دنبال کردن
پدرو سانچز در زمانی که رهبر اپوزیسیون بود در یک شبکه اجتماعی نوشت چند نفر دیگر باید بمیرند؟ چهار سال از آن زمان می گذرد و رئیس اجرایی اکنون دیدگاه خود را در مورد مهاجرت غیرقانونی تغییر داده است. در ژوئن 2018 از ورود آکواریوس به بندر والنسیا برای دسترسی به قصر د لا مونکلوا به خود ببالید، شنبه گذشته اقدام نیروهای پلیس مراکش در دره ملیلا را "پاسخ خوبی" توصیف کرد که روز قبل هزینه ای را به همراه داشت. به گفته دولت رباط، زندگی 23 نفر، به گفته سازمان های غیردولتی 37 نفر.
به‌علاوه، همه این‌ها با بحران‌های مهاجرتی بسیار سخت، به‌ویژه بحران سال 2020 به دلیل ورود گسترده قایقرانی به جزایر قناری و مهم‌تر از همه، بحرانی که در ماه می سال گذشته در سئوتا با تهاجم بیش از 10.000 قایقرانی به وجود آمد، همراه شد. مردم، چیزی جز پاسخ مراکش به ورود مخفیانه رهبر جبهه پولیساریو، براهیم گالی به اسپانیا برای درمان کووید نبود.
سیاست واقعی؟ بدون شک موارد زیادی وجود دارد، زیرا پیام های دریافتی از بروکسل به این معنا ثابت بوده است که اجرای سیاست های کنترل مرزی سختگیرانه ضروری است. از جمله، زیرا اسپانیا یک کشور ترانزیت برای اکثریت مهاجران غیرقانونی به بقیه اروپا است.
مشکل سانچز، و روز شنبه دوباره بررسی شد، همیشه ناتوانی او در تعدیل پاسخ بوده است. به عنوان مثال در مورد آکواریوس او گفت: «من به اسپانیا دستور داده ام که از کشتی آکواریوس در بندر والنسیا استقبال کند. پیشنهاد ما این است که به این 600 نفر یک بندر امن ارائه دهیم. ما به تعهدات بین‌المللی در مورد بحران‌های انسانی پایبند هستیم.» و با ورود قایق، در 17 ژوئن 2018، او اقشار سطح بالای رسانه ای را احضار کرد تا هر چه بیشتر از این تصمیم بازده سیاسی بگیرد.
چند نفر دیگر باید بمیرند؟ احیای یک سیاست عادلانه در مرزها، انعطاف پذیری بیشتر کانال های مهاجرت قانونی، تقویت سیاست ادغام، محافظت از مردم فراری از جنگ و حمایت از قوانین بین المللی ضروری است https://t.co/1La1y8LDaN
– Pedro Sánchez (@sanchezcastejon) 4 فوریه 2018
هشدار کارشناس
سپس کارشناسان مبارزه با مهاجرت غیرقانونی به دولت هشدار دادند که این نوع عملیات تبلیغاتی نتیجه معکوس دارد، زیرا پس از l'Aquarius کشتی های دیگری با درخواست مشابه می آیند و به این دلیل که باعث ایجاد یک اثر ضربه ای می شود که توسط مهاجرت استفاده می شود. باندها البته اشتباه نکردند. تنها هشت روز پس از ورود آکواریوس، آغوش باز برای همین اجازه درخواست کرد. پیام اجرایی تغییر کرده بود: "ما نمی توانیم سازمان نجات دریایی برای تمام اروپا باشیم."
درخواست‌ها برای کشتی‌ها، از جمله یکی دیگر از آکواریوم، ادامه یافت، اما پاسخ دیگر یکسان نبود. علاوه بر این، ورود آن رد شد و کشتی در نهایت در مالت پهلو گرفت. البته 60 نفر از این مهاجران توسط اسپانیا پذیرفته شدند. سانچز پس از آن توجیه می‌کند: «آکواریوس اول فراخوانی به اروپا بود تا بگوید این یک موضوع اروپایی است، و دومی به معنای «عملی» توزیع مهاجران بود.» 1992 نفر که ساعاتی قبل از حصار ملیلا پریده بودند...
