Jon Juaristi: Taħwid

SEGWI

  • pagasarri
  • responsabbli
  • Gulliver

Xi ħadd tkellem dwar Shakespeare? Iva, Antonio Lucas, f''El Mundo' nhar il-Ġimgħa. Ħsibt ukoll, għall-ewwel, li kien hemm xi ħaġa għal dak. Ta’ Iago li jqanqal lill-Moor għall-uxoriċidju, minħabba dik “l-għira misħuta mċajpra għajnejh”, imma dan m’għandu x’jaqsam xejn ma’ Shakespeare. Lanqas bil-koppt ta’ Oliva u Mostazo. Ħafna aktar ma 'Ibáñez, Francisco, l-Iskola Bruguera (ma tridx titħallat ma' Paco Ibáñez). Mhux dwar Othello, iżda dwar Otilio. O mar, ta’ Pepe Gotera u Otilio, fudges fid-dar. Bil-mess tiegħu espiorro muniċipali Mortadelo u Filemón. U ieħor fi 13 Rue del Percebe, jaqra Genoa.

It-tnejn li huma, Pepe Gotera u Otilio, ġejjin minn jagħmlu l-isfarġel għal

l-steppa terribbli Kastilja, u ma ftakrux fis-Cid jew fil-mestureros ħżiena li akkużawh quddiem ir-Re Alfonso VI li ħa kummissjonijiet mit-tribujiet ta’ Taifa, jew kif spiċċat il-kwistjoni minkejja l-eżilju tal-eroj. Mingħajr għira, kif inhu magħruf, il-Poema del Cid (u lanqas il-Ġenesi) ma kinitx tinkiteb. Ma kinux imdorrijin japprofittaw mill-kampanja militari ta’ Mañueco biex jaqraw il-verżjoni oriġinali tal-Poeżija, dik ta’ Per Abbat traskritta minn Don Ramón Menéndez Pidal, iżda ma kinux ikunu jistgħu jdaħħlu edizzjoni fil-but għat-tfal tal-iskola. Pereżempju, dak ta’ Ricardo Baeza (Buenos Aires, Atlántida, 1952), li fit-tmien paġna tal-prologu tiegħu jiġbor fil-qosor perfettament l-isfond tal-kwistjoni: “Għalkemm raġel ta’ pritas singulari, Don Alfonso, bħala tarbija pampered u mħassra li kien, kien sensittiv għall-flattery u x'aktarx għira, sensazzjoni tal-aħħar bla dubju kkorroborata, fil-każ partikolari tal-Cid, invincibility tiegħu fuq il-kamp tal-battalja u l-kuntrarju destin li, min-naħa l-oħra, l-armi spiss kellu jkollhom. għal Don Alfonso. Mill-mod, ir-Re Alfonso, bħala tarbija, ġie mħassra f'Palencia, flimkien mal-għalliem tiegħu, l-Isqof Raimundo. Fi kliem ieħor, x’dnub doppju għal Pepe Gotera, li lanqas jiffrekwenta lil dawk li jistgħu jkunu klassiċi tal-viċinat tiegħu.

Agħar huwa Otilio, mill-ġnien tas-Segura, li ma jagħrafx l-għira fih innifsu għax iħawwadha mal-indivja. Otilio privat u subordinat tiegħu stess, Otilio Casero, famuż li ripetutament u telematikament ħawwad il-lemin max-xellug, ġie kkummissjonat mill-imgħallem tiegħu biex jippromwovi operazzjoni ddisprata ta’ salvataġġ għal Pepe Gotera, li qed jegħreq f’tant filtrazzjoni akkumulata (tant miżbugħa ħażin). il-kwistjoni, biex fuq kollox, mill-fiera ta’ Trujillo ġabulu dressing). Konfużjoni ta’ konfużjoni, kif qalu Joseph de Vega jew Joseph Penso dwar il-Borża ta’ Amsterdam, li jimitaw lil Ekkleżjasti.

Fir-rigward tal-mira li tħabbat, sejjaħlu Desdemona jew Evil Jezebel, huwa ovvju li Otilio għaxxaq l-għadam. taż-żebbuġ. Fl-aħħar, li t-traġedji jerġgħu lura bħala kummiedji u l-chansons de geste bħala komiks. X’eżempju ta’ niket qed nagħtu liż-żgħażagħ, bl-affarijiet li rajna, ħabib Chéspir!