ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေခုံရုံး (TC)၊ STC 172/2021 နှင့် 191/2021 တို့၏ စီရင်ထုံးများအရ ယခုအချိန်အထိ ထိန်းသိမ်းထားသည့် အယူဝါဒကို တရားရုံးချုပ်က အလှည့်အပြောင်းဖြစ်စေပြီး အမြဲတမ်းမသန်မစွမ်းဖြစ်ခွင့်ကို ကြေငြာထားသည်။ မသန်မစွမ်းမှုကြောင့် စောစောအနားယူပါ။
မှန်ပါတယ်၊ မသန်စွမ်းမှုကြောင့် အငြိမ်းစားယူခဲ့တဲ့ အလုပ်သမားနဲ့ အသက် ၆၅ နှစ် မပြည့်သေးသူတွေကို အမြဲတမ်း မသန်မစွမ်းဖြစ်ခွင့်ကို အသိအမှတ်ပြုဖို့ဆိုတာ မှန်ပါတယ်။
လိုအပ်ချက်များကို
တရားရုံးချုပ်၏ အဆိုအရ အမြဲတမ်းမသန်စွမ်းမှုအကျိုးခံစားခွင့်များကို ပုဒ်မ 195.1 LGSS တွင် ပြဋ္ဌာန်းထားသည့် စည်းကမ်းချက်သည် မသန်စွမ်းမှုမှလွဲ၍ အခြားအခြေအနေများကြောင့် အစောပိုင်းအငြိမ်းစားယူခွင့်ရှိခြင်းနှင့် အစောပိုင်းအငြိမ်းစားများအား အသိအမှတ်ပြုခြင်းတို့ကို ငြင်းပယ်ခြင်း၊ အစောပိုင်းအငြိမ်းစားယူခြင်းပုံစံအမျိုးမျိုးနှင့် ပတ်သက်၍ ကွဲပြားချက်တစ်စုံတစ်ရာကို ခွဲခြားသတ်မှတ်ထားပြီး ယင်းကဲ့သို့ အဓိပ္ပာယ်ဖွင့်ဆိုရန် ရည်ရွယ်ချက်တစ်စုံတစ်ရာမရှိဘဲ၊ ဖွဲ့စည်းပုံအခြေခံဥပဒေ ပုဒ်မ ၁၄ နှင့် ပုဒ်မ ၄.၂ ဂ) နှင့် ET ၏ 14 တို့တွင် ပြဋ္ဌာန်းထားသော မသန်စွမ်းမှုကြောင့် ခွဲခြားဆက်ဆံမှုများ ဖြစ်ပေါ်စေမည်ဖြစ်သည်။
ဤအယူဝါဒအသစ်ဖြင့်၊ အစောပိုင်းအငြိမ်းစားယူသည့်အခြေအနေတွင်ရှိသူ မည်သူမဆို စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများလိုအပ်သည့်တစ်ခုတည်းသောလိုအပ်ချက်မှာ မသန်စွမ်းမှုအကြောင်းအကိုးအကားမရှိဘဲ သတ်မှတ်ထားသောအသက်အရွယ်ဖြစ်သောကြောင့် အမြဲတမ်းမသန်စွမ်းမှုအတွက် အကျိုးခံစားခွင့်ရရှိနိုင်သည်ဟု Supreme ကဖော်ပြသည်။
ဤအခြေအနေတွင်၊ LGSS ၏ ပုဒ်မ 205.1 တွင် သတ်မှတ်ထားသည့် အငြိမ်းစားယူသည့်အသက်အရွယ်သို့ မရောက်သေးသော အစောပိုင်းအငြိမ်းစားတစ်ဦးဖြစ်မည်ဖြစ်သောကြောင့် ၎င်းတို့သည် အစောပိုင်းအငြိမ်းစားယူသည့်အခြေအနေမှ အပြီးတိုင်မသန်စွမ်းကြောင်း ကြေညာပိုင်ခွင့်ရှိသည်။
TC မှ ညွှန်ပြထားပြီးဖြစ်သည့်အတိုင်း၊ ဥပဒေပြုသူသည် စနစ်ဖွဲ့စည်းပုံပြုလုပ်ရန် ၎င်း၏လွတ်လပ်ခွင့်ကို တရားဝင်ကျင့်သုံးရာတွင် အမြဲတမ်းမသန်စွမ်းမှုဝန်ဆောင်မှုကို ရယူရန် သတ်မှတ်ထားသောအသက်အရွယ်ထက် အခြားလိုအပ်ချက်ကို မသတ်မှတ်ထားပါက၊ ၎င်း၏ဝင်ရောက်ခွင့်ကို တားဆီးမရနိုင်ပါ။ ထာဝရမသန်မစွမ်းဖြစ်မှုကို ရရှိရန် ဤပျော်ရွင်မှုအမျိုးအစား၏ အကြောင်းရင်းများ သို့မဟုတ် ကြိုတင်ယူဆချက်များအကြား မခွဲခြားနိုင်သောကြောင့် မျှော်လင့်ထားသည့် ပျော်ရွှင်ခြင်း၏ စံနှုန်းဖြစ်သည်။
ခွဲခြားဆက်ဆံခံရမှု
ရည်ရွယ်ချက်နှင့် ကျိုးကြောင်းဆီလျော်သော မျှတမှုမရှိဘဲ၊ စံနှုန်းတွင် ပံ့ပိုးမထားသော ကုသမှုဆိုင်ရာ ခြားနားချက်သည် ၎င်းတို့၏ မသန်စွမ်းမှုအခြေအနေကြောင့် တိကျစွာကြိုမြင်ထားသော ပျော်ရွှင်မှုအခြေအနေသို့ ဝင်ရောက်ခြင်းမှ သီးသန့်ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်ပြီး ခွဲခြားဆက်ဆံခံရကာ ပြောင်းရွှေ့ရမည်ဖြစ်သည်။
ထို့ကြောင့် တရားလွှတ်တော်ချုပ်သည် ၎င်း၏အယူဝါဒအသစ်ကို ကျင့်သုံးကာ အယူခံဝင်မှုကို ပယ်ချခဲ့ပြီး အယူခံဝင်သည့် စီရင်ချက်ကို အယူခံဝင်သူသည် မျှော်လင့်ထားသော ပျော်ရွှင်ဖွယ်အခြေအနေတွင် ရှိနေသော်လည်း သာမန်နာမကျန်းမှုမှ ဆင်းသက်လာသော ကြီးစွာသော မသန်မစွမ်းမှုဒဏ်ကိုလည်း ခံခဲ့ရသည်ဟု မှတ်ယူထားသည်။
