احساسات متفاوت اما یک نتیجه منفی جدید. اولین بازی سامپائولی آتشی را برای سویا به ارمغان آورد، که بعد از یک شروع امیدوارکننده توانست پیش بیفتد، اما با گذشت دقایق کمرنگ شد و آنها در نهایت طعمه یک اتلتیک بسیار سخت‌گیرتر شدند.
اهداف
1-0 الیور تورس (3')، 1-1 میکل وسگا (72')
- داور: خسوس گیل مانزانو
-
فرانسیسکو رومان آلارکون سوارز (دقیقه 37)، الکس نیکولائو تلس (دقیقه 38)، خوزه آنخل کارمونا (دقیقه 57)، مارکوس آکونا (دقیقه 71)، آندر هررا (دقیقه 91)
-
آندر هررا (94 دقیقه)
لگد سامپائولی به لانه هورنت. این بازیکن آرژانتینی در بازگشت به نیمکت سویا، تصمیم گرفت یازده نفر را در جستجوی پاسخی به هم بزند و مربی را مجبور کرد جو آلوده ایجاد شده در روزهای پایانی هدایت لوپتگی در تیم را پخش کند. دیمیترویچ به دلیل ناراحتی بونو به عنوان دروازه بان اصلی انتخاب شد و در نهایت، مارکائو اولین بازی خود را در مرکز دفاع انجام داد، این بازیکن برزیلی از تابستان گذشته که به عنوان جانشین دیگو کارلوس آمده بود، مصدوم شده بود. شگفت‌انگیزترین اتفاق، ماندگاری اولیور تورس در خط میانی است که تا به امروز نقشی بسیار نامنظم در باشگاه اندلس داشته است (او حتی در لیگ قهرمانان نیز ثبت نام نکرده است). 5 دقیقه طول نکشید که پیزخوان منفجر شد.
این تورس بود که اولین سنگ از سویل جدید سامپائولی را گذاشت. پس از ترکیب خوب پاپو و مونتیل در جناح راست و لمس جزئی دولبرگ در محوطه، هافبک از خط دوم آمد و گل اول را برای اندلسی ها به ثمر رساند. وجد سویا پس از چند ماه تاریکی. مردم محلی شدتی از خود نشان دادند که گمشده، غیرقابل جبران به نظر می رسید و پاپو، از جناح راست، مسئول فشار دادن ماشه بود. اتلتیک ناک اوت شد و حتی نتوانست صاحب توپ مناسبی شود. در همین حال، سامپائولی، غافل از خوشحالی هوادارانش، با خالکوبی پیچیده و با رفتار یک زندانبان در اطراف گروه قدم زد. خلسه او به قدری شدید بود که حتی گاهی اوقات با خط کش برخورد می کرد.
پس از شروع آتشفشانی، مهمانی تا حدودی ادامه یافت. باسکی ها به لطف برادران ویلیامز شروع به کشش کردند و برنگر پس از یک شوت عرضی خوب گل تساوی را در کفش های خود داشت، اگرچه اندلسی ها رئیس این رویارویی بودند، در توپ های تقسیم شده گرسنه بودند و توسط جمعیتی که در هر یک اعتراض می کردند و جشن می گرفتند رانده می شدند. و هر عمل فقط نیکو، یک دریبل دوسویه اصیل، مردم محلی را با رقص های شیطانی خود از جناح چپ مرعوب کرد، در حالی که اونای سیمون، در دردسر بزرگ، می ترسید که درآمد اندلسی ها قبل از استراحت افزایش پیدا نکند. مدیریت خوب سویا پس از 45 دقیقه ابتدایی بازی، در ابتدا انفجاری و در گره نادرست بود.
پس از شروع مجدد، شاگردان سامپائولی به برنامه رهبر خود ادامه دادند. آنها ریسک کردند، شاید بیش از حد، در حین ارسال توپ، من تمام حملات را به سمت جناح راست پاپو هدایت کردم، مهاجم آرژانتینی که در تصمیم گیری خود بسیار پررنگ بود. همچنین در کنار و با ناتوانی در بافتن بازی توسط مرکز، اتلتیک که تردیدهای خاصی در دمیتروویچ احساس می کرد، شروع به بمباران منطقه اندلس با مرکز و شوت های راه دور در جستجوی الهه شانس کرد که به آنها لبخند بزند. باسک ها در این بازی رشد می کردند، احتمال تساوی واقعی بود و سرمربی سویا در مواجهه با تهدید، ترجیح داد بال چپ را با گاو نر تقویت کند و خوزه آنجل، نوعی وینگر دوبل که تلس، وینگر چپ را فرستاد. ، در مرکز میدان. سامپائولی قبل از حمله نهایی روی قلعه ساخته شد.
موفقیت چندانی حاصل نشد زیرا نیکو ویلیامز پس از یک نظارت کلی بر دفاع محلی، در آستانه گرفتن تساوی بود، واضح ترین مورد برای مردان والورده، که بر اساس آرئون ها، رقبای خود را به عقب می راندند و به سخت ترین حالت مجبور می شدند. از بقا در آخرین بازی مسابقه. در حالی که دوئل تا حدودی شکسته شد و به نظر می رسید که اتلتیک از ایده هایش به پایان رسیده است، وسگا پس از رد شدن در جلو، با زیبایی و دقت در سمت راست دیمیتروویچ، تساوی را ناپدید کرد. آنهایی از بیلبائو که چندین موقعیت برای گل دوم داشتند، سرخوشی را متوقف کردند و هواداران سویا را به واقعیت دشواری که در این فصل تجربه می کنند بازگرداندند. در بعضی مواقع صحنه سازی بهتر می شد، اما نتیجه دوباره همان بود.
