De Metropolitan is niet de Calderón. Het is een van de meest herhaalde zinnen van veel matrasfans. Ze missen de zweer die werd ervaren aan de oevers van de Manzanares. En meer als er een beslissende Europese nacht aanbreekt. Het podium van de Metropolitan was de afgelopen tijd niet het beste om te acteren, vertroebeld door een burgeroorlogomgeving: het liefdesverdriet met Griezmann (die al genezen lijkt), de confrontatie met Hermoso, bepaalde liedjes die niet meer uit het Zuiden klinken Fonds... .
Juist in de laatste wedstrijd thuis (1-1 tegen Rayo) zag men Cholo heftig eisen dat de tribunes persen. Maar de reactie van de fans was niet zo ontstoken als de norm is wanneer hun leider ze nodig heeft. Er was meer kou dan normaal. Zag Simeone het zo? De Argentijn verzekerde dat de matrasventilatoren niet "absoluut niets" kunnen worden gevraagd. Integendeel, zij zijn degenen die ze van het veld moeten geven. "Onze situatie sindsdien is om illusie, emotie en werk over te brengen, om onszelf te geven zoals we onszelf elf jaar geleden aan Atlético de Madrid hebben gegeven. En na al het andere heb ik één manier van denken over het leven: geven zonder te wachten”.
Maar op dit moment geeft Atleti del Cholo zijn parochie weinig te eten in zijn stadion: in de League thuis, zeven punten op 15 mogelijk; als bezoeker 16 punten op 18. Thuis heeft Atlético de Madrid slechts twee punten moeten incasseren, bij Anoeta. Wat is de reden voor deze tegenstrijdige cijfers? “Er zal een reden zijn, dat is duidelijk. We zijn niet krachtig genoeg en laten ons beste thuisspel zien en daarom zal het zeker ook zo zijn”, reageerde Diego Pablo Simeone kernachtig nadat er weer twee punten uit de Metropolitan tegen Rayo vlogen. Daarin ligt ongetwijfeld nog een van de mannetjes, de grootste moeilijkheden die de rojiblancos ondervinden als het gaat om het uitvoeren van het initiatief.
En de Champions-pers. Opnieuw. Hier werd het thuis gewonnen, pijnlijk tegen Porto (doelpunt van Griezmann in minuut 101), maar het kwam uit een reis van acht wedstrijden zonder thuis in Europa te winnen (sinds oktober 2020 3-2 tegen Salzburg). En tegen Brugge struikelde hij opnieuw. Goede wedstrijd, maar geen prijs. 0-0, de kogels raken op en de rekenmachine veeleisend.
Tegenover deze keer staat Bayer Leverkusen van Xabi Alonso, die slechts drie punten heeft gewonnen in de Champions League. Tegen Atleti in Duitsland, nog steeds zonder Xabi. Een team dat op de rand van degradatie staat in de Bundesliga, "maar dat zichzelf weer aan het opbouwen is met een coach die dezelfde stijl probeert vast te leggen die hij had bij Real Sociedad B", in de woorden van Simeone.
