رئال مادرید: محبوب در برابر یک مرده زنده

کاوناس زنده واقعیت را می دانست. به نظر نمی‌رسد که اهمیتی ندارد که بین روسیه و بلاروس، شروران قرن بیست و یکم قرار گرفته باشد، و نه اینکه در سراسر امروز قرار است نزدیک به 5.000 هوادار المپیاکوس، پر سر و صداترین و غیرقابل کنترل‌ترین هواداران این قاره، تحت استعمار آن قرار گیرند. شهروندان آن با اشتیاق به لهجه خارجی گوش می دهند، با آرامشی غبطه انگیز قدم می زنند و همیشه لحظه ای برای صحبت در مورد بسکتبال دارند (حتی لامپ های هتل به شکل سبد و لامپ ها به شکل توپ هستند).

فضایی آرام که با شروع فینال چهار یورولیگ امروز که مثل هر سال منویی بلندپروازانه و دیوانه وار آماده کرده است که فرصتی برای چشیدن و فقط برای آدرنالین و دل باقی نمی گذارد، از بین خواهد رفت. این سازمان در شعارهای خود که در هر گوشه توزیع شده است، خلاصه می شود: «جنگ برای افتخار».

مثل یک سال پیش، زمانی که سفیدها در نیمه نهایی پیروز شدند، این بازی بارسلونا-رئال مادرید است که همه نگاه ها را به خود جلب می کند (حتی سازمان دهندگان باید بپرسند که سوالات به زبان اسپانیایی پرسیده نشود تا بقیه ملیت ها بتوانند روایت را دنبال کنید).

آبی و اناری های او محبوبیت های بزرگی هستند، گروهی که در طول فصل از کمتر به تعداد بیشتری رفته اند و با آسایشگاه به بیمارستان خالی و با جاه طلبی های کنترل نشده پس از تشکیل تیمی بی نظیر در اروپا و 13 سال بدون قهرمانی در یورولیگ، وارد می شوند. سه سال متوالی است که به فینال فور می‌آییم. ما می خواهیم در فینال باشیم.» دیروز ساراس جاسیکوویسیوس، مربی بارسا، استاد و ارباب در زادگاهش کاوناس، گفت. من به عنوان بازیکن و مربی در ده فینال فور حضور داشته ام. این برای من ساده‌ترین کار است: خانواده‌ام اینجا هستند، ورزشگاه زالگیریس خانه من است... این به هنگام رویارویی با یک نیمه نهایی کمک می‌کند.»

معبد رئال مادرید

احساسات مخالف مادرید، که به نظر می رسد مانند یک روح، یک روح دردناک، یک دیو شب که از گور به لیتوانی رسیده است تا انسان های فانی را عذاب دهد. آنها پس از براندازی اولین 2-0 مقابل در تاریخ رقابت ها مقابل پارتیزان بلگراد، از سرخپوشان و شاهکار آنها شگفت زده شده اند. تعجب همچنان ادامه داشت که سفیدها یکی از چهار نامزد این عنوان هستند و DNA رئال مادرید به یک موضوع پرستش و مطالعه تبدیل شده است که همه می خواهند از آن بیاموزند.

ما در طول فصل رنج های زیادی را متحمل شدیم، اما این ما را به عنوان یک گروه قوی تر کرده و ما را به اینجا رسانده است. حالا دیگر آمار مهم نیست، ما آمده‌ایم تا با هم رقابت کنیم. کلاسیک در پرتگاه، خام و سگ وار. اما، بله، با شکوه به عنوان پاداش.