης. Κάτι καταστροφικό είναι το γεγονός ότι μεγάλωσες σε μια διαλυμένη οικογένεια με κακοποίηση, ταλαιπωρία ή θέα σε έναν από τους γονείς. Και παρόμοιο με το να είσαι με έναν σύντροφο που επίσης σε έχει κακομεταχειριστεί. Και είναι ότι υπάρχουν πολλές λεπτές αποχρώσεις σε αυτό… ότι ένα από τα μέλη έχει κάποια ψυχοπαθολογία και το άλλο δεν ξέρει πώς να το χειριστεί ως φυσιολογικό και ξεχειλίζει, ή ότι το άτομο που υποφέρει από κακοποίηση αναπαράγει επίσης αυτές τις καταστάσεις κακοποίησης στο νέος σύντροφος προς τον άλλον, χωρίς βέβαια να είναι το ίδιο, εκτός κι αν αυτό «σκοπείται να αποφευχθεί» σχετικοποιώντας, υποχωρώντας, δικαιολογώντας... από εκείνον που υποφέρει και που φυσικά δεν καταλαβαίνει. αυτές οι συμπεριφορές και αντέχει.
Είμαστε αναπαραγωγοί καλών και κακών εμπειριών. Το χειρότερο είναι να μην μάθεις, εσύ ο ίδιος, να βελτιώνεις τη συμπεριφορά σου σε μια φυσιολογική σχέση, όπου αυτό που πρέπει να είναι τουλάχιστον και κύριο είναι η αγάπη, ο σεβασμός και ο θαυμασμός.
Είναι τόσο ευχάριστο να αγκαλιάζεσαι χωρίς λόγο, να φιλάς χωρίς λόγο, ένα φιλί, ένα μικρό τσίμπημα στον κώλο στο διάδρομο, ένα βλέμμα και ένα κλείσιμο του ματιού, ένα αστείο, ένας αυθόρμητος "όμορφος", ένα άγγιγμα χεριών, φτάνοντας στο σπίτι και θέλοντας να τον δείτε, στείλτε του ένα μήνυμα με κάτι ανόητο κατά τη διάρκεια της ημέρας, αποπλανήστε τον χωρίς να το προλάβετε, μιλήστε για εσάς, μιλήστε για προβλήματα με συνενοχή και όχι μομφή, μοιραστείτε στιγμές χωρίς να τις αναζητήσετε, δημιουργήστε τις για να είμαστε μαζί, θέλετε να είστε μαζί , αισθάνεσαι τόσο καλά όταν είσαι μαζί του Ωχ!!!!!!! Και να προχωρήσουμε στο σεξ…..το πιο όμορφο πράγμα, σεξ με αγάπη, με σεβασμό και με γέλιο. Το σεξ δεν πρέπει να χρησιμεύει, ούτε να λύνει κανένα πρόβλημα. Τίποτα δεν λύνεται στο κρεβάτι, είναι μόνο μακιγιάζ, καμουφλαρισμένο, παρκαρισμένο και μέχρι την επόμενη φορά θα έχουμε άλλο ένα τέτοιο και επίσης ας βγάλουμε αυτό το πρόβλημα που μόλις βάλαμε ξανά στο σακουλάκι με τα προηγούμενα συσσωρευμένα και άλυτα. Λοιπόν, συνεχίζουμε να πετάμε κικις και να δούμε τι θα γίνει…..(μοιραίο).
Είμαι σε τοξική σχέση; Λοιπόν, σύμφωνα με όσα έχετε διαβάσει, πώς θα δείτε τον εαυτό σας; Από τη μια είσαι σε μια κανονική σχέση;Είναι σχέση για να είσαι; (Έχω καινούργια δουλειά όπως και σπίτι, πόσο συναρπαστικό! Είσαι σε σχέση εκτός ενδιαφέροντος; Πώς συμπεριφέρεσαι στον σύντροφό σου; Πόσο τους "χρειάζεσαι" και σου λείπουν; Πόσο θέλεις να είσαι με αυτό το άτομο; Τι μοιράζεσαι μαζί της, στιγμές που αποφασίζει ότι σου περισσεύουν; Ποιος πάντα υποχωρεί; Ποιος δεν ζητά ποτέ συγγνώμη...
