Το Ταχυδρομικό Φαρμακείο του Mykolaiv είναι περισσότερο αποθήκη από οτιδήποτε άλλο. Οι εικόνες στους τοίχους έχουν αντικατασταθεί με ξύλινα πηχάκια που απορροφούν τους κραδασμούς και ένας στρατιώτης οπλισμένος με AK47 ελέγχει τα διαβατήρια. Ο πόλεμος αλλάζει τα πάντα, ακόμα και τις ταχυδρομικές υπηρεσίες.
Αφού περάσαμε όλους τους ελέγχους, φτάσαμε στο γραφείο του Yehor Kosorukov, διευθυντή της ταχυδρομικής υπηρεσίας της περιοχής. Από το γραφείο του μπορείτε να δείτε το στρατιωτικό αεροδρόμιο της πόλης, το σκηνικό σφοδρών μαχών μεταξύ ουκρανικών και ρωσικών στρατευμάτων. Ανοίγει το παράθυρο για να μας ξεναγήσει και το δωμάτιο φωτίζεται. Το ανοίγει από μακριά και όταν κοιτάμε έξω μας υπενθυμίζει: «Προσοχή, μπορεί να υπάρχουν ελεύθεροι σκοπευτές μπροστά». Στη συνέχεια αποφεύγει το παράθυρο και εξηγεί γιατί αποφάσισε να μείνει μπροστά στο ταχυδρομείο.
Στην Ουκρανία η ταχυδρομική υπηρεσία είναι κρίσιμη για ορισμένες περιοχές της χώρας. «Υπάρχουν μέρη όπου δεν υπάρχουν καταστήματα, αλλά υπάρχει ταχυδρομείο. Πουλάμε λάδι, χαρτί υγείας, κάλτσες…», λέει ο Yehor. Επιπλέον, είναι αυτοί που επιφορτίζονται με την καταβολή των συντάξεων. Χωρίς αυτούς, η ζωή σε ορισμένες πόλεις θα ήταν πολύ πιο δύσκολη.
Από 330 έως 15 εργαζόμενους
Ένα κρίσιμο έργο εν μέσω πολέμου που συνέχισε να διεξάγει ακόμη και κάτω από τα ρωσικά πυρά. Περίπου 330 άτομα εργάζονταν προηγουμένως στο κτίριο, αλλά από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος, έχουν απομείνει μόνο 15.
Ορισμένοι εργάτες υπέστησαν τις συνέπειες μιας εχθρικής επίθεσης και τα οχήματα παράδοσης φέρουν σημάδια πυροβολισμών ή θραυσμάτων. Στο ίδιο το κτίριο όπου βρισκόμαστε, μπορείτε να δείτε τα αποτελέσματα ενός βλήματος, όπως η τρύπα στην οροφή στην πίσω αυλή. «Δεν παραπονιέμαι, απλά σας το εξηγώ», λέει.
Παρά τα πάντα, ο Κοσορούκοφ είναι απρόθυμος να φύγει. «Είμαι υπεύθυνος για μια κρίσιμη υποδομή. Έχουμε αποστολή εδώ και ο καπετάνιος πρέπει να είναι ο τελευταίος που θα φύγει», λέει.
Από τη μεταφορά τιμολογίων και ταχυδρομικών υπηρεσιών μέχρι μεταξύ drones και καμερών νυχτερινής όρασης
Δεν έχει επηρεαστεί μόνο η ρουτίνα του από τον πόλεμο, αλλά και το περιεχόμενο των πακέτων. Η κοινή χρήση τραπεζικών λογαριασμών έχει αντικατασταθεί από γυαλιά νυχτερινής όρασης για στρατιώτες. Αυτό που ήταν χριστουγεννιάτικες κάρτες είναι τώρα drones που μεταφέρουν χειροβομβίδες για να πολεμήσουν τους Ρώσους.
Το τηλέφωνο χτυπά και μας δείχνει την οθόνη: μια δορυφορική εικόνα από τις υπηρεσίες άμυνας της Ουκρανίας στην οποία εντόπισαν ρωσικό πύραυλο. Στην τροχιά του κατευθύνεται προς το Μικολάιβ. Παραμένει σιωπηλός και ο Γιεχόρ κοιτάζει τον ουρανό. Ενός λεπτού σιγή που ο σκηνοθέτης σπάει με ένα ρόγχο, γουρλώνει τα μάτια του και κάνει μια χειρονομία διαλογισμού. «Σιωπή», λέει καθώς συνεχίζουμε να βαδίζουμε προς την έξοδο με τη συνοδεία του. «Δεν μου αρέσει η σιωπή, με κάνει νευρικό», λέει πριν τον αποχαιρετήσει.
