Mauricio Martínez Machón، سالگرد طلایی شهردار

خوان آنتونیو پرزدنبال کردن

Mauricio Martínez Machón نقشه ای دریافت کرد که در آن اعلام می کرد که او شهردار جدید است. او به مقر فرماندار مدنی گوادالاخارا رفت، باتوم را به او سپرد و در 2 آوریل 1972 سوگند یاد کرد. این تمام بود. "من آن را نخواستم. من را انتخاب کردند و بس، نمی دانم چرا. سپس انتخابات فرا رسید و آنها به من رای دادند. مائوریسیو مانند خوزه لوئیس سگوی، شهردار آلموداینا (آلیکانته)، سالگرد طلایی خود را امسال در مقابل شهرداری جشن گرفت. در بیش از 8.000 شهرداری اسپانیا هیچکس مانند آنها وجود ندارد.

وقتی او به دنیا آمد، کشور جمهوری بود، در شهر او

آب آشامیدنی نبود، لباس ها در نهر شسته می شد و مایحتاج آن در مزارع انجام می شد. پس صد و چند همسایه بودند. امروز آنها 47 نفر هستند. او با اطمینانی که از دانستن همه آنها ناشی می شود، تأیید می کند: «شمرده شده اند». مائوریسیو در سپتامبر 90 ساله می شود و ده سال است که بیوه شده است. از هشت برادر او، خوان، تینو، مانولو و پائولینو قبلا ظاهر شده اند. توماس، خولیو، ایزابل و کارمن باقی می مانند. او با دو دخترش کونچا و النا زندگی می کند که به نوبه خود سه نوه و یک نوه به او داده اند. آنتونیو، یکی از برادرزاده های او، معاون شهردار است.

وقتی جوان بود، یادش می‌افتد که برای کمک به پدرش در درست کردن نانی که به دلیل نبود ماشین، با دست ورزیده می‌شد، «زود اما خوب از خواب بیدار شد». او بزرگ شد و جسم و جان خود را وقف کشاورزی کرد. سرش کار می کند و راه می رود همانطور که یک هم سن و سالش می تواند سالم باشد. او می گوید: «بدترین حالت از کمر به پایین است. با عصا (نه فرمان) حرکت می کند و دیگر نمی گذارند ماشین را بردارد. به همین دلیل، چون کسی نداشت که او را ببرد، در ادای احترامی که از 22 شهردار که از اولین انتخابات شهرداری در سال 1979 بر سر کار مانده بودند، به سنا نرفت.

سفر به این گوشه از La Alcarria مصائب کاهش جمعیت را کشف می کند. بزرگراهی که از Pozo de Guadalajara به Aranzueque می رود هفته هاست بسته شده است و برای رسیدن به Valdarachas باید نیم ساعت دیگر مسیر را طی کنید. النا، دختر مائوریسیو، که یک فروشگاه مواد غذایی را اداره می کند، اطمینان می دهد که خدمات اولیه کاهش یافته است. اگر دکتر هفته ای یک بار و بعد هر 15 روز یک بار به شهر می رفت، با بیماری همه گیر، نمی آید چون مشاوره ها حضوری نیست. اتوبوس هم خیلی وقت است که از کار افتاده است.

در کنار تاون هال، یک بنای ساختمانی شیشه ای و متروکه وجود دارد. یک روز، "یکی از توسعه دهندگان املاک و مستغلات مرجع" ظاهر شد (همانطور که در وب سایت آنها اعلام شد) و قول داد که شهر را با کلبه های مسکونی پر کنند. البته این همان چیزی است که در نزدیکی Yebes رخ داد که از کمتر از 200 نفر جمعیت به بیش از 4.600 نفر و یک ایستگاه AVE تبدیل شده است. و بالا رفتن با این حال، حباب زودتر ترکید و والداراچاس همانطور که بود باقی ماند. در طول نیم قرن اخیر، مائوریسیو توانسته است شبکه آب را گسترش دهد، خیابان ها را تعمیر کند، چراغ های بیشتری داشته باشد، تالار شهر جدید بسازد یا برج کلیسا و قبرستان را بازسازی کند. وابسته به PP، «برای من مهم نیست که همسایه‌ها یک رنگ باشند یا آن. اینجا با همه یکسان رفتار می شود.» یکی از آنها شهردار بعدی خواهد بود زیرا مائوریسیو، حالا بله، در سال 2023 حضور نخواهد داشت.