Il-figura ta’ Saffo ta’ Mitilene (jew Saffo ta’ Lesbos), poetessa Griega li għexet fis-seklu 10.000 QK. C. huwa fejn Platun, mgħammed bħala ‘l-Muża deċimata’, huwa mgħotti fil-misteru. Kienet, skont dak li ftit li xejn hu magħruf dwarha, kienet ukoll mużiċista, u kantat lil Afrodita u lill-Mużi. Jingħad li huwa vvinta l-poeżiji żaffiċi, u l-plettru. Mill-192 vers li kiteb, huma preservati biss XNUMX. F’‘Dar il-qaddejja tal-Mus’ eduka liż-żgħażagħ ta’ Lesbos u tgħallem din ir-relazzjoni mal-ex studenti tiegħu. Il-leġġenda, miġbura mill-poeta Ovid, tindika wkoll li wettqet suwiċidju għall-imħabba ta’ Phaon, u li għamlet dan billi tefgħet lilha nnifisha minn fuq ta’ blata fil-baħar.
M'hemm l-ebda dubju li Sappho u l-istorja tagħha rriżultaw bħala wegħdiet teatrali tad-deheb, u l-Festival Mérida ried iġib dan il-karattru fuq il-palk tiegħu. Għamilha bl-għajnuna tad-drammaturgu María Folguera, id-direttriċi Marta Pazos u l-kantanta u kompożitur Christina Rosenvinge. Replika tal-faċċata maestuża tat-teatru stess, miksija bħallikieku kienet imgeżwer bil-bubblegum roża minn Christo, l-artist Bulgaru, issellem lill-ispettaturi. “Sappho huwa monument li ilu moħbi u midfun, pendenti għal żmien twil, l-istess bħat-teatru Ruman f’Mérida. Għalhekk l-analoġija,” spjegat Marta Pazos.
Id-direttur Galizjan, b’waħda mill-aktar personalitajiet rikonoxxibbli fix-xena attwali tagħna, ħsibt spettaklu kuraġġuż u konxju, bil-ġebla tax-xewka tal-kanzunetti miġbura u interpretata minn Christina Rosenvinge stess, li aktar minn Sappho, tista’ tkun Faust, għax Is-snin ma għamlux daqqa fil-figura fraġli u żagħżugħa tiegħu li diġa kellu meta, flimkien ma’ Álex, qabeż fix-xena mużikali bid-‘Chas y aparezco a tu lado’ ta’ dak iż-żmien popolari ħafna.
Tmien attriċi, kantanti u żeffiena jinkorporaw il-ħsad, il-mużi, Ovid, Phaon u l-bqija tal-karattri u jipprovdu dedikazzjoni dixxiplinata għall-proposta impenjattiva ta’ Marta Pazos, li hija stess tiġbor l-ispettaklu b’erotiżmu u esuberanza, b’kuluri brillanti u katarretta ta’ xbihat – megħjuna mill-kostumi kultant tgħammix ta’ Pier Paolo Álvaro. M'hemm l-ebda dramaturġija, u l-istorja ta' Sappho tiġi żvelata f'biċċiet (b'xi ripetizzjonijiet bla bżonn) mill-attriċi, li fosthom irridu nenfasizzaw lil Natalia Huarte (ħarġet mill-Young National Classical Theatre Company), artist ta' espressività luminuża kemm bil-kelma. u ġest, u anke bit-tbissima karatteristika tagħha – anke meta jkollha tirreċi monologu għal kollox għarwien. Il-mużika ta’ Christina Rosenvinge – tispikka l-‘Wedding Song’ infettiva – tikkontribwixxi biex tagħmel dan l-ispettaklu esperjenza sensorjali li diġà tieħu post ta’ wara għall-aspett dramaturġiku.
