Art. 3 ustawy nr 3/2009 z dnia 3 kwietnia o przekształceniach strukturalnych spółek handlowych stanowi, że na mocy przekształcenia spółka przyjmuje inny typ, zachowując jej osobowość prawną. Innymi słowy, nie ma zmiany w jej osobowości, która wpływa na jej aktywną lub bierną legitymację w postępowaniu sądowym, oraz że spółka przyjęła inny typ społeczny, zachowując swoją osobowość.
Zgodnie z powyższym, gdy wspomniane przekształcenie nastąpi przed procesem, nie stanowi to żadnego problemu, ponieważ w tym przypadku legitymacja czynna będzie taka sama, tj. spółka przekształcana będzie inicjatorem procesu, a jeśli jest to legitymizacja bierna, to jest odpowiedzialna i roszczenia muszą być skierowane przeciwko niemu (przekształconemu społeczeństwu), bez uszczerbku dla tego, co zostanie wyrażone później, ponieważ może nastąpić wzmocnienie odpowiedzialności.
Tak więc, gdy przekształcenie ma miejsce w oczekiwaniu na rozpatrzenie procesu sądowego, sukcesja proceduralna nie ma miejsca lub nie musi być przedmiotem zainteresowania, ponieważ nie oznacza ona żadnego dziedziczenia, a jedynie zwykłą zmianę nazwiska i/lub utworzenie jednego stron (społeczeństwo przekształcone). Innymi słowy, wspomniana zmiana nie podlega zatwierdzeniu przez sąd, ale mimo to jest przeprowadzana w przypadku zainteresowania jednej ze stron, o ile wspomniana zmiana jest akredytowana, albo poprzez wniesienie odpowiedniego aktu zarejestrowanego w rejestrze. , dowód rejestracyjny itp.
Przykład poprzedniego zdania sporu - Izby Administracyjnej TSJ Balearów z dnia 27 r. ksiąg rachunkowych, w związku z przekształceniem spółki akcyjnej w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, a także wada reprezentacji w związku z nieuzyskaniem nowych pełnomocnictw.
Tym samym Izba, powołując się na art. 3 ustawy 3/2009 stwierdza, że na mocy przekształcenia spółka przyjęła inny typ, zachowujący osobowość prawną, w związku z czym nie nastąpiło wygaśnięcie osoby prawnej i narodziny nowej osoby prawnej, co stanowi prawdziwy sukcesja procesowa, ale utrzymanie dotychczasowej osoby prawnej pod inną formą prawną w związku ze zmianą formy prawnej, co nie wpłynęło na tożsamość spółki przekształconej, która zachowuje osobowość i jest utrzymywana w nowej formule (STS Nr 914/1999, z dnia 4 listopada, STS z dnia 30, SAP z Walencji nr.
Izba orzekła, że na mocy przekształcenia spółka przyjęła inny typ, ale zachowała osobowość prawną, że nikt nie wygasa w żadnym momencie.
Tak więc STS nr. 914/1999 stanowi, że wspomniane przekształcenie, z tą samą osobowością, nadal przyjmuje te same prawa i obowiązki, tak że przy wspomnianej przemianie nie dochodzi do przeniesienia używania i używania lub przeniesienia własności, ale wręcz przeciwnie, jest to „kontynuacja osobowość” starego społeczeństwa.
Tym samym STS z 30 powtórzy, że przekształcenie nie powoduje rozwiązania przekształconej spółki, której osobowość prawna pozostaje niezmieniona. A wyrok AP z Walencji powtórzy ujawnioną doktrynę, już z wzmianką o wspomnianym przepisie (art. 1), powtarzając, że prawa i obowiązki przekształconej spółki nie ulegają zmianie. W tej samej rezolucji AP Guipúzcoa powtórzy to, co zostało powiedziane wcześniej.
