Pandemia była punktem zwrotnym w jakości radości w Hiszpanii. Wpływ zdrowotny na starszą kohortę kryzysu Covid i nierównowagi społeczno-ekonomicznej, których doświadczają od tego czasu, wpłynęły negatywnie na dobrobyt starszej populacji w naszym kraju. Znajduje to odzwierciedlenie w najnowszej odsłonie World Pension Index przygotowanej przez zarządzającego funduszami inwestycyjnymi Natixis Investment Managers dotyczącej jakości i bezpieczeństwa w momencie przejścia na emeryturę. W tym rankingu Hiszpania zajmuje 38. miejsce, o sześć pozycji mniej niż w 2021 r. z 44 analizowanych krajów. Gorsze wyniki mają tylko Chiny, Grecja, Turcja, Kolumbia, Brazylia i Indie. Tak więc nasz kraj jest już drugą najgorszą jakością radości wśród krajów UE i najgorszą, jeśli spojrzymy tylko na wyniki wielkich mocarstw.
Według doniesień, „dożywotnie zabezpieczenia znajdują się pod coraz większą presją na całym świecie, ponieważ inflacja, niestabilność rynku i niskie stopy procentowe zmniejszają ich oszczędności”. Badanie ujawniło również, że „2022 może być jednym z najgorszych lat na emeryturę w niedawnej pamięci, ponieważ emeryci ryzykują nie tylko zanurzenie się w już zrujnowanych oszczędnościach emerytalnych, ale będą musieli podjąć większe ryzyko w swoich portfelach, aby odzyskać utraconą ziemię. ”.
Należy pamiętać, że wskaźnik jest tworzony na podstawie oceny 18 wskaźników cząstkowych wydajności, pogrupowanych w cztery duże wskaźniki tematyczne, które odnoszą się do kluczowych aspektów dobrostanu na emeryturze: materialne środki do wygodnego życia na emeryturze; dostęp do wysokiej jakości usług finansowych w celu zachowania wartości oszczędności i maksymalizacji dochodów; dostęp do wysokiej jakości usług zdrowotnych oraz czyste i bezpieczne środowisko do życia.
Tym samym Hiszpania zajmuje 18. miejsce pod względem zdrowia. Jest to jedyny subindeks, w którym wzrosła Hiszpania, z wynikiem 85% w tym wydaniu, w porównaniu do 82% w 2021 r. i 83% 10 lat temu. Zajmuje 19 miejsce pod względem jakości życia; subindeks, w którym Hiszpania utrzymuje wynik 74% w 2022 r., identyczny jak w 2021 r. Oczywiście w 2012 r. był nieco wyższy, rejestrując 76%. W kategorii finansów na emeryturze Hiszpania zajmuje 22. miejsce, w którym w tym roku uzyskała wynik 59%, niższy niż w latach 2021 i 2012, kiedy ich proporcje wynosiły odpowiednio 61% i 69%. Krótko mówiąc, indeks plasuje nas na 40 miejscu w dobrym materiale, ze spadkiem o 15% w tej edycji w porównaniu do 35% w 2021 i 58% w 2012.
Swobodny spadek w ostatniej dekadzie
Nie idzie też dalej, poszerzając spektrum, ponieważ reformy publicznego systemu emerytalnego wprowadzone w 2011 i 2013 roku – te ostatnie de facto uchylone wraz z zatwierdzoną w tym roku nową ustawą – służyły różnym aspektom, które są wyceniane w tym wskaźniku dla przyszłość. radość
W szczególności Hiszpania spadła z 26. miejsca w 2012 r. na 38. miejsce w tegorocznej edycji, co oznacza spadek o 12 miejsc w ciągu 10 lat. Głównymi wskaźnikami wyjaśniającymi ten spadek są subwskaźniki dobrobytu materialnego i finansów. W tym przypadku dobrobytu czynnikiem decydującym jest wskaźnik zatrudnienia. Jeśli chodzi o finanse, łączą się takie elementy, jak zagrożone kredyty bankowe, stopy procentowe, zależność od osób starszych i dług publiczny.
