VOLGEN
Bij de Federatie van Verenigingen van gescheiden en gescheiden vrouwen, de Women for Health Association en ADDAS, de Association for Care of Sexually Assaulted Women (het origineel in het Catalaans is Associació d'Atenció a Dones Agredides Sexualment) worden onderschreven door meer dan dertig jaar van vrouwen in kwetsbare situaties helpen. Mishandeld, verkracht, hebben ze te maken gehad met incest, gedwongen huwelijken of verminking. Ze delen een gemeenschappelijk verleden en een bijna identieke nabije toekomst, heel vaag: alle drie verwoorden ze de onvrede van talloze sociale entiteiten die de overdracht van gesubsidieerde middelen via de dubbele tranche van de personenbelasting en de vennootschapsbelasting aan de kaak stellen. Het is de zogenaamde unified 0.7, die wordt beheerd door de staat, via het ministerie van Sociale Rechten en de autonome gemeenschappen in een verhouding van 80-20% en die hulp uitdeelt voor het behoud van solidariteitsentiteiten.
"Als je de ideologie van Podemos niet deelt, begunstigen de twee ministeries (Gelijkheid en Sociale Rechten) andere groepen en hun platforms ten nadele van de pioniers en met de langste staat van dienst in Spanje, maar verre van hun ideeën", zegt ABC Soledad Muruaga, voorzitter van Women for Health.
De fondsen zijn voor het eerst in de geschiedenis van alle regeringen van Spanje gearriveerd, met een betalingsachterstand van bijna een half jaar. De instellingen voor sociale hulp ontvangen ze sinds mei en het zijn nog steeds die van 2021. Bij het openen van de meldingsenvelop door de staat hekelde Ana María Pérez del Campo, voorzitter van de Federatie van gescheiden en gescheiden vrouwen, dit medium, gevonden met een 'verstikking van 71% minder premie'.
Ana Maria Perez del Campo – GUILLERMO NAVARRO
Muruaga heeft het geratificeerd. Het heeft 85.000 van de 250.000 euro ontvangen waarmee het zijn drie programma's voor herstel en psychologische zorg voor vrouwen in kwetsbare situaties kon voortzetten. “Het is 70% minder. Het ergste is dat er meer geld is dan in andere jaren, en toch zijn we met veel entiteiten die onszelf in deze ernstige situatie zien.
Dat er een hoger bedrag is begroot, bevestigt het Platform Derde Sector: “Bij de laatste oproep voor 0.7%, in 2021, werd in grote lijnen een verbetering in het systeem geconstateerd. Op hun beurt heeft 65% van de gepresenteerde programma's financiering verkregen (bij de vorige oproep was dat 56%). Evenzo groeit de gemiddelde dekkingsgraad in projectfinanciering tot 31% (10 procentpunten meer dan in 2020). Al met al is de vraag (227 miljoen euro) vele malen hoger dan de overdracht.” Hij vervolgt: “Anderzijds merken we dat de laatste jaren de gemiddelde kostprijs per programma daalt. Rekening houdend met het grotere aantal programma's en vooral de toename van de te verdelen middelen, stellen we vast dat de gemiddelde kostprijs per programma is gestegen tot 87.300 euro, wat ongeveer 28.400 euro meer is dan het jaar ervoor". Bronnen van dit platform bevestigen dat de opgelopen vertraging veel entiteiten in de problemen brengt.
Gevolgen van de 'hack'
Na de hack wordt Mujeres para la Salud gedwongen, na drie arbeiders te hebben ontslagen, om het hoofdkantoor aan de Alfonso XIII-laan in Madrid te verlaten en een klein pand aan de Colombia-straat in de hoofdstad te huren. Met wat hij ontving van de verkoop van het pand, visualiseert Muruaga dat "ze de komende 2-3 jaar zo goed mogelijk zullen overleven." Omdat anders 'veel van deze vrouwen in de steek worden gelaten', protesteerde hij.
