دادگاه عالی جزایر قناری از به رسمیت شناختن مستمری از کارافتادگی برای زنی که از فیبرومیالژیا رنج می برد، پس از انکار درجه از کارافتادگی، جلوگیری می کند. قضات معتقدند که فیبرومیالژیا یک بیماری ناتوان کننده در نظر گرفته نمی شود، بلکه نیاز به ارزیابی در انتظار آسیب است که آسیب شناسی روماتولوژیک در اندام ها، سیستم ها یا دستگاه های مختلف فرد مبتلا ایجاد می شود، این است که آنچه ارزشمند است، بالینی نیست. تشخیص، اما شدت عواقب بیماری.
و این است که آنچه قانونگذار برای تعیین درجه معلولیت، طبق سیستم تنظیم شده ای که طراحی می کند، در نظر می گیرد، محدودیت های ارگانیک یا مؤثر ایجاد شده توسط فرآیند مورد بحث است که ماهیت دائمی دارند و به عنوان راهنما برای ارزیابی او، نه دامنه کلی آسیب، بلکه میزان بروز یا تأثیر آن بر توانایی آزمودنی برای انجام فعالیت های روزمره زندگی است.
به همین دلیل، اتاق اعلام می کند که فیبرومیالژیا به خودی خود احتمالاً در بین بیماری های ناتوان کننده ای که در مقیاس برنامه تنظیم شده اند گنجانده نمی شود، بلکه باید در فصل qu'cor بر اساس عواقب فیزیکی و/یا ارزیابی شود. روانی که آنها تولید می کنند.
از این نظر، دلیل اینکه چرا درصدی از ناتوانی خودمختار ناشی از بیماری مذکور را نسبت نداده است، دقیقاً به این دلیل است که آزمایش کارشناسی انجام شده با محدود کردن، نشان نداد که عواقب عملکردی آسیب شناسی در مورد خاص فرد مبتلا چه بوده است. خود را به جمع آوری ملاحظات کلی آگاهانه تظاهرات بالینی آن، حتی بدون کاوش متقاضی.
به همه این دلایل، این حکم توضیح میدهد که وقتی صحبت از تشخیص حق دریافت مستمری بدون مشارکت میشود، درصد از کارافتادگی لازم تنها پیشنیاز برای تشریح رویه تشخیص حق است و در این مورد، دارد. حتی نمونه اداری نبود. علاوه بر این، این حکم نشان میدهد که با آنچه خواسته شده موافقت میکند، که به معنای ارزیابی مضاعف تغییراتی است که درخواستکننده در حوزههای فیزیکی و ذهنی ارائه کرده است.
درجه ناتوانی
قانونگذار مقرر کرد که برای تعیین درجه از کارافتادگی، محدودیتهای خاصی که هر زوال در ظرفیت موضوع ایجاد میکند باید در هر مورد ارزیابی شود، اما سیستم تنظیمشدهای که ترازو طراحی میکند باید رعایت شود. اگرچه فرمان جدید سلطنتی 888/2022 مورخ 18 اکتبر که رویه تشخیص و احراز صلاحیت درجه از کارافتادگی را تعیین می کند، به طور موقت در مورد این پرونده قابل اجرا نیست، اما مقیاس های جدید را برای دستیابی به کامل تر و دقیق تر و تضمین می کند. رفتار برابر با شهروندان، فیبرومیالژیا را نیز مستقلاً قابل ارزیابی نمیداند.
دیدگاه جنسیتی
یکی از قاضی ها رای خاصی صادر می کند و متعهد به حل مسئله از نقطه نظر زنانه شدن فیبرومیالژیا و اعمال دیدگاه جنسیتی است زیرا متقاضی نیز قربانی خشونت جنسیتی است.
بیان میکند که یکی از راههای پوشش شکاف نظارتی موجود، اقدام به ارزیابی مستقل آن از طریق استانداردهای ارزیابی کلی مندرج در فصل 1 از RD 1971/1999 است و در این مورد، درد عمومی مستمر در نظر گرفته نشده است. بیماری مرتبط با درمان دارویی تجویز شده است که طبق نردبان مسکن سازمان جهانی بهداشت و داروهای مسکن مرحله سوم است. اعمال درصد پیش بینی شده برای درجه (از 25٪ تا 49٪)، با توجه به شدت فیبرومیالژیا تشخیص داده شده و درمان دارویی تجویز شده برای درد، سپس استفاده از جدول مقادیر ترکیبی پیش بینی شده در RD 1971/1999 ( 27 درصد و 45 درصد، منجر به درجه ناتوانی کلی 60 درصد می شود که باید 15 امتیاز عوامل اجتماعی مکمل را به آن اضافه کرد که در مجموع 75 درصد از کارافتادگی کل را به دست می آورد.