Μερικές φορές υπάρχει πολύς φόβος στο να παραδεχτεί κανείς ότι δεν είναι αυτός ο άνθρωπος στη ζωή μου γιατί είναι προφανές ότι δεν είναι αυτό που θέλω και νιώθω άσχημα, αλλά μερικές φορές επιμένουμε με εμμονή ότι ναι, αυτό είναι ένα κακό σερί και δεν είναι δυνατόν αυτό να μην αλλάξει, και να πεισμώνουμε και να υποφέρουμε και να μην αλλάζει τίποτα, και επιπλέον, δημιουργούμε πιο υποχωρητικές και ακραίες συμπεριφορές και ενδείξεις για τον άλλον, για να πετύχουμε τον στόχο μας: να είμαστε ένα ευτυχισμένο ζευγάρι, και τίποτα άλλο όταν μετά από καιρό δεν είστε χαρούμενοι ούτε έχετε συμπεριφορές που οδηγούν σε αυτό. Μερικές φορές δεν αλλάζεις ούτε υπό πίεση, και όταν αλλάζεις από το «φόβο να χάσεις κάτι», αυτό διαρκεί μόνο μερικούς μήνες το πολύ, γιατί δεν αλλάζει ο τρόπος ύπαρξης και ανάγκης... Σιγά σιγά φαίνεται πώς επιστρέφει στα παλιά του και πάλι αρχίζουμε να σχετικοποιούμε….ουφ.
Σε ένα τοξικό ζευγάρι, ο ένας πηγαίνει εντελώς στο μπαλάκι του, και εμφανίζεται όταν θέλει κάτι ή όταν δεν έχει καλύτερη επιλογή, κάνει αυτό που θέλει χωρίς να τον ενδιαφέρει τι μπορεί να σκεφτεί ή να χρειάζεται ο άλλος... υπάρχει πάντα ένας λόγος, μια δικαιολογία για να το ξεφύγω ή να σου ρίξω σκατά χωρίς καμιά φορά να έχεις σχέση, πώς εκνευρίζεσαι…. Οι εκρήξεις θυμού του και οι εκρήξεις θυμού του μερικές φορές σας εκφοβίζουν και άλλες φορές σας κάνουν να έρθετε αντιμέτωποι και τότε το τοξικό άτομο έχει για άλλη μια φορά την ευκαιρία να «βάλει τον εαυτό σας στη θέση σας με κάτι που σας κάνει να αισθάνεστε ένοχοι…». Δεν έχεις διέξοδο και μένεις εκεί γιατί είναι ο ιδιοκτήτης σου και το ξεκαθαρίζεις, για να το αποφύγεις.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να είσαι τοξικός, μερικές φορές καθαρός και άλλοι με λεπτές λεπτομέρειες, ανάλογα με τη νοημοσύνη σου και τι έχεις μάθει από αυτό το κακό ον που ρουφάει τα συναισθήματά σου και είναι επιλεκτικά ευγενικό, προσωρινό, για ένα «για κάτι» και συνεχίζει να χειραγωγεί εσύ ακόμα κι αν αισθάνεσαι σαν ο βασιλιάς του mambo ενώ, ναι, δεν το κάνεις;
Είναι δύσκολο να το δεις, να το διαβάσω, να σε αναγνωρίσω σε αυτό, αλλά το γεγονός ότι το γράφω και το έχεις συναντήσει δεν το κάνει λιγότερο αληθινό, γιατί ξέρεις ότι αυτό δεν θα αλλάξει . Φυσικά, ενθουσιάζεσαι όταν «πιστεύεις» ότι τώρα ναι, ότι τώρα ο Θεός σε κάνει να νιώθεις, σε ανεβάζει στη μέγιστη ευτυχία, ίσως, .... Ή μήπως η δυσπιστία εξακολουθεί να καταδιώκει, με λογική;
Όπως και η δική μας περιπλέκουμε τη ζωή, η οποία είναι μόνο μία φορά και μερικές φορές δύσκολη.