Pérez del Campo steekt zijn diepe woede niet onder stoelen of banken bij de ministers Ione Belarra en Irene Montero, die meer dan eens in het openbaar hun 'queer'-beleid tegen het feminisme lelijk hebben gemaakt. “Juist degenen die zich wagen vrouwen te verdedigen die door gendergeweld zijn geslagen, hebben de kraan dichtgedraaid naar baanbrekende instellingen, terwijl we de afgelopen dagen hebben gezien hoe Spanje bezaaid lijkt te zijn met lijken voor seksistische misdaden. Het is geen toeval, het systeem werkt niet en deze dingen gebeuren wanneer het verdedigingsniveau van vrouwen wordt verlaagd. Bovenop degenen onder ons die over hen waken, verdrinken ze ons”.
Zijn geval is paradigmatisch. Na tien jaar management en het grootste en eerste centrum in het land voor uitgebreide zorg en herstel van vrouwen en kinderen die het slachtoffer zijn van gendergeweld en het verborgen houden van de locatie om deze niet aan de agressors te onthullen, heeft een gemeenteraad van Madrid deze week de locatie van de plaats openbaar maken (een ernstige onvoorzichtigheid begaan) als een schreeuw om hulp vanwege de schaarste aan middelen. "De continuïteit ervan is in gevaar", waarschuwde de raad, die eraan toevoegde dat voor het eerst sinds 1990 en na hulp aan 700 vrouwen en 800 minderjarigen, zo'n essentiële feministische dienst "ernstig dreigt te verdwijnen" bij besluit van de regering. "Geweld duurt en service is essentieel", daagde het stadsbestuur de ministeries van Podemos uit.
De historische feministe Pérez del Campo verzet zich. Ik wil niet eens over afscheid horen. “We hebben momenteel 50 families binnen, 42 vrouwen. We kunnen ze niet laten liggen. We gaan door zoals het nu is”, stelt hij, terwijl hij de centrummedewerkers bedankt die vier maanden onbetaald zijn gebleven. “De Gemeenschap van Madrid heeft ons 60.000 euro gegeven en binnen de deadline. Het bedrag dat we nu van de staat hebben gekregen is belachelijk om het personeel van psychologen, opvoeders, maatschappelijk werkers en juridische diensten te onderhouden. Deze 'mensen' zijn van plan het centrum te sluiten [bericht aan de paarse ministers], maar ik herinner u eraan dat vrouwen stemmen. Het is een achtervolging."
Het eerste opvanghuis voor mishandelde vrouwen in het land, geopend sinds 1990 in een gemeente in Madrid – G. NAVARRO
In het derde voorbeeld, ADDAS, is het doelwit van hun woede de Generalitat van Catalonië en het perverse systeem: "Het is institutioneel geweld", verontrust Gloria Escudero, coördinator van de baanbrekende vereniging om seksueel misbruikte vrouwen in deze autonomie te helpen. Ze hebben de rekenmachine tevoorschijn gehaald omdat ze een serieuze bedreiging voor hun voortbestaan zien. "We hebben geen liquiditeit", beweerde hij tegen Escudero, nadat hij 12.000 euro van de gemeenteraad van Barcelona en 5.000 euro van de provinciale raad had ontvangen voor het onderhoud en de huur van het hoofdkantoor voor een jaar. Door een "technische" fout zijn ze uitgesloten van de publieke bijdragen van de gemeenschapsstaat. “Het systeem is zo bedacht dat het niet werkt, het moet blindelings diensten verlenen in het verleden, zonder zelfs maar de hulp van het voorgaande jaar te ontvangen. Het is een chronisch probleem, dit jaar verergerd door de exorbitante vertraging”, geeft hij toe aan deze krant. Op dit moment, in juni en na 30 jaar ononderbroken werken, "zijn alle arbeiders naar een ERTE gegaan", klaagt ze.
“Om jaarlijks 350 slachtoffers van seksueel geweld in de media psychologisch en juridisch te begeleiden, is meer geld nodig. Voor het eerst hebben we mensen op de wachtlijst en acht verkrachte vrouwen die we nu niet meer hebben kunnen helpen”, huilt hij.
