تجزیه و تحلیل حکم دیوان عدالت اداری در مورد رژیم تحریمی مدل 720 Actualidad Jurídica

فرم 720 یک اظهارنامه آموزنده است که به وسیله آن مالیات دهندگان مقیم اسپانیا به مقامات مالیاتی از دارایی ها و حقوق موجود در خارج از کشور مانند املاک و مستغلات، حساب های بانکی و سایر دارایی های مالی اطلاع می دهند.

در 27 ژانویه 2022، با انتشار حکم در مورد C-788/19، مبارزه ای که توسط AEDAF در سال 2013 علیه این بیانیه آموزنده آغاز شد، با اعلام آن بر خلاف قوانین اتحادیه پایان یافت.

CJEU با این استدلال شروع می کند که تغییرات اعمال شده توسط قانون 7/2012، در 29 اکتبر، در LGT، مالیات بر درآمد شخصی و مالیات شرکت ها بیانگر محدودیتی در حرکت آزاد سرمایه است زیرا سرمایه گذاران اسپانیایی را از سرمایه گذاری در سایر کشورها منصرف می کند. یا توانایی آنها را برای انجام این کار ممانعت یا محدود می کند و همچنین سیستم ایجاد شده در رابطه با پیامدهای عدم رعایت یا رعایت ناقص یا نابهنگام تعهد گزارش دارایی ها و حقوق واقع در خارج از کشور را سوء استفاده، نامتناسب می داند که این کالاها را در خارج از کشور واجد شرایط می کند. "غیر موجه". عایدی سرمایه، بدون امکان، در عمل، استناد به نسخه.

دیوان دیوان عدالت اداری معتقد است که قاعده ای مانند آنچه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت، که وجود رفتار متقلبانه را برای واقعیت ساده برآوردن برخی الزامات بدون اجازه دادن به مالیات دهندگان برای از بین بردن فرض مذکور فرض می کرد، فراتر از آن چیزی است که برای دستیابی به هدف مبارزه با فرار مالیاتی ضروری است. و دور زدن، و وجود محدودیت در حرکت سرمایه را توجیه نمی کند.

و می افزاید که با اجازه به مقررات اسپانیایی اداره مالیات برای اقدام بدون محدودیت زمانی نسبت به تنظیم مالیات کالاها یا حقوقی که در خارج از کشور اظهار نشده یا ناقص یا نابهنگام در مدل 720 اظهار شده است. ، نه تنها اثر غیرقابل توصیفی ایجاد می کند، بلکه به مقامات مالیاتی اجازه می دهد تا نسخه ای را که قبلاً توسط مالیات دهنده تهیه شده است، مورد سؤال قرار دهد، که با یک الزام اساسی مانند اطمینان قانونی مخالف است.

با توجه به تناسب جریمه 150 درصدی مالیات محاسبه شده بر مبالغ مربوط به ارزش کالاها یا حقوق متعلق به خارج از کشور، دیوان دادگستری این کشور این جریمه را گزاف تلقی می کند و خاطرنشان می کند که - اگرچه اسپانیا مدعی است که این جریمه تحریمی یک تعهد است. در مورد مالیات، غیرقابل انکار است که تحمیل آن مستقیماً با نقض یک تعهد صرفاً اعلامی مرتبط است، و نتیجه می‌گیرد که جریمه 150 درصدی مزبور مداخله نامتناسب در حرکت آزاد سرمایه است، تا جایی که می‌تواند منجر به مزخرفاتی شود. بیانگر این واقعیت است که حتی با وجود 100 درصد ارزش دارایی ها و حقوق خارج از کشور نیز نمی توان بدهی مالیاتی را تامین کرد.

و در نهایت، CJEU به تناسب جریمه های ثابت مرتبط با عدم رعایت یا انطباق ناقص یا نابهنگام با مدل 720 می پردازد، جریمه هایی که می تواند 15، 50 یا 66 برابر بیشتر از جریمه های قابل اعمال برای تخلفات مشابه در رسیدگی های قضایی صرف باشد. و مبلغ کل آنها محدود نیست، نتیجه گیری می شود که جریمه های مذکور محدودیت نامتناسبی را در حرکت آزاد سرمایه ایجاد می کند.

از این قضاوت نتیجه می‌شود که مسئولیت مالکیتی غیرقابل انکار برای اداره وجود دارد، حقی که مودیان مالیاتی حتی در صورت قطعی شدن تحریم از آن برخوردارند.

ماده 32.5 قانون 40/2015، از 1 اکتبر، الزامات مطالبه مسئولیت مالی برای خسارات ناشی از اعمال قاعده اعلام شده مغایر با قوانین اتحادیه اروپا را تعیین می کند. این یک رویه بسیار محدود است: این که مالیات دهنده به موقع علیه قانون اداری که باعث خسارت شده است تجدید نظر کرده و حکم انفصال را دریافت کرده باشد، مشروط بر اینکه در رویه مذکور ادعای نقض قوانین اتحادیه اروپا کرده باشد. .

در رابطه با این اصل، کمیسیون در ژوئن 2020، در انتظار تصمیم دیوان عدالت اداری، در مورد رویه مسئولیت پدری، با این ادعا که با تبدیل مسئولیت پدری قانونگذار ایالتی به نتیجه نقض قوانین اتحادیه برای شخص آسیب دیده که قبلاً علیه یک قانون اداری اقامه دعوی کند، حتی اگر خسارت مستقیماً ناشی از قانون باشد.

به همه این دلایل، یک حکم جدید CJEU قابل پیش‌بینی است، که یا دولت را مجبور می‌کند تا در صورت نقض قوانین جامعه، یا حداقل در این مورد خاص، در مورد سیستم مسئولیت پدری از پایه تجدید نظر کند. (و همه آنهایی که برداشته شده اند و برداشته خواهند شد)، محدودیت ها را کاهش دهید.

علاوه بر این، این حکم راه را برای طرح شکایت توسط هر شخص حقیقی یا حقوقی که به دلیل عدم رعایت یا اجرای ناقص یا نابهنگام تعهد اطلاعاتی مدل 720 برای مطالبه بازپرداخت وجه پرداختی مورد تحریم قرار می‌گیرد، باز می‌کند.

و در مورد تعدیل های انجام شده، بسته به اینکه تعدیل ها داوطلبانه بوده یا تحمیلی، لازم است مورد به مورد تحلیل شود.

بنابراین، در تنظیم‌های داوطلبانه، توجه به اظهارنامه مربوط به سال تولد دارایی یا حقوق با استناد به نهاد تجویز در مورد سود سرمایه تنظیم‌شده غیرموجه، حتی اگر از دوره‌های مالیاتی مقرر باشد، ضروری است.

و در مقرراتی که وضع می‌شود باید مواردی را که انطباق در آن علنی شده یا نشده و از دیگر جزئیات تشخیص داد. در هر صورت، از این پس، همه مالیات دهندگان مقیم اسپانیا با دارایی ها و/یا حقوق اعلام نشده در خارج از کشور می توانند به طور داوطلبانه وضعیت خود را بدون ترس از رژیم تحریم های بازدارنده که مقررات داوطلبانه را با اقدامات ناشی از اقدامات بازرسان برابر می کند، تنظیم کنند.