José Luis González is tegenwoordig geagiteerd. Blij want gekleed op de 1.500 meter. Blij omdat hij het heeft over de wereldkampioenschappen atletiek. Het is 35 jaar geleden dat deze onherhaalbare atletiek, een talent zonder grenzen, de eerste WK-medaille won op de 1.500 meter. Het zilver van Rome 87, door Steve Cram. – Hoe herinner je je het zilver uit 1987? – Met liefde, met vreugde, met verantwoordelijkheid. Bereidde de Wereldkampioenschappen voor in Navafría, helaas verbrand deze dagen, in Boca del Asno en ging naar de baan in Segovia. Ik had een geweldig jaar gehad, met veel overwinningen in Europa, maar ik ging met verantwoordelijkheid, omdat ik door mijn karakter wist dat er journalisten op me wachtten, die me konden kraken. Hij was eigenlijk rustig. - Hoe was die wedstrijd? – De heats waren in de ochtend, om tien uur, maar ik werd om 5.30 uur wakker en deed de eerste warming-up, om mezelf zachtjes te activeren, met vijf minuten per kilometer. Daarna nog een warming-up in het stadion. Dit alles is fundamenteel, het is wat ik de negende straat noem, wat niet wordt gezien. Ik was al 29 jaar oud, ervaren en vooral: geautomatiseerd in competitie. – Is er dat jaar iets veranderd? - Of. Voedsel. Hij verwerkte de pasta en witte rijst, wat ik niet lekker vond. Ze smaken me nergens naar, maar ik nam koolhydraten voor de volgende dag. Ik woog maar 61 kilo voor mijn 1,80. In Rome kon ik moeilijk slapen, ik miste altijd het bed bij wedstrijden en soms nam ik mijn kussen mee. “Mijn verborgen schoot omhoog met het geld; hij begon 9.000 euro per race te verdienen» – Wat was je gevoel toen je als tweede over de finish kwam? – Het was een grote teleurstelling om zilver te winnen. Ik kwam uit in die finale om wereldkampioen te worden. Vervolgens wordt gespecificeerd om het te waarderen. En mijn verborgen verdween. Hij begon 9.000 euro per race te verdienen. Abascal en ik hebben de weg vrijgemaakt voor professionele atletiek in Spanje. – Het waren andere tactieken, onvoorspelbaar. – Dat was mooier, niet zoals nu. Ik wist niet hoe de race zou verlopen. Nu komen die uit Kenia en de Noor en er is geen strategie die het waard is. Mijn tactiek was om stil te staan, te zwijgen en zo min mogelijk uit te geven tot de bel. Ik wist dat ik in de laatste 100 iedereen kon verslaan. Misschien ben je ook geïnteresseerd in standaard Geen voetbal Een Koeweitse sjeik, een Oekraïense scheidsrechter en een mysterieuze koffer: wereldwijde puinhoop in Spanje 82 ÁNGEL LUIS MENÉNDEZ standaard Ja Het verhaal Juanma Rodríguez – Laten we naar Oregon gaan. Vertel me over de 1.500 finale. – Is het duidelijk dat Ingebrigtsen een uitstekende atleet is? Maar hij is erg slecht in strategieën. Je moet de Kenianen niet de leiding laten nemen. Hij had het moeten doen, lang voor de 700 en met een nog harder tempo, want anders zullen ze alles verdragen en juist heeft hij geen topsnelheid om aan het einde te starten. Het geld is het hem niet waard. Dit jaar is niet in een staat van genade en we mogen niet vergeten dat de Britten zijn opgeleid om te winnen. Daarom werd hij verslagen. – Katir heeft het brons gewonnen. Wat denk je van hem? – Ren zoals ik wil. Verbergen en verschijnen in de bel. Het kwam met een camera omdat het in Tokio neerstortte. Hij is een van degenen die achterin gaan op zoek naar lijken. Met hem en met García Romo hebben we een geweldige toekomst. “Romo is erg goed, ik zou hem bij Cacho en mij hebben; Ik werd er gek van» – García Romo werd vierde. Hoe heb je het gezien? - Hij liep geweldig. Het is erg goed, ik zou het samen met Cacho en mij samenstellen. Hij beweegt goed in de race en dat is belangrijk. Ik zei altijd tegen Abascal dat toen Ovett hem tegen de grond sloeg, het zijn schuld was, niet die van Ovett. Mario is gebruind in de Verenigde Staten, in de mijl, in hardheid, in de line-up van vier ronden. Hij weet de kruissnelheid op te pikken en niet gestoord te worden. Ik zei altijd tegen Higuero dat hij zijn ritme niet zo moest veranderen, dat het hem uitgeput raakte. Romo doet dat perfect. Op Calle One, vlakbij de lijn op Calle Two, weet hij veel. Ik kende hem niet, maar hij is erg goed, hij domineert het tactische. Hij heeft loopbaanintelligentie. Ik wist dat ik de Nacional had gewonnen, maar ik zie de Spaanse kampioenschappen niet. Ik zie grotere dingen. De realiteit is dat Mario gek is geworden. Ik denk dat hij moet gaan om de Europese te winnen. Het is al gedaan 3 uur. Maar natuurlijk, wat nu? welke vooruitgang staat je te wachten? 3:28? – Nacho Fontes werd elfde. - Ik zag het goed. Een opmerkelijke altviool. Het werkt goed in het vierkant. – Adel Mechaal heeft uiteindelijk ontslag genomen bij 1.500 vanwege COVID… – Ze hebben hem correct geselecteerd. Een vijfde op de Olympische Spelen moet altijd worden geselecteerd. Hij is een atleet van 3.000 meter, maar hij zal moeten lijden op 5.000 meter. Hij moet het voor Katir doen omdat hij minder topsnelheid heeft. Hoe dan ook dit jaar want Mechaal is niet zo goed. -Hoe zie jij de Spaanse atletiek? – Nou, we hebben twee medailles, maar de waarheid is dat we dichtheid missen. Naast de helft van de tests komen we niet voor. Op het WK zie je ons nauwelijks. – Er zijn dit jaar hele goede tijden op de 1.500 meter. – Ik denk dat je met de 'sneakers' van tegenwoordig, zoals de Catalanen zeggen, bij alle merken 2.5 seconde moet optellen. Dat is waarom het zo gemakkelijk uit 3:30 komt. MEER INFORMATIE nieuws Geen noodlottige dag; Mechaal en het duo van de 800, uit het finalenieuws Si De grote wens van Mo Katir nieuws No Katir, brons op de 1.500; Tweede medaille voor Spanje – Je stond voor niets op het punt van controverse. Die uitspraken over Nadal en zijn gewoonte om over zijn verwondingen te praten... – We bevinden ons in een zeer chauvinistisch veld. Mijn vlag is talent, niet het land waar ik woon. Als je naar een wedstrijd gaat, moet je niets meer zeggen.
