Una ex rectoribus evolutionis oeconomicae secunda parte superiore saeculo materia plastica facta est. Viles sunt, faciles producendi, obsistendi, elastici, laxis, pellucidis, sed partem negativam habent, cum non sint biodegradabiles, cum nullum organismum vivum illis vesci possit.
Longa eorum diuturnitas est sine dubio una ex magnis provocationibus quas ob oculos habemus, cum minimum quadringentorum et quinquaginta annorum transire necesse est ut polymerorum processum dissolutionis in gradu hypothetico incipiat.
Aestimatur plus quam CCC decies centena milia talentorum plasticorum globaliter gigni, quarum 300% e petroleo derivata et parva portione, circiter 90%, in scala globali restituenda et recuperanda esse.
Astronomiae illius moles mediocris octingenta milia talentorum quotannis in nostris oceanis natantia finiunt, ubi deprimunt, faeces accumulant vel demum incorporata in catenam cibum humanum.
Praedictiones breves tempus minime promittunt, voces aliquae auctoritates aestimant ab anno MML, productionem vastitatis plasticae tredecim miliarda talentorum perventurum esse. Figurate, sine dubio nos cogit ad remediis strenuis et urgentibus.
Ob eam, anno MMXVI socium possibilem deteximus et, sicut toties in historia scientiae accidit, serendipitas magni ponderis partes egit. Hoc anno coetus scientiarum Iaponicae bacterial colonias in redivivo planta in urbe Sakai, Iaponiae investigavit. Per hoc tempus bacteria e polyethylene terephthalate (PET) extracta enucleavimus praeter componentem (glycol et acidum terephthalicum ethylene).
Mirum, deprehenderunt bacteria, quae Ideonella sakaiensis nominata est, posse uti PET ut primum carbonis fontem. Post aliquod tempus demonstratum est microorganismum habere duos clavos geneseos qui permittunt illud PET devorare: PETase et monoe 2-hydroxyethyl) hydrolasis terephthalati.
A spe solution
Inventio catenae metabolicae explicavit Ideonella residentiam suam in planta redivivi stabilivit, sed quid adhuc explicandum est quod iter ad bacteria evolvendum fuit ad convertendum plasticum, quod in decenniis quadraginta patuit. saeculo superiore, in fonte suo escae.
Bacteria capax est PET in poly(3-hydroxybutyrate) - etiam nota sicut PHB - quod genus plasticae biodegradabilis est. De hac fabula venusta res est, quod aestimatur PET degradare ad ratem 0,13 mg centimetri quadrati per diem, ad temperiem 30ºC, eliminationem quae fit "nimium tardum".
Fortuna iterum nobis anno 2018 arrisit cum investigatores in Universitate Postmouth (United Kingdom) forte enzyme designaverunt quod bacterial PETase emendavit.
Hoc tempore, conatus est, ut ulterius progrediatur ad augendam suam fructibus per inserendo mutant enzyme in bacteria extremophilica, capax ad resistendum temperaturis supra 70ºC, figura ubi PET viscosissima apparet. Haec 'translatio' processum degradationis accelerare potuit ab usque ad 10%.
Omnes hae inventiones nobis spem fenestram aperiunt et interrumpunt, cum bacteria " materia plastica devorat" pars esset solutionis problematum environmental ex materia plastica facta.
Mr Jara
Pedro Gargantilla internus est apud El Hospitale Escorial (Madrid) et auctor plurium librorum popularium.
