"این حمله یک مجازات دسته جمعی است زیرا هیچ چیز نظامی در اینجا وجود ندارد."

میکل آیستارندنبال کردن

جبهه ها در کیف با پست های بازرسی اوکراینی مشخص شده اند. پس از هفته ها، روس ها از شمال به شمال و شمال پایتخت پیشروی می کنند و در هر یک از جناحین نیروهای امنیتی توسط داوطلبانی تشکیل می شوند که مرز را تعیین می کنند. در جبهه شرقی، مرز برواری قرار دارد که فقط 27 کیلومتر از کیف فاصله دارد. وقتی از این شهر 100.000 نفری عبور می کنید و به سمت کالینوفکا می روید، سربازان وسایل نقلیه را قطع می کنند و همه را مجبور می کنند که به اطراف بچرخند. مسئول کنترل با اصرار خبرنگاران خارجی می گوید: «نمی توانی رد شوی، فاصله آنها را دقیق نمی دانیم، اما امن نیست».

در انتهای اوکراین نوعی سرزمین غیر انسانی وجود دارد که تا اولین موقعیت روسیه امتداد دارد. این سرزمین هیچکس سکوت و تشویش محض است زیرا هر لحظه ممکن است دیگر چنین نباشد و به دست رقیب بیفتد.

یکی از اولین اقداماتی که فرماندهان روسی در روز جمعه دستور دادند، تصرف برواری بود. ستونی از تانک ها به سمت این مکان پیشروی کردند که تا اوایل جنگ به آبجوهای دست ساز معروف بود زیرا شماره خود ترجمه شده از اوکراینی به معنای آبجوسازی است، اما از کمینی که اوکراینی ها با هواپیماهای بدون سرنشین ضبط کردند و تصاویر آن را به نمایش گذاشتند شگفت زده شدند. سراسر دنیا. تانک ها یکی پس از دیگری به هوا پرتاب می شوند و سربازان دشمن دیده می شوند که وحشت زده می دوند.

اینگونه است که #روسیه با ۳ موشک انبار اصلی تامین گوشت و ماهی #اوکراین را که در #برواری، در دروازه #کیف قرار دارد، رها کرده است.

– Mikel Ayestaran (@mikelayestaran) 13 مارس 2022

انتقام روسیه با پرتاب سه موشک به بزرگترین کارخانه فریزر در اوکراین انجام شد. گلوله ها به کشتی بزرگی که بیشتر ماهی و گوشت مصرفی پایتخت در آن نگهداری می شد اصابت کرد و آن را از بین برد. بیست و چهار ساعت پس از این حمله که هیچ تلفاتی نداشت، یکی از مسئولین امنیتی درها را به روی خبرنگاران باز می کند تا "این ضربه مستقیم به خط عرضه مواد غذایی برای ما که در کل منطقه زندگی می کنیم را نشان دهد. کیف این یک مجازات دسته جمعی است زیرا در اینجا چیزی وجود ندارد که به یک مسئله نظامی مربوط شود، این فقط غذا است و اکنون آن را از دست داده ایم. در جنگ جبهه های زیادی وجود دارد و تدارکات کلیدی است.

قارچ عظیم دود خاکستری به سمت بالا بالا می رود و با لحن سربی آسمانی که با برف پاسخ می دهد تا به آتش نشانان کمک کند، ادغام می شود. آن‌ها مجبور شده‌اند چندین ساعت برای خاموش کردن شعله‌ها وقت بگذارند و آنچه در داخل آن باقی مانده، توده عظیمی از آهن زغالی است که در جهات غیرممکن می‌پیچد. جایی که غذای میلیون ها نفر از آن می آمد، امروز جهنم است. این وضعیت به زودی در فروشگاه‌هایی که هنوز برای آن دسته از اوکراینی‌هایی که ماندن و مقاومت در برابر حمله روسیه را انتخاب کرده‌اند باز هستند، مشاهده می‌شود. در کیف، به گفته شهردار، در حال حاضر نیمی از چهار میلیون نفر جمعیت آن وجود دارد و اکنون یافتن گوشت و ماهی برای آنها آسان تر خواهد بود.

تخلیه غیر نظامی

جاده مقابل کارخانه مورد حمله، راهروی خروجی هزاران غیرنظامی است که از شهرهای مجاور به سمت میدان برواری فرار می کنند، جایی که صفی از ده ها اتوبوس زرد رنگ در انتظار آنهاست تا آنها را به کیف برسانند. مقامات می ترسند که این شهر تبدیل به ایرپین جدید شود و غیرنظامیان را وادار به ترک خانه های خود کند. مشکل در این نوع شرایط این است که مردم تا آخر مقاومت می کنند، تا زمانی که بمب ها آنقدر نزدیک می افتند که رفتن به اندازه گزینه ماندن خطرناک باشد.

ردیف های بی پایان نازل آماده در #برواری برای تخلیه غیرنظامیان. #روسیه پیشرفت میکند

#جنگ_روسیهاوکراین pic.twitter.com/nMm41BEh8p

– Mikel Ayestaran (@mikelayestaran) 13 مارس 2022

ولادیمیر امیدوار است صلح با صلح در اولین ایستگاه های اتوبوس. همه وسایل نقلیه یک علامت کوچک در جلو با یک صلیب قرمز و کلمه "تخلیه" دارند، یک ویژگی متمایز که روس ها به کاروان ها احترام می گذارند. او به همراه همسر و دو فرزندش به مسافرت می رود و چون "انفجارها ادامه دارد و هر لحظه درگیری خانه به خانه آغاز شود، چاره ای جز فرار برای یافتن مکانی امن نداریم."

طبق داده های سازمان ملل متحد، در حال حاضر 2,7 میلیون اوکراینی به خارج از کشور پناهنده شده اند و با پیشروی نیروهای روسی در زمین، این تعداد همچنان در حال افزایش است. آژانس های انسانی اخیر اطمینان می دهند که در هفته های آینده به چهار میلیون پناهنده خواهند رسید.

تنش صبر کن

برای ترک برواری به سمت کیو باید از پاسگاه مستحکمی عبور کرد که چند روز پیش روس ها به آن حمله کردند. یک ون منفجر شده برای همیشه در کنار یک ماشین سوخته و یک خودروی زرهی ارتش که توسط موشک ها از کار افتاده است، قرار می گیرد. در کنار جاده، ارتش خانه ای را تصرف کرده است که آن را به پادگان داوطلبان خود تبدیل کرده است، اگرچه سقف آن در جریان عملیات روسیه منفجر شده است. در آنجا آنها در اطراف آتشی گرم می شوند که برای آماده نگه داشتن سوپ نیز مفید است. همه چیز برای رویارویی با دمای پایین کم است.

او می‌گوید: «در آغاز جنگ شاید کمی می‌ترسیدم، اما پس از این حمله به ما، دیگر از بین رفت. در اینجا ما منتظر آنها خواهیم بود، کسی قرار نیست این جایگاه مهم را رها کند و تا آخر می جنگیم. اما من نمی خواهم بیش از این صحبت کنم، می خواهم تیراندازی کنم... و لعنت بفرستم روسیه به خاطر این همه ضرری که به ما می زند. خروجی های بیشتری توسط دشمن مسدود شده است.