اما از آنجایی که اوضاع بسیار محتمل است بدتر شود، در نوامبر 2020، جزایر قناری با بحران جدید و بسیار سختی از کایوکوها مواجه شدند. با 23.000 مهاجر از آفریقا و 600 کشته در سفرهای کشتی غرق شده. تصاویر اسکله آرگوینگوین مملو از جمعیت، با مشکلات جدی بهداشتی و خدمات پذیرایی بیش از حد، جهان را فرا گرفت و بار دیگر استفاده از مهاجرت به عنوان سلاح فشار سیاسی توسط مراکش را به منصه ظهور رساند.
درست است که در قوه مجریه «نفس»های مختلفی در این زمینه وجود داشته است. در واقع، در بسیاری، اما در این یکی به ویژه. وزیر کشور، فرناندو گرانده-مارلاسکا، به زودی از خطای Aquarius مطلع شد و همیشه طرفدار یک سیاست سختگیرانه بود. مهاجرت در دفتر خاطرات او نقش محوری داشته است و او از تمام کشورهای آفریقایی آسیب دیده، به ویژه مراکش دیدن کرده است، زیرا می داند که بدون کمک آنها نمی توان به نتیجه رسید. اما بارها تلاش او از درون اژدر شد.
به عنوان مثال، در بحبوحه بحران کایوکو، زمانی که دولت از رباط درخواست کمک کرد، پابلو ایگلسیاس در یک شبکه اجتماعی از همه پرسی تعیین سرنوشت در صحرا حمایت کرد. زمان بندی نمی توانست نامناسب تر باشد. به همین ترتیب، در حالی که مارلاسکا از قانونی بودن بازگشت‌های داغ دفاع می‌کرد - او ترجیح داد آنها را «رد مرزی» بنامد، که توسط دادگاه قانون اساسی و دادگاه استراسبورگ پذیرفته شده بود - وزیر امور خارجه وقت دستور کار 2030، ایونه بلارا، خواست تا با "عمل پناه دادن به دروازه حصار و بیرون راندن." در همین حال سانچز ممکن است بمیرد.
بحران سئوتا
اما لحظه کلیدی قوه مقننه در ماه می 2021 اتفاق افتاد. برخلاف معیارهای مارلاسکا و مارگاریتا روبلز که حداقل برای یک بار موافقت کردند، سانچز اجازه ورود "مخفیانه" رهبر جبهه پولیساریو، براهیم گالی را به اسپانیا داد. ، دشمن سرسخت مراکش. واکنش رباط علاوه بر عقب نشینی سفیر، پرتاب هزاران شهروند به دره سئوتا بود که می توانستند بدون مخالفت وارد شهر شوند.
استراتژی شکست خورده سانچز، راهبردی دیگر، فاش شد و تنها کمک اتحادیه اروپا، حل بحرانی را که در آن باید ارتش را مستقر می کرد، ممکن ساخت. آنها 72 ساعت حساس بودند، با مارلاسکا به عنوان تنها همکار با دولت مراکش، بیشتر به دلیل روابط شخصی ایجاد شده قبل از هر چیز دیگری.
آخرین پیامدهای همه چیزهایی که در ماه مارس دیده شد، با تغییر شگفت‌انگیز موضعی که اسپانیا از لحاظ تاریخی در مورد صحرا حفظ کرده بود، که سانچز حتی به شرکای دولتی خود نیز اطلاع نداد. جمعه گذشته اولین بهمن بزرگ پس از این تغییر بود و مقامات رباط با قدرتی فجیع از آن استفاده کردند که ده ها کشته برجای گذاشت. اما به نظر می رسد سانچز "پاسخ خوبی" داده است.
