VOLGEN
Op 12 september 1962 sprak de toenmalige Amerikaanse president, John F. Kennedy, in Houston een woord dat de geschiedenis in zou gaan: "We kozen ervoor om naar de maan te gaan." Met die toespraak drukte hij het vaste voornemen van zijn regering uit om de Amerikanen voor het eerst voet op onze satelliet te laten zetten. Op 16 februari 2022 deed Josef Aschbacher, directeur-generaal van de European Space Agency (ESA) iets soortgelijks op de European Space Summit in Toulouse (Frankrijk). “Het is tijd voor een 'Europese ambitie' voor de ruimtevaart. Hier en nu”, verklaarde hij nadat de Franse president, Manuel Macron, sprak over het belang van ruimteverkenning voor Europa.
Omdat de huidige leiding van de ESA niet wil dat het oude continent wordt buitengesloten van de nieuwe ruimtewedloop, en daarom laat het alle mogelijke kansen zien om nieuwe doelen te promoten.
Een duidelijk voorbeeld is de nieuwe oproep voor astronautenposities -waaronder de eerste parastronaut in de geschiedenis-, een proces dat sinds 1978, de laatste in 2008, maar heel vaak hoefde te worden uitgevoerd. eigen onafhankelijke astronautenshuttle en neem de eerste Europeaan die op de maan loopt, een feit waarop Aschbacher een datum durfde te plakken: 2035. En daar zou de reis niet eindigen, aangezien later de Europese reis naar Mars zou moeten worden geplant. Zelfs verder. Waarom niet de veelbelovende maan van Saturnus?
Op dit moment zijn alleen de Verenigde Staten, Rusland en China in staat om hun eigen bemande ruimtevaartuigen de ruimte in te sturen. Tot voor kort kocht Europa kaartjes voor de Russische Sojoez; Sinds NASA echter een contract heeft getekend met SpaceX voor zijn Crew Dragon om zijn astronauten naar het International Space Station (ISS) te brengen, heeft ook ESA voor dit transportmiddel gekozen. En hoewel de berichten tot nu toe suggereerden dat we ons ticket naar de ruimte zouden blijven kopen bij andere landen of bedrijven, wil het nieuwe bestuur -Aschbacher is inmiddels een jaar geleden aangesteld - een eigen onafhankelijk systeem.
“Waarom zou Europa verwijderd moeten worden uit de groep landen die in hun eentje de bemande ruimtevlucht domineren? Moeten we het risico lopen dat Europa door steeds meer landen wordt ingehaald bij de ontwikkeling van de volgende strategische en economische zones, de ruimte?", zei de directeur-generaal van ESA tijdens dezelfde toespraak, die een "politiek mandaat natuurlijk" opeiste. , is dat “ESA de technologie beheerst”.
Zo legde het hoofd van de Europese ruimtevaartorganisatie uit dat hij als onderdeel van zijn project bezig is met het verbeteren van een adviesgroep op hoog niveau over bemande ruimtevaart. Een groep die voornamelijk bestaat uit experts van buiten de sector, "om te zorgen voor onafhankelijk en onpartijdig advies om beslissingen voor te bereiden op de ESA-ministersconferentie in november van dit jaar en een follow-up Space Summit in 2023." Omdat hun bedoelingen waardeloos zijn als de twintig landen die samen het ruimteagentschap vormen, hun goedkeuring niet geven.
Het 'Europese Astronautenmanifest'
Na de top publiceerde ESA de tekst 'European Astronaut Manifesto', waarin het waarschuwde dat de fouten uit het verleden niet herhaald mogen worden in andere strategische domeinen, 'waardoor we niet afhankelijk zijn geworden van externe actoren voor onze energiebehoefte of ontwikkeling van informatie technologieën. Daar wordt ook benadrukt dat Europa een leider blijft op gebieden als aardobservatie, navigatie of ruimtewetenschap, maar "een achterblijvende positie heeft in de steeds strategischer wordende domeinen van transport en ruimteverkenning".
