ساعت 17 بعدازظهر ده ها نفر هستند و کم کم بقیه هم می رسند. در کلیسای بانوی ما کاندلاریا هنوز کارهای زیادی برای انجام دادن وجود دارد. یک به یک، گل به گل، گروه زنان همکار، تاج و تخت کریستو د لا بوئنا موئرته را زینت می دهند، که اکنون برای کثیف کردن خیابان پس از دو سال پناهگاه، ساعت شماری می کند. تحت رهبری او، 23 زن، خانواده ای که نه با خون، بلکه با فداکاری متحد شده و در زیر زهره و جزر و مد، یا بیماری همه گیر، متحد باقی ماندند.
تاج و تخت 900 کیلویی را 23 زن این برادر زن مویا به طور کامل حمل خواهند کرد. مسیر کوتاه است، اما از آنجایی که شامل چندین خیابان شیب دار و سنگفرش شده است که صلابت و هماهنگی در آن ها مورد آزمایش قرار می گیرد، از سختی معاف نیست.
لالی رودریگز، یکی از کهنه کارترین "لودرها"، امسال، اشتیاق و اشتیاق بیشتر از همیشه، اگرچه زمان کمتری برای آماده شدن از یک ماه پیش "بیشتر از بله بود" بود.
او از ابتدا زیر تاج و تخت بوده است، احساسی که او قادر به توضیح آن با کلمات است. «نمی‌دانم چگونه بیانش کنم، احساس بسیار بزرگی است» به‌طوری که کلمات کوتاه می‌آیند. زمانی که او برای همکاری به کلیسا رفت و هرگز آن را ترک نکرد، "این یک قول نیست، بلکه چیزی است که من را برای بیش از 20 سال تحت تاثیر قرار داده است." او توضیح داد: «شروع بسیار هیجان انگیز است». او یکی از کسانی است که در این آخرین ساعات قبل از شب بزرگ، برای گل گذاشتن رفته است. در کنار او، آلبا مورنو با دقت به او گوش می دهد، او جوان ترین برادر برادری است و این اولین سالی است که او بر تاج و تخت نشسته است.
او گفت: "بسیار عصبی است." او "از کودکی" در هفته مقدس در مویا شرکت داشته است، همانطور که سایر اعضای اخوان، که رشد او را دیده اند، تایید کرده اند. قبل از او، مادربزرگش، مادرش، و عمویش که اکنون سرکارگر است، تاج و تخت را به دوش می‌کشیدند، این «یک سنت خانوادگی» است. او به عنوان یک دختر بسیار جوان برای دیدن این موکب رفت و مصمم بود که در اسرع وقت در آن شرکت کند. «در چهارده سالگی گفتم می‌خواهم تاج و تخت را بگیرم، اما نتوانستم تا زمانی که به سن بلوغ رسیدم»، در عید پاک پس از دو سال وقفه به دلیل بیماری همه‌گیر، او در حال حاضر 18 ساله شده است و زیر دست مسیح خواهد ایستاد. مرگ خوب در اولین کارش. او اطمینان می دهد که "من می خواهم این تجربه را زندگی کنم".
تاریخ زیادی زیر یک تاج و تخت
امشب Cristo de la Buena Muerte به خیابان‌های ویلا دو مویا بازمی‌گردد، شهر کوچکی با تنها 8.000 نفر جمعیت در گرن کاناریا که 20 سال است این گام را بر دوش زنان خود برداشته است. سه نسل در زیر تاج و تخت ملاقات می کنند، با یک گروه متحد از 18 تا 70 سال، که سن آنها در نظر گرفته نمی شود، و همچنین دلیل یا وعده ای که آنها را به "تحمل" کشانده است، در نظر نمی گیرند. فرناندو بنیتز، مسئول هفته مقدس در ویلا، می‌گوید: «داستان‌های زیادی در زیر این تاج و تخت وجود دارد.
