Klasikoekiko interesa mantentzeko, komenigarria da itzulpenak eguneratzea. Edicions Proa-ren A Tot Vent bildumak parte hartzen du zeregin horretan: azken urteotan bere katalogoa klasiko unibertsalen katalanezko bertsio berriekin aberastu da: Proust-en La Recherche (Valèria Gaillard), Durrellen (Lluís -Anton Baulenas) 'The Alexandria Quartet'. Molièreren (Miquel Desclot) komediak, Cantos de Leopardi (Narcís Comadira) edo Anna Casassasek bihurtutako Alexandre Dumasen 'Els tres musketers'.
Dumaseko mosketariak, adierazi du Jordi Rourera editoreak, eleberri makalatik haratago doaz. Klasiko ezagun gisa duen egoerak belaunaldien arteko irakurketa aniztasuna eskaintzen du. "Edizio laburtuetan banatuta dagoen gazte literaturan enkoadratuko duzu, baina jatorrizko istorioa etsita eta osatuko duzu", aholkatzen du.
Duela bost urte itzulpenari ekin zion Anna Casassasek iritzi horrekin bat egiten du: «Gaztaroko irakurketa bezala gogoratu nuen eta heldu nintzenean eleberria berrirakurri nuenean egilearen idazkera bikaina, bere ironia fina baloratu ahal izan nuen. eta «gaiztoak» egiten dituen transgresio morala, Richelieu kardinala bezala, gustatzen zaizu. Dumas ez da estilotik pasatzen, bere emozio-gaitasunak bere horretan jarraitzen du; elkarrizketak ez dira soberanak, mamitsuak baizik”, azpimarratzen du.
'Els tres musketeers'-en hegaldian 1615eko Parisko mapa bat agertzen da, istorioa gertatzen den garaia baino hamarkada bat lehenago. Casassasek leku-izenak frantsesez mantendu ditu eta lursailean protagonismoa lortu zutenak katalanizatu ditu. Itzultzaileak soiltasunez deitzen du arreta XIX. mendean gaur egungoaren pertzepzio ezberdina zuten "burgesa" edo "galtza" bezalako zenbait hitzen esanahiaz: "Ez dut ezer modernizatu nahi, aitzitik, hori mantendu zuen. vintage patina argia harriduran edo hitz samar arkaikoren batean, eta hitz pare bat gehitzera mugatu nintzen esanahiren bat argitzeko, adibidez, bandera zuria errege-bandera dela eta ez errendizioaren seinale”.
Dumasek 1844an hasitako foutineque serieak 'Hogei urte geroago' (1845) eta 'The Bicomte de Bragelonne' (1848) lanekin jarraitu zuen. Bi izenburuek katalanezko bertsioa dute XXI. mendean irakurtzeko gozatzeko.