Społeczeństwo przekształcone nadal ma te same prawa i obowiązki
Tym samym postanowienie IV Izby TS z dnia 19 r. stwierdza (w odniesieniu do sprawy sukcesji przedsiębiorstwa): tym bardziej, że rozwiązanie musi być utrzymane we wszystkich zjawiskach transformacyjnych (art. LME), możliwe jest, że spółka przyjęła w nich inny typ społeczny, zachowując we wszystkich przypadkach własną osobowość prawną, tak że nie jest nawet możliwe, aby dokonała subrogacji spółki, lecz aby takie przekształcenie osiągnęło jedynie „formalnej nowacji” firmy, która staje się nieistotna dla celów, którymi się zajmujemy.
Dlatego też w toczącym się procesie sądowym przekształcenie spółki, w której jest ona częścią, nie zmienia legitymacji czynnej lub biernej, ani nie wpływa na żadne prawo lub obowiązek, ale jak już wcześniej wspomniano, wystarczyłoby poinformować sądu danej okoliczności, tak aby proces wspomnianej transformacji został odnotowany.
W toczącym się procesie sądowym przekształcenie spółki, w której jest ona częścią, nie zmienia legitymacji czynnej ani biernej
Zgodnie z art. 21 w/w ustawy, a co do odpowiedzialności wspólników; Wspólnicy, którzy z tytułu przekształcenia wezmą osobistą i nieograniczoną odpowiedzialność za długi przedsiębiorstwa, odpowiedzą tak samo, jak za długi przed przekształceniem. Należy zauważyć, że m.in. legitymacja bierna może zostać rozszerzona, gdy spółka przejmuje spółkę, w której odpowiedzialność nie jest ograniczona, a zatem wspólnicy będą odpowiadać swoim majątkiem osobistym za długi sprzed przekształcenia oraz we wszystkich przypadkach o posttransformacji, ma rozstrzygnąć, można założyć, że w konsekwencji transformacji odpowiedzialność wzrośnie. Przeciwnie, o ile wierzyciele korporacyjni nie wyrazili wyraźnej zgody na przekształcenie, odpowiedzialność wspólników, którzy byliby osobiście odpowiedzialni za zobowiązania spółki przekształconej, pozostanie, za długi korporacyjne zaciągnięte przed przekształceniem spółki, chociaż ta odpowiedzialność określi pięć lat od daty publikacji w Dzienniku Urzędowym Rejestru Handlowego.
Wspólnicy zareagują tak samo jak długi przed przekształceniem; legitymacja bierna może zostać rozszerzona, gdy firma przyjmuje formę korporacyjną, w której odpowiedzialność nie jest ograniczona. Wspólnicy mogą zacząć odpowiadać swoim majątkiem osobistym na długi jeszcze przed przekształceniem
Co się stanie w przypadkach, gdy przekształcenie nastąpiło po złożeniu pozwu, a przed udzieleniem odpowiedzi? Że bez uszczerbku dla usłyszenia, że jest ona skierowana przeciwko spółce przekształconej, istnieje możliwość, że odpowiedzialność ta została rozszerzona i że wspólnicy, którzy tę odpowiedzialność przyjęli na mocy przekształcenia, tj. wspólników (401.2 § 78.2 k.p.c.) lub po upływie tego terminu wytoczyć nowy pozew przeciwko wspólnikom i interesować się kumulacją procesów, co jest trudne z uwagi na ograniczenia wynikające z art. 3 § 329 i 2008 k.p.c., należy temu zapobiec, gdy nie jest uzasadnione, aby przy pierwszym wezwaniu nie mógł prowadzić procesu obejmującego co do istoty te same roszczenia i kwestie, nawet jeśli chodzi o różnorodność zagadnień . Bez uszczerbku dla faktu, że istnieją orzeczenia sądowe, które uelastyczniają interpretację ograniczenia akumulacji, na przykład sprawa podniesiona przez SAP Coruña, 15/9, z dnia 2008 r., w której odnosi się do błędu lub zapomnienia o istnieniu następstwa w chwili złożenia przez pierwszego pozwanego wniosku, stwierdzając, że nie było dowodów na złą wolę powoda i usłyszał, że powinien był zezwolić na kumulację, między innymi, z uwagi na względy proceduralne gospodarka.
