O artigo 3 da Lei 3/2009, do 3 de abril, de modificacións estruturais das sociedades mercantís, establece que en virtude da transformación unha sociedade adopta un tipo diferente, conservando a súa personalidade xurídica. É dicir, non se produce ningún cambio na súa personalidade, o que afecta á súa lexitimidade activa ou pasiva dentro do procedemento xudicial, e que a empresa adoptou un tipo social diferente, conservando a súa personalidade.
De conformidade co anterior, cando a dita transformación se produza antes do proceso, non causa ningún problema xa que, neste caso, a lexitimidade activa será a mesma, é dicir, a empresa transformada será a que inicie o proceso, e se se trata da lexitimación pasiva, é responsable e a reclamación debe dirixirse contra ela (sociedade transformada), sen prexuízo do que se manifestará posteriormente, xa que se pode producir unha amplificación da responsabilidade.
Así, cando a transformación se produce á espera da tramitación dun proceso xudicial, a sucesión procesual non ten lugar ou non ten por que interesar, xa que non implica sucesión ningunha, senón un mero cambio de denominación e/ou formación dun. dos partidos.(sociedade transformada). É dicir, a dita modificación non está supeditada á aprobación xudicial, senón que se realiza unha vez interesado por unha das partes, sempre que se acredite a dita transformación, ben mediante achega da correspondente escritura inscrita no rexistro. , certificado de rexistro, etc.
Exemplo de sentenza anterior da Sala do Contencioso - Administrativo do TSJ de Baleares, do 27/1/2016. os rexistros, por transformación dunha sociedade anónima en sociedade anónima, e tamén un defecto de representación por non ter obtido novos poderes.
Así, a Sala, citando o art. 3 da Lei 3/2009, sinala que en virtude da transformación, a sociedade adoptou un tipo distinto, conservando a súa personalidade xurídica, polo que non se produciu a extinción da persoa xurídica e o nacemento dunha nova persoa xurídica, o que constitúe unha verdadeira persoa xurídica. sucesión procesual, senón o mantemento da anterior persoa xurídica baixo outra forma societaria por cambio de forma xurídica, que non afectou á identidade da sociedade transformada, que conserva a súa personalidade e se mantén baixo a nova fórmula (STS núm. 914/1999, do 4 de novembro, STS do 30/1/1987, SAP de Valencia núm.
A Sala resolveu que, en virtude da transformación, a sociedade adoptou un tipo diferente pero conservou a súa personalidade xurídica, que ninguén se extingue en ningún momento.
Así, STS núm. 914/1999 sinala que a dita transformación, coa mesma personalidade, segue asumindo os mesmos dereitos e obrigas, polo que con dita transformación non se produce cesión de uso e goce nin cesión patrimonial, senón que, todo o contrario, trátase dunha “Continuación de a personalidade” da vella sociedade.
Así, a STS do 30/1/1987 reiterará que a transformación non produce a disolución da sociedade transformada, cuxa personalidade xurídica segue sendo a mesma. E a sentenza da AP de Valencia reiterará a doutrina exposta, xa con mención ao citado precepto (Art 3), reiterando que non se modifican os dereitos e obrigas da empresa transformada. Nesa mesma resolución da AP de Guipúscoa reiterarase o anteriormente exposto.
A sociedade transformada segue asumindo os mesmos dereitos e obrigas
Así, a Orde da Sala Cuarta, do TS, do 19/4/2016 establece (en relación cun caso de sucesión empresarial): con máis razón a solución debe sustentarse en todos os fenómenos de transformación (artigos 3 a 21 do a LME), é posible que nelas a empresa adoptase un tipo social diferente, conservando en todo caso personalidade xurídica propia, polo que nin sequera é posible que producise a subrogación da empresa, senón que esa transformación só acade unha “novación formal” da empresa, que pasa a ser irrelevante para os fins que estamos a tratar.
Polo tanto, nun proceso xudicial en curso, a transformación dunha empresa na que forma parte dela, non altera a lexitimidade activa ou pasiva, nin se ve afectado ningún dereito ou obriga, pero como se avanzou, bastaría con informar. o xulgado da dita circunstancia para que conste o proceso da dita transformación.
Nun proceso xudicial en curso, a transformación dunha empresa na que forma parte dela non altera a lexitimidade activa ou pasiva.
Segundo o art. 21 da citada lei, e no relativo á responsabilidade dos socios; Os socios que, en virtude da transformación, asuman unha responsabilidade persoal e ilimitada polas débedas sociais, responderán do mesmo xeito que as débedas anteriores á transformación. Cómpre sinalar que, entre outros, a lexitimación pasiva pode ampliarse cando a sociedade adopte unha sociedade na que a responsabilidade non sexa limitada, polo que os socios responderán co seu patrimonio persoal das débedas anteriores á transformación e en todo caso. da post-transformación, é decidir, a suposición podería darse conta de que como consecuencia da transformación, a responsabilidade aumentará. Pola contra, salvo que os acredores sociais consentisen expresamente a transformación, permanecerá a responsabilidade dos socios que responderían persoalmente das da sociedade transformada, polas débedas sociais contraídas con anterioridade á transformación da sociedade, aínda que esta prescribirá cinco anos desde a data de publicación no Boletín Oficial do Rexistro Mercantil.
Os socios responderán do mesmo xeito que as débedas anteriores á transformación; a lexitimación pasiva pode ampliarse cando a empresa adopta unha forma societaria na que a responsabilidade non está limitada. Os socios poden comezar a responder co seu patrimonio persoal polas débedas previas á transformación
Que ocorrerá nos casos en que a transformación se producise despois da presentación da reclamación e antes da contestación? Que sen prexuízo de saber que vai dirixida contra a sociedade transformada, se plantexa a posibilidade de que esta responsabilidade fose ampliada e que os socios que asumisen esta responsabilidade en virtude da transformación, é dicir, se puidese ampliar a demandada contra os socios (401.2 da Lei de axuizamento civil) ou, transcorrido o dito prazo, interpoñan nova demanda contra os socios e interesen a acumulación de procesos, que resulta difícil dadas as limitacións impostas polo art. 78.2 e 3 da Lei de axuizamento civil, cómpre impedir esta posibilidade cando non se xustifique que, coa primeira demanda, non poida promover un proceso que inclúa substancialmente as mesmas reclamacións e cuestións, aínda que exista diversidade de cuestións. . Sen prexuízo de que existan resolucións xudiciais que flexibilicen a interpretación da limitación de acumulacións, por exemplo, o caso exposto por SAP Coruña, 329/2008, do 15/9/2008, no que se fai referencia a un erro. ou o esquecemento da existencia dunha secuela no momento en que o primeiro demandado presentou que non existía proba de mala fe por parte da parte demandante, e coñeceu que debía permitir a acumulación, entre outras razóns, en atención ao procedemento procesual. economía.
