“Om de beste te zijn, moet je de beste verslaan”

Het gebaar van Carlos Alcaraz is er een van vermoeid geluk of blije vermoeidheid. Het is gelegen op de 36e verdieping van een wolkenkrabber in Manhattan, met een bevoorrecht uitzicht over de daken van Midtown en de koepels van de Broadway-theaters. Eighth Avenue strekt zich uit aan zijn voeten, de voetgangers zien eruit als duizelige mieren. Hij staat aan de top van het tennis.

Een paar uur geleden won hij de US Open Cup, zijn eerste 'grote', en werd op 19-jarige leeftijd de jongste nummer één ter wereld in de geschiedenis. Het ligt op ieders lippen. Hij heeft de stad van het licht verblind. Hij heeft ervoor gezorgd dat de stad die nooit slaapt de hele nacht opblijft. En de helft van Spanje. In de tweede week van het toernooi heeft hij voor energie, emotie, spektakel, onvergetelijke punten, comebacks, onmogelijke races en veel glimlachen gezorgd.

Hij werd de wereldkoning van het tennis en spreekt met ABC en andere Spaanse media die zijn voetsporen in New York op de voet hebben gevolgd. Ze verschijnt met skinny jeans, neuf portiva en klassieke Jordans. De avond ervoor vierde hij de overwinning met familie en vrienden in een Peruaans restaurant en dat kan een beetje vermoeidheid toevoegen aan de afranselingen die hij in het toernooi heeft opgelopen. Maar hij is niet zonder een glimlach.

Tijdens de US Open was het niet moeilijk voor hem om toe te geven dat zijn altijd al droom was om "nummer één te worden". Compliment. Ook dat van het winnen van een grote, iets dat weerstand heeft geboden aan spelers van hoog niveau (het duidelijkste geval, dat van de Spanjaard David Ferrer). Wat motiveert jou nu? "Speel tegen Roger Federer", zegt hij zonder aarzeling. "Nu heb ik weinig kansen (de Zwitser is al 41 jaar en heeft meerdere blessures opgelopen die een terugkeer op het hoogste niveau erg moeilijk maken), maar het is iets wat ik graag zou willen." Maar Alcaraz stopt, reflecteert, kijkt in de ogen en breidt zijn antwoord met meer ambitie uit. "En ik denk dat ik een van de Grote Drie moet verslaan in een Grand Slam", zeiden Rafael Nadal, Novak Djokovic en Federer zelf nuchter. "Hij zei altijd dat je de beste moet verslaan om de beste te zijn."

De beste op dit moment is hem. Voor de beste in de geschiedenis, die voorop loopt, is Nadal, die 22 'grote' heeft verzameld en die de competitieve kamer niet heeft verloren. We deden het deze week in New York, toen hij verzekerde dat hij er de voorkeur aan gaf dat Alcaraz niet de nummer één zou nemen, waar hij ook voor koos: "Het is groter dat het niet zo is, want als ik het niet zou zijn, is het niet nodig om een huichelaar", verdedigde hij.

Nu heeft Alcaraz zijn carrière ingehuldigd door het aantal 'groten', waarvan hij op grote afstand van Nadal gescheiden is.

Heb je liever dat Nadal niet meer groter wint, om je dichterbij te kunnen brengen?

Nee, nee, voor niets. Ik zal altijd trots zijn dat Rafa 'groot' won. En natuurlijk, als ik helaas verlies in een 'Grand Slam', zal ik hem aanmoedigen om te winnen. Ik zal altijd bij een Spanjaard zijn en een Spanjaard aanmoedigen. En ik heb alleen een 'grote' gewonnen, ik voel me er niet dichter bij. Voor nu ga ik nadenken over het tweede, dat maar heel weinig mensen het hebben bereikt.

Wat velen van je verwachtten, begint in vervulling te gaan. Voel je je gekozen?

Nee. Niemand geeft je iets, je moet aan dingen werken. Het bereiken van nummer één is niet een bed van rozen geweest, maar van lijden. Er zijn ook slechte tijden geweest om dit moment te bereiken.

Waar ben je bang voor?

Als tennisser ben ik bang om teleur te stellen. Om al mijn mensen teleur te stellen. Om niet op de hoogte te zijn. Als een normale jongen ben ik voor veel dingen bang. In het donker. Hij is ook geen fan van oude films. Spinnen. Er zijn veel andere dingen.

Waar je nooit met angst wordt gezien op de baan, hoe is je mentale voorbereiding?

Ik werk sinds 2019 samen met een psycholoog, Isabel Balaguer. Ze is een van de belangrijkste redenen waarom ze vandaag de dag nummer één van de wereld kan zijn. Dankzij haar is het een stuk beter geworden. Tennis is veeleisend. Week na week, een heel jaar lang moet je mentaal fris zijn, weten hoe je de druk moet weerstaan, dat iedereen je in de gaten houdt.

Helpt het je ook van de baan af? Hoe open je je met mensen, met de media...

Nee, hierin laat ik zien wat ik ben. Maar uiteindelijk zijn er ook momenten waarop het een beetje overweldigend is en je advies geeft hoe ermee om te gaan.

Hij zei dat je er trots op bent Murciaans en Spaans te zijn. Ben je geïnteresseerd in politiek?

Nee, de waarheid is dat ik er niet veel aandacht aan schenk. Als de tijd daar is, zal ik zien of hij gestemd heeft of niet. Maar ik ben er trots op uit Murcia te komen en Spaans te zijn. En ik zeg het met grote trots.

Zie nu een huis. Wat doet hij buiten tennis?

Wees een heel eenvoudige man. Het meest basale is waar ik het meest van geniet. Met vijf of zes vrienden op een bank zitten, in een auto, in een huis, praten, plezier maken, lachen, elkaar anekdotes vertellen. Dat maakt me blij.