دنبال کردن
هشدار اجتماعی در مورد قیمت برق کاملاً موجه است. 8 سپتامبر 2021 بود و دبیر کل کمیسیون های کارگری - شعار زمان مارسلینو "اولین، اولین" - به نظر می رسد جدیت وضعیت را شنیده است. حداقل این نشان دهنده اظهار نظر زمانی است که مگاوات 135 یورو بود و تنها جایگزینی که توسط دولت به مصرف کننده ارائه شد "اتو کردن یا پوشاندن ماشین لباسشویی در سحر" بود. با وجود این، و با وجود شش برابر شدن قیمت، اتحادیه کمونیستی حتی یک تظاهرات علیه این بلای خانمان سوز بر روی قبض برق برگزار نکرده است، مبادا که چنین شود.
این یک سرزنش کوچک برای «دولت پیشرفت» بود.
عکس آن نسبت به سال 2017 اتفاق افتاد، با ماریانو راخوی در لامونکلوا، زمانی که در فوریه به تنهایی چهار روز تظاهرات (بین 19 و 23)، با حداقل 40 راهپیمایی در سراسر اسپانیا، برای اعتراض به افزایش نور فراخوان دادند. . دوم، اعتراضات UGT، که برای دبیر کل آن، پپه آلوارز، "افزایش برای یک شهروند بسیار مهم این کشور کاملا غیرقابل تحمل است." از «شهروندان» چیزی از روسری آنها بیرون نمی آمد. مگاوات در آن زمان 87 یورو بود، نه به 700 که در مورد سانچز بود، بدون اینکه نه سوردو و نه آلوارز شروع به بیرون کشیدن مگافون و کمد در مقابل آن "بی احساسی باورنکردنی دولت راست" نکنند. سایر داده های گویا: وقتی CC.OO. و UGT در برابر ضربه راخوی به جیب خانواده ها نشان دادند، تورم 1,1 درصد بود، یعنی هفت برابر کمتر از افزایش قیمت ها در فوریه امسال در حالی که آلوارز رویا را می ساخت و سوردو، دون تانکرد.
غیر قابل توضیح؟. نه چندان… بیایید به سال 2021 برگردیم تا همه چیز را بشنویم. دو ماه پس از آن که سوردو در مورد «آژانس اجتماعی» گفت، در سپتامبر همان نوامبر، دولت اعلام کرد که بار دیگر از یارانه سالانه 17 میلیون یورویی به اتحادیه‌ها متحمل شده است، رکوردی به اندازه رکورد قیمت سانچیزموی سبک، بدون شک، موانع را می شکند، به سزار آنچه متعلق به سزار است... این دومین افزایش متوالی از سال قبل بود که حداکثر اتحادیه را از 14 عددی که راخوی آن را ترک کرد به 8 میلیون رساند.
در این مورد، آلوارز و سوردو در حال حاضر چیزی بیش از یک دوتایی کمیک شده‌اند، زیرا وقتی سعی می‌کنند سکوت پرهیاهوی خود را در این مدت توجیه کنند، در حالی که پول عمومی دریافتی توسط هر دو گیاه و «فقر انرژی» آنها، لبخندی دلچسب برانگیخته می‌شود. تقبیح شده در دوران «راخوی، بی‌حساس» تقریباً تغییر جیبی در مقایسه با قیمت انرژی در زمان «پدرو، خوش‌تیپ» بود.
اکنون، شش ماه بعد، در آستانه روز جهانی خواب، خواب و دون تانکردو به نظر می رسد که از خواب بیدار شده و سرانجام یک هفته دیگر برای تظاهرات فراخوان می دهند. اما نه، به دنبال سرزنش دولت بر روی پرچم آن نباشید، تقصیر بیضایی متوجه اتحادیه اروپا خواهد بود، همانطور که برای بخش خوبی از چپ، ناتو مقصر بمب‌های پوتین در بیمارستان‌های اوکراین است.
