Sappho Mytilenaeorum (vel Sappho Lesbi) poetaesae Graecae, quae saeculo VII aCn vixit. C. est ubi Plato, Musa decimata baptizatus, mystice obtegitur. Erat, secundum quod de ea parum notum est, etiam musica, et Aphrodite et Musis canebat. Dicitur quod stantiam sapphicam et plectrum finxerit. X milia versuum scripsit, tantum CXCII conservantur: in domo Servorum Musarum, Lesbium juventutem erudivit, et hanc cum superioribus suis discipulis didicit. Legenda, a poeta Ovidio collecta, etiam indicat se sibi mortem ob amorem Phaontis sibi conscivisse, idque id fecisse se in mare de summo scopuli.
Non dubium est quin Sappho eiusque fabulae aureae theatrales promissiones fuerint, et Merida festivitas tales in scenam deducere voluisset. Factum est a fabularum scriptore Maria Folguera, rectore Marta Pazos et cantore et compositore Christina Rosenvinge. Imaginem magnificae frontis ipsius theatri obtectum ac si bullagum roseum a Christo, artifex Bulgarorum involutum, spectatores salutat. “Sappho est monumentum diu pendens absconditum et sepultum, perinde ac theatrum Romanum in Emerita. Quam ob rem analogia”, exposuit Marta Pazos.
Praesul Galicianus, una ex notissimis ingeniis in nostra scena, audaciam, incomplexum spectaculum concepit, cum angulari carminum ab ipsa Christina Rosenvinge exarata et peracta, quae plusquam Sappho posset esse Fausto, quia anni sunt. non sionem in fragili et iuvenili figura se iam ostendit, cum una cum Álex in musicam scenam desiluit cum tum maximo populari 'Chas et lateri tuo appareo'.
Octo scenicas, cantores et saltatores involvunt fata, Musae, Ovidio, Faone, caeterisque characteribus, et ad Martae Pazos rogationem eruditam traditio offerunt, quae ipsa spectaculum eroticismi et laetitiae involvit, coruscis coloribus ac; cataracta imaginum — ad quam candida vestis Pier Paolo Alvaro interdum collaborat. Nulla fabula est, ac narratio de Safo discerpta (cum aliquibus repetitionibus dispensabilibus) per scenicas manifestatur, inter quas illustrandum est Natalia Huarte (e Ioven Compañía Nacional de Teatro Clásico orta), ephemeridis luculentae locutionis effector. et gestus, immo cum risu etiam proprio, etiam cum monologum omnino nudam recitare debet. Christina Rosenvinge musica - contagiosus 'Canticum nuptiale' eminet - confert ad hoc spectaculum faciens experientiam sensibilem quae scapum drama accipit.
