Het invloedrijke Comité van 1922 probeerde tijdens de crisis die voor de zomer uitbrak bij de val van Boris Johnson meer bekendheid te krijgen bij het grote publiek. Formeel bekend als de Conservative Private Members Committee, heeft het verschillende bevoegdheden; het belangrijkste, een sleutelrol spelen bij de verkiezing van de partijleider. Het gebeurde met Johnson en het is nu gebeurd met Truss, die ontslag heeft genomen na een ontmoeting vanmorgen op Downing Street 10 met de voorzitter van de commissie, Sir Graham Brady.
Dit interne orgaan van de 'Tories' werd in 1923 opgericht (door parlementariërs die in 1922 werden gekozen, vandaar de naam) en vertegenwoordigt de standpunten van de parlementaire basis van de Conservatieve Partij tegenover de leider van de formatie, meestal ook de minister-president van het Koninkrijk Koninkrijk of leider van de oppositie. Het bestaat uit de parlementaire fractie 'Tory' in het Lagerhuis. Het is samengesteld uit de conservatieve leden van de secundaire caucus van het Parlement en komt wekelijks bijeen terwijl het Parlement vergadert om hun standpunten te bespreken, onafhankelijk van die van de voorste caucus.
Het Comité van 1922 bepaalt de kalender voor de verkiezing van de nieuwe Tory-leider en bijgevolg (in dit geval) de Britse premier. De nieuwe directeur van de organisatie werd nog geen maanden geleden gekozen, waardoor Brady president bleef, terwijl Nus Ghani en Will Wragg vice-presidenten waren. De rest van de executive bestaat uit Aaron Bell, Miriam Cates, Jo Gideon, Richard Graham, Chris Green, Robert Halfon, Sally-Ann Hart, Andrew Jones, Tom Randall, David Simmonds, John Stevenson en Martin Vickers.
In de vorige strijd om te beslissen wie de opvolger van Johnson zou worden, zal het meer dan de uitvoerende macht gebeuren dat de kandidaten de steun van 20 parlementariërs zullen moeten hebben, in plaats van acht zoals voorheen, om deel te kunnen nemen aan de stemming.
