Ignacio Camacho: Europa, Europa

jarraitu

Bere erresistentzia heroikoak zenbaterainoko sinpatia piztu izana ere, komenigarria da apurka-apurka Ukrainak galduko duen ideia bere gain hartzea, litekeena da hau gerra bat izatea. Errusia potentzia handi gisa duen estatusa -edo bere nahia- arriskuan jartzen ari da eta buztana hanka artean duela erretiratu beharrean, Putinek erabat suntsitzeko agindua emango du harri gainean harririk geratu ez den arte. NATOko kide ez izanik, Aliantza ezin da gatazkaren orokortze suizida eragingo lukeen atzerriko esku-hartze militarrik bitartekarizatu; armak ematea barne arazo larriak dakartza, euren garraiolariak muga igaro bezain pronto helburu bihurtuko baitira. Eta mehatxu nuklearraren erdian egonda, kontu handiz ibili behar da. medio bat edo

Epe luzera, ukrainarrek defendatzen duten zintzotasunaren arabera, mendebaldeko demokraziek bere estrategia erasotzaileak bere gerra-abentura onartezinaren ondorioak ordaintzera bideratu beharko dute. Eta horretarako beharrezkoa izango da nazioarteko elkartasun ahalegin horri eustea eta Europako iritzi publikoak ezusteko indar erakustaldian gogoa ez galtzea. Sorpresa atsegina dago erlatibismoan eta axolagabetasunean egokitutako gizarteen matxinada moralaren kolpean. Astebetean Artizarratik Martera igarotzea pentsaezina den prodigio bat izan da pandemiaren bi urteko kaosaren ostean.

Eta hala ere gertatu da. Guy Sormanek ABCn bezala, Putinek Europa proiektu politiko gisa berpiztu du. Frantziak zuzendu du diplomazia, Alemaniak bira historiko erabakigarria izan du eta Von der Leyen izan da, buruzagi maltzurra zirudiena, Borrell-ekin batera gorenera iritsi dena, zeinaren gero eta prestigio handiagoak Espainiako presidente sozialista onarengan pentsarazten duen. izan zitekeen. Defentsarako bultzadarik ez dagoen arren eta bere mekanismoen konplexutasunaren zama izugarria izan arren, EBk arriskuaren ziurtasunaren aurrean azkar eta bateratua erreakzionatzeko modua aurkitu du eta agian hausnarketa intuitibo hau beste etorkizun baten hasiera da. Mentalitate sozialak ere bere bakezaletasun teorikoa alde batera utzi du auzokide inbaditu baten alde botatzeko. Hurrengo erronka kohesioa mantentzea da baina momentu kritiko honetatik haratago, batez ere Ukraina erori eta etsipena edo ezkortasuna zabaltzen bada. Ez da aukera asko gehiago izango oreka geopolitikoan bere eginkizunaren kontzientzia indarrez berreskuratu duen eredu heterogeneo lausoari zentzua emateko. Botere bigunak egikaritzera ohituta, Batasuna botere gogorra egitera behartuta zegoen erregimen autoritario baten benetako probokazioen aurrean. Galdera ezinbestekoa da: sistema demokratikoen irmotasuna, erantzun armatuko gaitasunik gabe, erakustea da. Ukrainakoa baino gatazka luzeagoa izatera joan eta hura irabazteko agintarien erabateko erabakia beharrezkoa da... eta herritarren erabakia.