یک معلم، پس از تشخیص آستروسیتومای آناپلاستیک، یک تومور مغزی، اطمینان می دهد که رئیسش با محکوم کردن عدم وقت شناسی و رفتار "عجیب" او، جان او را نجات داده است.
مت شلاگ، 43 ساله، برای اولین بار زمانی که در حال تحصیل برای معلم شدن در مدرسه ابتدایی بود متوجه شد که مشکلی وجود ندارد و شروع به میگرن کرد.
اندکی بعد، رئیس او در GORSE Academies Trust در لیدز، در شمال انگلستان، به او گفت که رفتار "عجیب" دارد و اغلب دیر سر کار می آید. کارمند او نیز متوجه شد که او در میانه گفتگو گیج شده و حتی راه خود را در مدرسه گم کرده است.
شلاگ به بیمارستان رفت و در اکتبر 2019 تشخیص داده شد که تومور مغزی دارد و می گوید رئیسش جان او را نجات داده است.
او اکنون با موسسه خیریه تحقیقات تومور مغز برای افزایش آگاهی در مورد تخمیر کار می کند. شلاگ، پدر دو دختر، علائم خود را توضیح داد: «من هر روز میگرن وحشتناکی داشتم. آنها واقعاً شدید بودند و من نیز در مکالمات گم می شدم و کلمات را فراموش می کردم، واقعاً عجیب بود.
شلاگ می گوید: "رئیس من به من گفت "باید به این موضوع نگاه کنی زیرا رفتار عجیبی داری" زیرا کنترل زمان من بسیار ضعیف شده بود و من نه تنها در مکالمات بلکه در ساختمان مدرسه نیز خودم را گم می کردم.
من در مکالمه بی دست و پا بودم و مانند گذشته با مردم درگیر نشدم. رئیسم در کنار آمدن با این وضعیت به من کمک کرد. مداخله او جان من را نجات داد.»
در اکتبر 2019، شلاگ، که با لوئیز 36 ساله ازدواج کرده است، به مرکز تصادفات و اورژانس لیدز ژنرال فارمار در بریتانیا رفت و "اصرار" کرد که اسکن شود. اسکن نشان داد که چیزی در مغز من وجود دارد. این شوک بزرگی برای من و خانواده ام بود."
«سه روز بعد، مصادف با دومین تولد دخترم، مرا عمل کردند. عمل به خوبی پیش رفت و من آنقدر سرخوش بودم که وقتی از خواب بیدار شدم آهنگ «Acqua Azzurra, Acqua Chiara» [از لوسیو باتیستی] را به ایتالیایی می خواندم. نمی‌دانم این داروهایی بود که مصرف می‌کردم یا نه، اما بسیار خوشحال بودم زیرا به زبان ایتالیایی مسلط هستم و این بدان معنی بود که مهارت‌های زبانی‌ام را کاملاً از دست نداده بودم.
شلاگ 3 ماه تحت پرتودرمانی و 12 ماه شیمی درمانی قرار گرفت. در آگوست 2020، یک اسکن کنترلی نشان داد که تومور او دوباره رشد کرده است. او دومین عمل جراحی را در 13 سپتامبر 2020 انجام داد و پس از آن 6 ماه شیمی درمانی انجام شد.
تومورهای مغزی غیرقابل تشخیص هستند. آنها می توانند هر کسی را در هر زمان تحت تأثیر قرار دهند. متیو پرایس، مدیر توسعه جامعه در Brain Tumor Research UK توضیح داد که اطلاعات بسیار کمی در مورد علل آن وجود دارد و به همین دلیل است که افزایش سرمایه گذاری در تحقیقات حیاتی است.
