قرارداد سبز اروپا که در دسامبر 2019 ارائه شد، مستلزم کربن زدایی کل اقتصاد تا سال 2050 است که نشان دهنده یک تغییر پارادایم برای شرکت هایی است که از مواد خام یا انرژی مبتنی بر سوخت های فسیلی استفاده می کنند. خوزه آنجل پنیا، معاون مؤسسه تحقیقات مهندسی آراگون (I3A) توضیح داد: «این یک انقلاب واقعی است که نیاز به بازنگری در آنچه انجام می‌شود و نحوه انجام آن دارد تا بعداً جایگزینی مطابق با مقررات اروپایی پیشنهاد شود.» استاد مهندسی شیمی. «آن دسته از شرکت‌هایی که می‌دانند چگونه با تغییرات سازگار شوند، قادر به رقابت خواهند بود. آنهایی که این کار را نکنند، از بازی خارج خواهند شد.» او می افزاید. کار ساده ای نیست و بسیاری از فعالیت های صنعتی که امروزه انجام می شود بر اساس استفاده از منابع فسیلی است. محقق برجسته می‌گوید: «به این موضوع باید عدم قطعیت در سرمایه‌گذاری‌های ناشی از قیمت بسیار نوسان انرژی در نتیجه تهاجم به اوکراین را اضافه کنیم».
در این مسیر به سمت کربن زدایی، مشارکت شرکت ها ضروری است. پنیا تصریح می‌کند: «علاوه بر این، مشارکت کل جامعه تنها چیزی است که می‌تواند منجر به این تغییر شود، زیرا این امر مستلزم تغییر در عادات مصرف نیز است. به نظر او به هیچ قیمتی نمی توان به هدف کربن صفر دست یافت. کربن زدایی یک هدف ثانویه با توجه به پایداری، هم برای محیط زیست و هم برای کیفیت زندگی شهروندان است. در اینجا اقتصاد نقش اساسی دارد و اینجاست که شرکت‌ها مداخله می‌کنند.» شرکت‌های بزرگ این انتقال پیچیده اما فوری را رهبری می‌کنند و پروژه‌هایی را با اثر تراکتوری قابل توجه پیش می‌برند.
انتقال انرژی در کشورهای جدید 280.000 شغل مستقیم، غیرمستقیم و القایی ایجاد خواهد کرد
دیوید پرز لوپز، رئیس انرژی در Capgemini Engineering، زمینه انرژی را که ما در سطح جهانی در آن زندگی می کنیم برجسته می کند. "این یک چیز استثنایی است، از زمان بحران نفت، در دهه 70، هیچ چیزی شبیه آن وجود نداشته است. ارتباط محصولات انرژی در تورم منعکس شده است، اگرچه تا زمانی که تاثیر آن را ببینید، تاخیر خاصی وجود دارد." این بیماری همه گیر باعث کاهش تقاضا برای برق به دلیل وضعیت بیکاری شد و در آن دوره اروپا ترجیح داد سبزتر ظاهر شود. این بازیابی بسیار سریع و بسیار سبز سوخت های فسیلی را از نظر سرمایه گذاری کنار گذاشت. هیچ کس نمی دانست که چگونه می تواند آن پل را که در فرآیند تحول به آن نیاز داریم ببیند.» مشاور می گوید. او می افزاید: «ما از همه گیری خارج شدیم و خود را با تهاجم به اوکراین دیدیم، این همه زمینه را مختل می کند و کل فاجعه پیش می آید».
یکی از بزرگترین اقدامات برای کربن زدایی، اجرای گسترده انرژی های تجدیدپذیر است که برای آن سرمایه گذاری در تاسیسات و شبکه هایی "که امنیت تامین و پایداری شبکه ها را تضمین می کند" ضروری است. باتری‌های لیتیومی، ایستگاه‌های پمپاژ برگشت‌پذیر، نیروگاه‌های حرارتی خورشیدی ضروری خواهند بود... لوپز تأکید می‌کند: «اسپانیا کشوری پیشرو در بخش بزرگی از زنجیره ارزش تمام این نوع پروژه‌های فناوری است. اطمینان دارد که اگر در شرایط لازم برای سطح اداری و همچنین شرایط ظرفیت صنعتی باشد، جاه طلبی شرکت ها امکان دستیابی به اهداف را فراهم می کند.
