jarraitu
Vladimir Putinek ez du bere milia nuklearren bat erabili behar Ukrainako lurraldea berdintzeko. Nahikoa da Ukrainako dozena erdi zentral nuklearren bat bonbardatzea basamortu bihurtzeko. Ez dakigu haietako handiena desgaitu zuen bonba, Zaporizhiakoa, bere erreaktoreekin (Txernobilgoak lau zituen eta Europa erdian eragin zituen kalteak gogoratzen dituzte) beste abisu bat izan zen, ala seinale. ez zuten beren helburua findu. Dakiguna da ez zela Putinek azaldu zuena, «Ukrainako nazien sabotajea». Errusia Guztien Tsar berriak hainbeste gezurra esan du Ukrainako operazioa abian jarri zuenetik, herrialdetzat hartzen hasita.
anaia -a zer modu anai-maitasuna erakusteko, odol eta su arrastoa atzean uzteko!- eta azken boladan errefuxiatu olatu kontinental handiena eraginez. Hori areagotu egiten da emakumeak, haurrak eta adinekoak direla uste badugu, hau da, ahulenak, horda berrietatik ihes egiten dutenak, Erromatar Inperioko hiritarrek Atilako armategietatik ihes egin dezaketen bezala. Gizonak aurre egiteko prestatzen diren bitartean. Hori guztia telebistan 'zuzenean' ikusgai, geltoki, gasolindegi eta autobideetan.
Irudi guzti hauen artean, gehien hunkitu ninduena tren bagoi bateko leihoaren kristalean eskua jarrita isurtzen duen aitaren eta semearena izan zen. Mutiltxoak irribarre egiten du, gizonak eutsi egin dio gehiago ezin duen arte, buelta eman eta alde egiten du aurpegiko malkoak garbituz. Vladimir Putinek Ukraina okupatu dezake, lurrera bota, baina munduko iritzi publikoak galdu egin du jada, ez delako herrialde baten eta bertako biztanleen aurka borrokatzen ari, mendeen, zibilizazioaren, kulturaren, gizadiaren aurka baizik.
Haren aurkako protestak sortzen dira bere herrialdean, batez ere gazteenen artean. Berdin dio egunkariak itxi eta gerra gerra deitzera ausartzen direnak espetxeratzen dituela. Oker zebilen guztiarekin: Ukraina hartu zezakeela Krimea hartzen zuen bezala tirorik egin gabe, Europako Batasunak, beti bezala banatuta, ez zuela erreakzionatuko, NBEk sorbaldak altxatuko zituela. Baina ondorioztatu da NBE gerra-kriminaltzat jotzeko puntua dela, inoiz baino batuago dagoen Europa batek bekatu zuria utzi diezaiokeela, ukrainarrek tigre jazartuak bezala defendatzen dutela, bere tropak ez direla uste bezala aurrera egiten, hori bere bazkideak ere ez dira behar den indarrez eusten. Esaten den bezain argia balitz, negoziatutako irtenbide bat onartuko luke, erasorik egiten ez badio NATOk ez diolako inoiz erasoko promesa formal bat bezala, edo horrelako zerbait. Baina aukera ere badago, Sansonek bezala, tenplua erortzeko denak barruan dituela. Salba gaitzake ez dela Sanson, ezta adimentsurik ere, baina gordailu arrunt batek Ivan Izugarriak uste du.