Σε μια σχέση αυτών των τοξικών, κρατώντας επιλεκτικά τις καλές στιγμές σε όλα τα ρεκόρ, περιφρονώντας ή ελαχιστοποιώντας τις κακές, που υπάρχουν και είναι πιο πολλές. Τι εχθρικό μυαλό έχουμε μερικές φορές! Αλλά δεν είναι χαζός και μερικές φορές μας χτυπάει στον καρπό με διαίσθηση και ταλαιπωρία, με το προφανές... αλλά μερικές φορές είναι τόσο τρομακτικό να βγεις έξω, η «μοναξιά», η αλλαγή, το νοητικό σχήμα του θέλω και εγώ να έχεις μια σχέση (ακόμα κι αν είναι χάλια), είναι δύσκολο, αλλά "αυτό είναι ωραίο", ειδικά όταν νιώθεις υποστήριξη και ίσως έχεις ανακαλύψει "άλλους κόσμους" όπου μπορεί να γίνει αυτό που θέλεις και επίσης πολλαπλασιαστεί επί 1000. Στην πραγματικότητα, Το να βρεις κάποιον άλλο άτομο που σε ενθουσιάζει, διευκολύνει να δεις πού βρίσκεσαι και να φύγεις από εκεί.
Επιστρέφοντας στην τοξική σύντροφό σου, πόση εμπιστοσύνη νιώθεις μαζί της και σε αυτήν; η ειλικρίνειά σου δεν σημαίνει ότι την έχει, στην πραγματικότητα η έλλειψη σεβασμού είναι πολλαπλή, και όχι πάντα μπροστά σου, όταν μιλάει για σένα σε άλλους (πίσω από την πλάτη σου) ότι παίζει το θύμα ότι σε υπομένει ή σε μειώνει , δικαιολογώντας ότι δεν είναι εκεί ή δεν βγαίνει μαζί σου επειδή είσαι ο τάδε... και καλά, ψάχνει τα άλλα του σχέδια που δεν είναι εσύ προτεραιότητα του, γιατί δεν σε νοιάζει ή είναι απαραίτητα σχέδια και στο οποίο δεν μπορείς να είσαι; .
Όταν ένα άτομο έχει χαμηλή αυτοεκτίμηση, καθώς είναι τοξικό άτομο, επιδιώκει να επιβεβαιώσει τον εαυτό του ωστόσο και με όποιον... Σε ελέγχει, ζηλεύει, απαιτεί συμπεριφορές από σένα ακόμα κι αν οι δικές της είναι διαφορετικές από αυτές που απαιτεί από σένα. Δεν αποδέχεται τις ενοχές της, παρασύρεται όσο μπορεί προς παράγοντες έξω από αυτήν και ακόμη και προς εσάς. Πρώτα είναι οι προτεραιότητές τους ή μόνο οι προτεραιότητές τους, γνωρίζοντας ότι θα υποχωρήσετε και ακόμη και θα χειροκροτήσετε…. και θα συνέχιζα με πολλές ακόμα συμπεριφορές...
Πόσο άδικο αυτό το μείγμα καλών ανθρώπων με εγωιστές. Τα πάντα για αυτούς, από αυτούς και απ' έξω επίσης για αυτούς... και είσαι εκεί κάθε μέρα για να ενισχύσεις και να ευχαριστήσεις τον εγωισμό τους... για παθολογικό έρωτα και κακό έρχεται στη ζωή σου, έρχεται το κακό γιατί η πλειοψηφία των πασχόντων είναι προστατευτική άτομα συμπεριλαμβανομένου του. Μόνο οι ενσυναίσθητοι και καλοί άνθρωποι μπορούν να αντέξουν να βρίσκονται σε μια τοξική σχέση συνεχούς χειραγώγησης, έχοντας ήδη επίγνωση του. Ο κανόνας, η Βίβλος είναι: μηδενική επαφή ή ο διάβολος θα αρχίσει να μπλέκει μόλις του δώσεις μια στάλα δύναμης.
Έχω πολλά πρόσωπα και συζητήσεις στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή καθώς γράφω, και όσοι με διάβασαν από αυτούς που είχαν αυτή τη συζήτηση – το πρόβλημα μαζί μου, θα φανούν και θα θυμηθούν.
Μπράβο για όσους ξέρω, πολλούς, που βγήκαν από εκεί, αυτοί και αυτοί…..! Έλα τα «στολίδια» σου… (χαμόγελο). Ότι η ζωή είναι πολύ πιο εύκολη και πιο ικανοποιητική έξω από εκεί, έτσι δεν είναι; Και αν συν τοις άλλοις βρεις μια σπίθα, δεν θα σου πω καν…..!!!!!!!
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Ana M. Angel Esteban