De volgende dag verklaarde Frank De Winne, directeur van ESA's European Astronaut Center, dat politiek het eerste deel is dat het bureau moet oplossen, verwijzend naar de steun van de lidstaten. "We hopen dat antwoord tegen het einde van het jaar te hebben." Het grote evenement wordt de ministeriële bijeenkomst, een bijeenkomst die eens in de drie jaar wordt gehouden en waarin de staatsleden besluiten welke missies en programma's er doorgaan en met welk budget.
Zodra het programma groen licht krijgt, is het tijd om na te denken over de details. “Welke launcher we gaan gebruiken is nog niet beslist. Moet het een Ariane 6 worden of moeten we net zo goed iets anders doen als onze collega's bij NASA hebben gedaan met SpaceX of met andere bedrijven?" bevestigt De Winne. Omdat Europa momenteel de alias heeft van het Franse bedrijf Arianespace, dat Ariane-raketten maakt. Ze was bijvoorbeeld verantwoordelijk voor het maken van de raket waarmee de James Webb-ruimtetelescoop tijdens het eerste deel van de reis werd opgetild.
Het 'Matoshinos-manifest'
Een jaar eerder publiceerde de ESA een sms, het 'Matoshinos Manifesto', waarin ze haar plan uiteenzette om haar ruimtecarrière te versnellen. In wezen wijst het schrijven op drie 'versnellers': het gebruik van de ruimtevisie van de aarde om het bewustzijn over de toestand van onze planeet en haar mogelijke toekomsten te vergroten; regeringen helpen doortastend op te treden in de crises waarmee Europa wordt geconfronteerd, van overstromingen en stormen tot bosbranden; en ESA-astronauten en middelen beschermen tegen interferentie van ruimteschroot en ruimteweer.
Het wijst ook op twee 'inspirators' “om het Europese leiderschap op het gebied van wetenschap, technologische ontwikkeling en inspiratie te versterken”: een terugkeermissie naar een ijskoud maanmonster; en, precies, de menselijke verkenning van de ruimte.
Het is niet de eerste keer dat Europa nadenkt over bemande ruimtevluchten. Zo begon het Franse ruimteagentschap CNES vanaf de jaren tachtig met studies over het Hermes-ruimtevliegtuig, dat werd gelanceerd met behulp van de Ariane 1980-raket.
En momenteel wordt er onderzoek gedaan naar bemande missies in Europa. In een studie die werd gepresenteerd op de Global Space Exploration Conference 2021 in Sint-Petersburg, Rusland, werd bijvoorbeeld gekeken naar hoe het Frans-Guyana European Space Center kon worden omgebouwd om het ruimtevaartuig met mensen te helpen lanceren. Meer recentelijk publiceerde het tijdschrift 'Neuroscience & Biobehavioral Reviews' een onderzoek naar de haalbaarheid van winterslaap als methode voor lange ruimteroutes.
Evenzo was ESA ook betrokken bij het Artemis-programma: onder leiding van NASA is deze 'nieuwe Apollo' als een object om op zijn beurt mannen en de eerste vrouw naar het maanoppervlak te brengen in dit decennium als opmaat voor het menselijke bezoek aan Mars. “Door onze deelname aan de bouw van Gateway zijn al drie zetels veiliggesteld. En als we meer bijdragen kunnen leveren aan Artemis, gaat er een deur open voor Europese astronauten om voet op de maan te zetten', zei David Parker, ESA's directeur van menselijke en robotische verkenning, een jaar geleden op een persconferentie.
"Alles wat we nodig hebben is de steun van besluitvormers: geef ESA het mandaat om een ambitieuze routekaart te ontwikkelen voor de toekomst van Europa op het gebied van ruimteverkenning, laten we samen bereiken wat voorheen 'onmogelijk' was - stelt het manifest. Het is nu tijd om uit te varen."
