CO2 heeft meer aandacht dan methaan als het gaat om broeikasgassen die de opwarming van de aarde op aarde versnellen. Deze seconde haalt hooguit de krantenkoppen als het gaat om de uitstoot van vleesveehouderijen. Steeds meer deskundigen roepen echter op tot het belang van dit gas als het gaat om het vinden van oplossingen om de klimaatverandering een halt toe te roepen.
Een recenter rapport (februari 2022) van het Internationaal Energieagentschap stelt dat methaan verantwoordelijk is voor 30% van de temperatuurstijging sinds het begin van de industriële revolutie.
Maar de waarheid is dat het gewicht ervan in de groep van vervuilende gassen groter kan zijn dan eerder werd aangenomen.
Dit wordt aan het licht gebracht door een ander recent rapport dat satellietbeelden heeft gebruikt om de methaanemissies van de olie- en gasindustrie te meten.
De conclusie die hij trekt is dat het groter is dan wordt erkend. Grote, niet-gerapporteerde methaanuitstoters zijn verantwoordelijk voor minder dan 10% van de officiële methaanemissies van olie en gas in de zes grootste producerende landen.
Vertaald in cijfers komt elke ton methaan die niet in officiële rapporten is opgenomen, overeen met een impact van 4,400 dollar op het klimaat en de oppervlakte-ozon, wat onder meer resulteert in de menselijke gezondheid, werk, productiviteit of gewasopbrengsten.
Wat het is en waar het wordt geproduceerd
Methaan is een kleurloos, geurloos gas dat in de natuur wordt geproduceerd door het anaërobe verval van planten. Dit natuurlijke proces kan worden gebruikt om biogas te produceren en kan tot 97% van het aardgas uitmaken. In kolenmijnen wordt het mijngas genoemd en het is zeer gevaarlijk vanwege het gemak van ontbranding.
Onder de emissieproblemen van natuurlijke oorsprong vallen de afbraak van organisch afval (30%), moerassen (23%), de winning van fossiele brandstoffen (20%) en de verteringsprocessen van dieren, vooral vee (17), op. ).
Waarom het belangrijker is dan je denkt
Methaan wordt beschouwd als het op een na meest impactvolle broeikasgas. Historisch gezien is er echter niet zoveel belang aan gehecht als CO2.
Beide hebben ander gedrag. Koolstofdioxide is de langstlevende en meest verspreide vervuilende stof. De rest, inclusief methaan, is van korte duur en verdwijnt relatief snel uit de atmosfeer. Wetenschappers hebben echter aangetoond dat het veel effectiever is in het opvangen van zonnestraling en een krachtigere bijdrage levert aan de opwarming. Er is berekend dat het 36 keer meer potentieel heeft. Vandaar het belang om het op vrijwel hetzelfde niveau te bestrijden als het beroemde CO2.
Daartoe heeft de Europese Unie een Methaanstrategie uit 2020. Daarnaast bereidt zij nieuwe wetgeving voor die zich op dit gas richt en waarmee zij de uitstoot ervan wil terugdringen.
De energiesector (die olie, aardgas, steenkool en bio-energie omvat) loopt opnieuw voorop als het gaat om de verantwoordelijkheid voor de uitstoot van methaan.
Volgens een analyse van het Internationaal Energieagentschap is ongeveer 40% van de methaanemissies afkomstig van energie. Om deze reden is deze organisatie van mening dat het zich bewust zijn van dit probleem een geweldige kans is om de opwarming van de aarde te beperken "omdat de manieren om deze terug te dringen algemeen bekend en vaak winstgevend zijn", verdedigt het rapport.
De veehouderij heeft de staart van de uitstoot
Waarom is het gebruikelijk om koeien de schuld te geven dat ze grotendeels verantwoordelijk zijn voor het kwaad van methaan? Daarom is de landbouw niet de hoofdschuldige, als het moeilijker is om de methaanemissies die deze uitstoot te verminderen en het gecombineerde effect van de landbouwsector als zeer belangrijk wordt beschouwd. Dat wil zeggen: elke verandering, hoe klein ook, in deze sector kan een grote impact hebben.
Kijkend naar de noodzakelijke acties zullen landen op de COP26 proberen de methaanuitstoot tussen nu en 30 met 2030% te verminderen, wat tot uiting komt in het Global Methaan Initiative.
In Europa zullen de lagen die aan dit pact moeten kunnen voldoen zich richten op het terugdringen van de methaanemissies in de energie-, landbouw- en afvalsectoren, aangezien deze gebieden in hun geval alle methaanemissies op het Oude Continent vertegenwoordigen.
De planning is om specifieke acties in elke economische sector uit te voeren en te profiteren van synergieën tussen sectoren (zoals bijvoorbeeld door de productie van biomethaan).
