-En España. —Non hai tradición de facer grandes musicais pero gústanos o espectáculo en directo. Temos precedentes como a zarzuela ou a revista. -Londres. —Dámonos conta de que cada vez máis xente ía ver musicais aínda sen escoitar a lingua. Comezaron convertéronse en expertos e esixiron calidade. —¿Por que o éxito do 'Rei León'? —Se soubese, faría outra. O que si sei é que chega a todas as idades. Música, África, animais. A historia que conta explícanos a todos. -Gústache? —Pásame algo moi curioso, e é que cada vez que o vexo, e véxoo moitas veces, transmíteme algo diferente segundo o meu estado de ánimo. —É un atractivo de Madrid, como un monumento máis. —Transcende o que é un musical. O 80% da nosa audiencia está fóra de Madrid. Antes a xente ía a Madrid e vía un musical polo camiño. Agora a xente vai ver O Rei León e visitou Madrid no proceso. É un destino en si mesmo. - Tempada 12. —Estamos case nos niveis de 2019 pero isto é case importante. Despois da pandemia non puidemos reabrir ata que nos permitisen o 100% de capacidade, porque ao ser tan caro producilo non era rendible sen ocupación total. —¿Non están cheos? —Esta tempada imos poder encher de forma estable. —Madrid vaise converter en Londres, con varios grandes actos musicais en cartel durante décadas? —Resulto difícil, porque o noso obxectivo de mercado é a poboación española. Sobre todo cando non é o orixinal, senón unha adaptación a unha lingua concreta, a xente quere vela na súa propia lingua. 600.000 persoas ao ano van a ver 'O Rei León'. Outros 600.000 van ver o restaurante musical que fan por toda España. Londres ou Nova York teñen millóns de persoas no seu mercado de obxectos. -Mercado en crecemento. —Si, temos un público máis novo que o que teñen os musicais nas citadas cidades. O 60% ten menos de 35 anos. —Os máis puristas din que os musicais son horteras. — Non somos unha ópera pero a ópera non é para todos. Os musicais axudan a implicar a moita xente na cultura. A Ópera segue sendo só para uns poucos. Os musicais son máis fáciles, máis divertidos, máis abertos, non tan longos. Moitos mozos acceden á ópera a través de musicais. —¿A situación política inflúe nunha empresa como a súa? -Inflúe na estabilidade. Se só falas de problemas, esta é a imaxe que dás. —Pregunto porque Ada Colau en Barcelona é un desastre. —Se non houbese outros temas en Barcelona, falaríamos das súas marabillas, que son moitas. Sen ruído de fondo, podemos falar de todas as cousas boas que ofrece Madrid. —¿Podes ver un musical de 3 horas mentres estás quente? -Non. Agora intentamos medir a temperatura en todas as zonas do teatro, porque non é o mesmo. Os actores necesitan aire fresco para actuar. Estamos medindo para saber como o xestionamos. —Que absurda perda de tempo. —Ao final, todos temos a cabeza suficiente para botar man do ombreiro nos momentos difíciles e neste caso aforrar enerxía. Facendo unha lousa limpa, con límites arriba e abaixo, só consegues prexudicar á maioría. —É a teima da esquerda por meterse na vida dos demais. —Sen imposicións todo resólvese máis doado, e máis nun país como España, que demostrou ser solidario. Contra o covid, o noso Fomos vacinar masivamente. Non é preciso que nos digan a que temperatura poñer as cousas. -Inflación, recesión. —Lanzamos 'O rei león' en 2011, en plena crise financeira, e saíu moi ben. É certo que en tempos difíciles a xente reduce o gasto en lecer: sae menos pero con máis cabeza e busca calidade. E confío moito na calidade que ofrecemos. -Optimista. -Tampouco. Estarei. Quizais sexa porque son un optimista patolóxico. Os nosos asustan máis que calquera outra cousa. No drama de rúa non o percibo. Sen previsións. Moito sufrimos nos últimos tempos.
