پلیس بررسی کرد که آیا مرگ دو دختر دوقلو 12 ساله در اویدو پس از سقوط از طبقه ششم خودکشی بوده است یا خیر. یکی از آگاهان اخیر بنیاد انار نسبت به افزایش رفتارهای خودکشی در میان خردسالان هشدار داد. انار هشدار داد به محض مراجعه وی به شماره تلفن بنیاد برای کمک به کودکان و نوجوانان در سال 1994، تماس افراد زیر سن قانونی برای کمک به خودکشی 34 برابر شده است.
بر اساس آخرین داده های موسسه ملی آمار (INE)، در سال 2021، 22 کودک زیر 14 سال خودکشی کردند که 57 درصد بیشتر از سال 2020 بود که 14 نفر جان خود را از دست دادند. این ارقام بسیار بیشتر از سال 2018 است. 2019، زمانی که 7 کودک زیر 14 سال جان خود را از دست دادند. یعنی این درصد طی دو سال 214 درصد رشد داشته است.
کارشناسان در کسانی که با آنها مشورت کردند افزایش واقعی این رفتار خودکشی را در میان خردسالان مشاهده کردند. این را ناتالیا اورتگا، روانشناس متخصص در دوران کودکی و مدیر Activa Psicología بیان کرد. او توضیح داد: «ما شاهد افزایش رفتار خودکشی در بین کودکان هستیم، با افزایش زیادی در خودآزاری و افکار خودکشی که خوشبختانه اغلب منجر به مصرف نمی‌شود». وی همچنین اظهار داشت که این افزایش در اختلالات مربوط به خلق و خو، رفتار غذایی و حتی شخصیت نیز رخ می دهد.
در پایان سال 2022، خط کمک ANAR 7.928 درخواست برای افکار خودکشی و قصد خودکشی دریافت کرد که نشان دهنده 4.554 مورد است که در آن بنیاد جان خردسالان را نجات داده است. اورتگا تاکید می‌کند که دلایل اصلی که کودکان را به سمت داشتن این ایده‌ها سوق می‌دهد، "قلدری"، افزایش موارد سوء استفاده جنسی یا اختلالات هویتی و غیره است. همچنین بدترین تحمل برای ناامیدی: "ما بزرگسالان کمتر به آنها کمک می کنیم تا با وادار کردن آنها به همه چیز بلافاصله یا بهبود راه حل برای همه چیز، آن ناامیدی را مدیریت کنند. وقتی آنها با مشکلات خاصی در سطح اجتماعی یا مدرسه روبرو می شوند، توانایی رویارویی با این ناامیدی را ندارند.»
این روانشناس می گوید اما شبکه های اجتماعی نیز نقش مهمی دارند. "آنها دسترسی روزافزونی به انواع محتوا دارند و بارها به شبکه ها پناه می برند و شروع به هجوم محتوای بچه هایی می کنند که ممکن است لحظات افسردگی را سپری کنند و تجربیات خود را بیان کنند یا حتی ایده هایی در مورد آنها ارائه دهند. چگونه می توان به رنج پایان داد و چنین پیامدهای مهلکی را انتخاب کرد."
پرونده اویدو، اگر تایید شود که خودکشی است، مشابهی با پرونده سالنت دارد، که در آن دو خواهر با هم از طبقه سوم پریدند و یکی از آنها مرد. در هر دو مورد آنها دوقلو بودند. اورتگا توضیح داد: «دوقلوها، از دوران کودکی، مسیر زندگی یکسانی را داشته‌اند و از نظر عاطفی احساس می‌کنند که طرف مقابل، نیمه‌ی دیگرشان است. مثلاً برای امر کلی، یکی از برادران معمولاً بر دیگری غالب است که نوعی تسلیم را ایجاد می کند. ممکن است این ایده وجود داشته باشد که اگر او برود، من هم خواهم رفت، زیرا بدون نیمه دیگرم زندگی نخواهم کرد. شخصیتی که در دوقلوها شکل می‌گیرد باعث می‌شود آنها با هم رشد کنند تا مرحله‌ای که هر کدام مسیر خود را طی کنند.»