Z drugiej strony, Hiszpania poprawiła się w subindeksie zdrowia, m.in. oraz w subindeksie jakości życia dzięki wyższej punktacji we wskaźniku szczęścia i we wskaźniku bioróżnorodności.
zaplanować oszczędności
„Niepewność, która dominuje w kontekście globalnym, ponieważ w obliczu radości, a także przy wyborze dostawców produktów inwestycyjnych, jednostki muszą przejąć większą odpowiedzialność za planowanie oszczędności. W tym sensie ważne jest, aby promować odpowiednie zachęty do promowania długoterminowych oszczędności”, radzi Sophie del Campo, menedżer Natixis na Europę Południową, Latam i zamorskie firmy w USA.
Jednocześnie zapewniają od menedżera, że profesjonaliści finansowi muszą się dostosować i postawić klienta w centrum całej strategii: „trzeba być blisko niego przez cały czas, aby mieć pewność, że oferowane produkty i usługi są w pełni dopasowane z ich potrzebami, zwłaszcza w obecnej sytuacji”. Zapewniają, że kluczem jest wiedza, jak budować długoterminowe portfele, dobrze zdywersyfikowane, nieskorelowane i uwzględniające zasady zrównoważonego rozwoju.
Przez większą część ostatniej dekady inflacja była wyjątkowo niska. W latach 2012-2020 inflacja w 38 krajach członkowskich OECD wyniosła mediana 1,76%. Jednak w pierwszej połowie br. te 38 wynagrodzeń rosło, aż do momentu, gdy wskaźnik CPI wzrósł do 9.6% w maju 2022 r. (ostatnie dostępne dane).
„Szybkość, z jaką koszty skłoniły do ponownego przemyślenia finansowania przy planowaniu przejścia na emeryturę. Wyraźny wzrost cen ropy, żywności i mieszkania zmniejsza siłę nabywczą emerytów i stanowi fundamentalną lekcję ekonomiczną dla osób planujących emeryturę” – zapewniają autorzy opracowania, które wywodzi się z Indeksu.
Nordycy prowadzą w rankingu
Patrząc na szczyt rankingu, wśród krajów o najwyższej jakości radości, Norwegia odzyska pierwsze miejsce po czterech latach spędzonych na 1. Z kolei Islandia, która znajdowała się na pierwszym miejscu od 3 r., spada na trzecie. miejsce, podczas gdy Szwajcaria utrzymała pozycję na 2018. miejscu.
Pozostałe kraje z tegorocznej pierwszej dziesiątki to Irlandia (4.), Australia (5.), Nowa Zelandia (6.), Luksemburg (7.), Holandia (8.), Dania (9.) i Czechy (10.). ). Luksemburg i Czechy znalazły się w pierwszej dziesiątce wiodących krajów po raz pierwszy w tym roku. Niemcy i Kanada, które w ubiegłym roku znalazły się w pierwszej dziesiątce krajów, spadły odpowiednio na 11. i 15. miejsce w tegorocznym wskaźniku.
Jak ostrzegał kierownik Natixis IM, nawet regiony z młodymi populacjami mogą wkrótce stanąć w obliczu wyzwań, ponieważ poprawa w zakresie żywienia, opieki zdrowotnej i środowiska sprzyja długowieczności, a niski wskaźnik urodzeń przyczynia się do stopniowego starzenia się populacji. „Tak jest w przypadku Chin i Ameryki Łacińskiej w 2022 roku” – mówi.
„Wyzwania, które istnieją dziś i na przyszłość, są jasne. Właściwe zarządzanie emeryturą i pomaganie ludziom w godnym życiu po zakończeniu życia zawodowego jest kluczową kwestią zrównoważonego rozwoju dla społeczeństwa. Przywódcy polityczni będą zmuszeni do podejmowania trudnych decyzji, jeśli chodzi o pogodzenie równowagi ze zobowiązaniami w zakresie emerytur publicznych i zdrowia” – wyjaśniła Sophie del Campo.