سه گانه فناورانه
خوزه آنجل پنا اشاره کرده است که مسیر به سمت کربن زدایی پیشرونده از فناوری های برق سبز، فتوولتائیک و هیدروژن عبور کرده است، "به طور عادلانه با بسیاری دیگر که از مواد خام و انرژی از منابع تجدید پذیر استفاده می کنند" مرتبط است. اسپانیا در موقعیت خوبی برای داشتن تعداد قابل توجهی از ساعات آفتابی خواهد بود، زیرا دارای سیستم فویسو در مناطق خاصی است که به اندازه کافی برای نصب نیروگاه های بادی جذاب است و به دلیل اینکه این دو فناوری ارتباط نزدیکی با تولید به اصطلاح سبز دارند. هیدروژن «این شرایط یک نیاز ضروری برای رونق بازارهای مبتنی بر این فناوری‌ها است. اما نیاز به سرمایه گذاری های کلان و زمان راه اندازی طولانی دارد. در بیشتر موارد، علاوه بر این، فناوری‌ها برای انجام سرمایه‌گذاری‌های بزرگ به اندازه کافی بالغ نیستند، زیرا در شرایط عملیاتی در مقیاس بزرگ به اندازه کافی آزمایش نمی‌شوند.» بنابراین، شرکت‌های اسپانیایی موقعیت خوبی دارند، او خاطرنشان می‌کند: «هنوز زود است که اطمینان حاصل کنیم که در بازار جهانی رهبر خواهند شد».
مسیر اختراع مجدد
پروژه ها چند برابر می شوند. همه شرکت‌های مرتبط با سوخت، در فناوری‌های مرتبط با جذب، ذخیره و استفاده از CO2، به اصطلاح فناوری‌های CAUC، ابتکاراتی را انجام می‌دهند. شرکت‌های نفتی مانند Repsol یا Cepsa یا شرکت‌های گازی مانند Naturgy یا Enagás بیش از پروژه‌های بلندپروازانه در بازار دارند. از سوی دیگر، شرکت‌هایی وجود دارند که به دلیل سیستم‌های تولیدی خود و کاتالوگ محصولات خود، از CO2 به عنوان ماده خام استفاده می‌کنند. این مورد در مورد شرکت هایی در بخش داروسازی مانند Solutex یا شرکت هایی در بخش مواد غذایی است. José Ángel Peña، معاون مدیر I3A توضیح داد: در محیط اروپایی، شرکت‌هایی وجود دارند که سرمایه‌گذاری‌های بزرگی در جذب و ذخیره‌سازی مرتبط با شرکت‌های فولاد یا سیمان انجام می‌دهند.
همانطور که دیوید پرز لوپز یادآوری می کند، همه چیز نشان می دهد که هیدروژن سبز یک فناوری غالب است، "اما راه طولانی در پیش است". البته اسپانیا یک فرصت عالی برای تبدیل شدن به یک تولید کننده اروپایی هیدروژن سبز "به لطف منابع خود" دارد. بنابراین هنوز همه چیز برای انجام دادن وجود دارد، پروژه هایی مانند کانال BarMar که اخیراً اعلام شده است، که به اتصال انرژی بین اسپانیا و فرانسه اجازه می دهد، نمونه ای از تعهد آن به این نوع انرژی است. مشاور Capgemini به فرصت‌های اسپانیا برای تسلط بر بسیاری از فناوری‌های مورد استفاده در انرژی‌های تجدیدپذیر اعتماد دارد. اسپانیا فن آوری را می شناسد و باید بتواند بیشتر سرمایه گذاری کند. شما یک شرکت اسپانیایی را پیدا نمی کنید که در بازار نبوده باشید، در تامین مالی و مدیریت فعالیت ها خواهید بود. اسپانیا یک مرجع جهانی است.» او همچنین یادآور می شود که در میان مدت و بلندمدت "اسپانیا رقابتی ترین قیمت انرژی را در اروپا دارد".
انتظار می‌رود صندوق‌های اروپایی پروژه‌های جدیدی را برای دستیابی به کربن‌زدایی انجام دهند، بدون اینکه متوجه تأثیر آن در این زمینه شوند. Perte Ertha به انرژی های تجدیدپذیر، هیدروژن تجدیدپذیر و ذخیره سازی متصل است و همچنین پروژه های تکمیلی با همین هدف وجود دارد. کنسرسیوم های مربوطه همچنان در حال کار هستند. ما عقب ماندگی خاصی داریم. تنها زمانی که کنسرسیوم ها ادغام شوند و زمان کافی برای توسعه پروژه های مشترک (3 تا 5 سال) داده شود، آنها به ثمره سرمایه گذاری ها خواهند رسید.»
تاثیر عمده
بر اساس پیش بینی های دولت، Perte Ertha کل سرمایه گذاری بیش از 16.300 میلیون یورو را برای ایجاد یک انتقال انرژی که در اسپانیا طراحی و تولید می شود، بسیج خواهد کرد و فرصت های اقتصادی، صنعتی، نیروی کار، نوآوری و مشارکت شهروندان و شرکت های کوچک و متوسط را به حداکثر می رساند. این امکان ایجاد بیش از 280.000 شغل بین مستقیم، غیرمستقیم و القایی در بقیه اقتصاد را فراهم می کند.