مانند آلبا، فرناندو بیش از 40 سال است که "از کودکی" در هفته مقدس شرکت داشته است. در سال 1999 بود که کشیش محله دون آندرس اوجدا این رویا را به واقعیت تبدیل کرد، "کار کردن با او بسیار آسان بود، او اعتماد به نفس زیادی داشت". پیشنهاد می شود که مویا یک تخت نقره ای برای قدیس حامی خود، ویرجین کاندلاریا داشته باشد، و خود او برای سفارش آن به لوسنا، کوردوبا رفت. او به یاد می آورد که باکره "روی آن تخت زیبا به نظر می رسید" و وقتی کشیش را بیش از حد بار کردند، تصمیم گرفتند "اشکالی ندارد پسرم."
در 15 روز آنها موفق شده بودند "یک لشگر از زنان و مردان را برای بردن" احضار کنند و او تأکید می کند که "در چنین شهر کوچکی چیز بسیار دشواری است، اما ما موفق شدیم." قدم‌های او «بدون ادعای زیاد، ساده»، او را تعریف می‌کند و غرور را می‌توان در سخنانش دید. تاج و تخت مسیح فقط توسط آنها حمل می شود، «برادری بسیار کمی فقط برای زنان وجود دارد و در شهری که فقط چند مایل سکنه دارد، شایسته است».
فرناندو اطمینان می دهد که دختران "متعهدتر هستند و در بین خود متحدتر هستند" و آن این است که در گروه "همدیگر را می کشند، یکدیگر را می شناسند و از یکدیگر حمایت می کنند". اگر در سال 1999 اولین قدم بیرون آمد، قبلاً در سال 2000 آنها "بدون وقفه" بیرون آمدند و از آنجا بیرون آمدند. امسال، پس از گذراندن سالها در پناهگاه "آنها می خواهند یک شلوار گرانبها را به نمایش بگذارند"، او پیش بینی می کند بسیار راضی است.
تیم کامل در کلیسای Nuestra Señora de la Candelaria - LBL
میرا با نگاهی به کار زنانی که گل می گذارند، می گوید: «کسی که می آید، می ماند. راه رفتن را بلدند، قدم پرمخاطره است، زنان بسته به خیابان، رقص را تغییر می‌دهند». او اعتراف می کند که آنها زنان "بسیار شجاع" هستند. این بیماری همه گیر نه تنها یک وقفه دو ساله در هفته مقدس ایجاد کرده است، بلکه "ردی از نیازهایی که خصوصی باقی می مانند، اما وجود دارند". برای دختران، "اینجا بودن همچنین زمانی است که از درام های شخصی خود دوری کنند."
او با ناراحتی به یاد می آورد که امسال "بعضی از ما گم شده ایم" و این است که "پینیتو، شادی تاج و تخت و پیرترین زن برادری" سال گذشته آنها را ترک کرد، "ما خیلی دلتنگ او خواهیم شد، او بسیار قابل توجه بود «.
در حین صحبت کردن، سائولو مورنو از پشت سر می گذرد و با محبت به فرناندو و همسرش می گوید: "من بدون آنها هیچ هستم." آنها با لبخند پاسخ می دهند و اطمینان می دهند که سائولو در هفته مقدس مویا، سرکارگر برادری «و کسی که همه آنها را بهتر می شناسد» بسیار مهم است.
سائولو برای نیمی از عمر خود و خانواده اش درگیر هفته مقدس بوده است. امروز گام‌های زنان زیر تخت سلطنت را هدایت می‌کند، جایی که هماهنگی و تمرکز لازم است تا نیروها در اتاقکی با فضایی به سختی شکست نخورند. امروز ساعت 22 شب همان لحظه ای است که همه را به زندگی کردن دعوت می کند. این هفته مقدس آسان نخواهد بود و آنها مجبور بودند "زمان را عجله کنند"، اگرچه همه چیز در آخرین تمرین خوب پیش رفت. بعد از این تمرین روز دوشنبه، تنها چیزی که باقی می‌ماند این است که جزئیات را تا صبح نهایی کنیم و همه چیز را آماده کنیم تا بالاخره امشب بیرون برویم.
تاج و تخت ویرجین کاندلاریا عملاً آماده است - LBL
